Ο Ολυμπιακός θέλει αριστεροπόδαρο εξτρέμ - Είναι αυτός ο Ζιλ Ντίας;

• Κοντεύαμε να τον ξεχάσουμε τον Ζιλ Ντίας! Είχε βλέπετε να παίξει 40 ημέρες, από το παιχνίδι με την Ντινάμο στο Κίεβο, στις 21 Φλεβάρη κι επανεμφανίστηκε με τον Ατρόμητο, την περασμένη Κυριακή, 31 Μάρτη πιά.

• Κι η αλήθεια είναι ότι ενώ μας είχε αρχικά γοητεύσει ο Πορτογάλος, με εκείνη την γκολάρα του στο πρώτο παιχνίδι με την Ντινάμο στο Καραϊσκάκη, αλλά και με την κινητικότητα του (και τη δημιουργία του γκολ του Ποντένσε) στο β΄ ημίχρονο που έπαιξε στην Τούμπα και την καλή εικόνα του (και το γκολ του) και στο 3-3 με τη Λαμία, στη συνέχεια έχασε πολύ τις εντυπώσεις στα δύο τελευταία παιχνίδια του, στα οποία άλλωστε κι έγινε αλλαγή στο ημίχρονο, τόσο με την ΑΕΚ (4-1) στο Καραϊσκάκη, όσο και με την Ντινάμο (0-1) στο Κίεβο.

• Σε εκείνα τα δύο σημαντικά παιχνίδια ο Ζιλ Ντίας είχε μία μετριότατη παρουσία, κάτι που έγινε ακόμη πιο αισθητό από την καλή παρουσία των παικτών που είχαν πάρει τότε τη θέση του, στο ένα ματς του Λάζαρου και στο άλλο του Μασούρα. Για να είμαστε ειλικρινείς, ήταν σαν να τον ξεγράψαμε μετά από αυτούς τους δύο αγώνες. Στην Ουκρανία υπέστη και θλάση, έχασε κάποια ματς, πήγαινε καλά κι ο Μασούρας κι έτσι κάπου τον χάσαμε.

• Μέχρι που ο Πέδρο Μαρτίνς τον εμπιστεύθηκε στο ημίχρονο του αγώνα με τον Ατρόμητο, βάζοντας τον μάλιστα στη θέση του Μασούρα, όπως είχε συμβεί αντίστροφα στην αμέσως προηγούμενη συμμετοχή του Πορτογάλου, τότε στο Κίεβο. Και μπορεί να μην εντυπωσίασε ο αριστεροπόδαρος εξτρέμ, αλλά θα είμαστε άδικοι αν δεν καταγράψουμε την συνεισφορά του στην ανατροπή του σκορ.

• Το πάλεψε πολύ ο Ζιλ Ντίας. Έκανε μπούκες, κέρδισε φάουλ, πέρασε κάποιες πάσες, έβγαλε μία μαχητικότητα στο παιχνίδι, γύρισε πίσω και βοήθησε. Δεν έκανε κάποια ενέργεια από αυτές που λέμε ότι κάνουν τη διαφορά, αλλά τον αισθάνθηκαν οι αντίπαλοι, δεν πέρασε απαρατήρητος. Για πρώτο ματς μετά από 40 μέρες και προερχόμενος από τραυματισμό, κακό δεν τον λες.

• Βέβαια, το βασικό ερώτημα είναι άλλο: πρέπει ο Ολυμπιακός να τον κρατήσει και για τη νέα σεζόν, καθότι δανεικός από τη Μονακό;

• Κατ΄ αρχάς, ο χρόνος που τον έχουμε δει δεν είναι επαρκής για ασφαλή συμπεράσματα. Έχει παίξει τέσσερα ημίχρονα, ένα δεκαπεντάλεπτο στο ντεμπούτο του με τον Πανιώνιο στις 2 Φλεβάρη και δύο παιχνίδια μόλις με μεγάλο χρόνο συμμετοχής, όταν στο 2-2 με την Ντινάμο βγήκε στο 85’ και στο 3-3 με τη Λαμία βγήκε στο 72’. Όλα μαζί δηλαδή δεν είναι καν τέσσερα ολόκληρη 90λεπτα.

• Γνώμη μου…

Ένα. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται πάση θυσία ένα αριστεροπόδαρο εξτρέμ. Δεν υπάρχει ισορροπία όταν όλοι είναι δεξιοπόδαροι (Ποντένσε, Λάζαρος, Μασούρας, αλλά και Ραντζέλοβιτς, Βρουσάϊ, Ναουέλ, Μανθάτης). Κι είναι ούτως η, άλλως άστοχο που ο σύλλογος δεν είχε φροντίσει να βρει ένα αριστεροπόδαρο κι έπαιρνε μόνο δεξιοπόδαρους.

Δύο. Ένα παιδί, 22 στα 23, που έχει παίξει σε Ιταλία (Φιορεντίνα), Γαλλία (Μονακό), Αγγλία (Νότιγχαμ) κι έχει ξεχωρίσει στα 20 του στην Πορτογαλία (Ρίο Άβε) δεν μπορείς να το αγνοήσεις. Κάποιο ταλέντο το έχει.

Τρία. Η μεγάλη μου ένσταση με τον Πορτογάλο είναι ότι μου μοιάζει πολύ ατομιστής. Δύσκολα δίνει πάσα όταν πλησιάζει την αντίπαλη περιοχή. Κατά βάση προσπαθεί να βρει χώρους για να σουτάρει ο ίδιος. Κάποιες στιγμές μου θυμίζει κυνηγό, που δεν δίνει την μπάλα από το αριστερό στο δεξί.

Τέσσερα. Η λογική λέει ότι πρέπει να πάρει ευκαιρίες στα τελευταία παιχνίδια, υπό την έννοια ότι έτσι θα μπορούμε να έχουμε μία κάπως πιο σφαιρική εικόνα γι΄ αυτόν. Όχι ότι θα είμαστε σίγουροι, αλλά τουλάχιστον να τον έχουμε δει λίγο περισσότερο.