Ο Ολυμπιακός σε χαμηλές στροφές μετά την Τότεναμ και με διαχείριση που δεν τον βοήθησε

• Πριν ακριβώς από δύο εβδομάδες, ο Ολυμπιακός έφτασε σχεδόν σε ταβάνι από πλευράς απόδοσης, τουλάχιστον σε μία μεγάλη διάρκεια παιχνιδιού, στο 2-2 με την Τότεναμ. Και κάπως έτσι άλλωστε έφτασε στην ισοφάριση, από εκεί που έχανε 0-2…

• Τι μεσολάβησε σε αυτό το μόλις ένα δεκαπενθήμερο και βρίσκεται τώρα ο Ολυμπιακός σε διαφορετική θέση και κατ΄ επέκταση διαφορετική ψυχολογία; Τα αρνητικά αποτελέσματα εκτός έδρας με τον Παναθηναϊκό και τον Ερυθρό Αστέρα, που βέβαια δεν ήρθαν…μόνα τους. Προέρχονται από την πολύ μέτρια εικόνα της ομάδας σε ολόκληρο το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ και σε όλο το β΄ ημίχρονο του αγώνα στο Βελιγράδι.

• Μπορεί κάποιος να προσέξει ότι και πριν την αποβολή, οι Σέρβοι όχι απλά είχαν πάρει τον έλεγχο του αγώνα, αλλά κι ένα λεπτό πριν την κόκκινη είχαν καθαρή ευκαιρία για γκολ. Στο οκτάλεπτο από το 48΄ως το 56’ οι τελικές ήταν 4-1, με τη μοναδική του Ολυμπιακού να είναι ένα μακρινό σουτ του Καμαρά στο πουθενά…

• Δεν αντιλέγω ότι αν έβαζε το γκολ ο Μεριά στο 85’ κι έληγε το ματς 1-2 τώρα θα λέγαμε άλλα, βάσει του θριαμβευτικού αποτελέσματος (διπλό, με δέκα παίκτες…). Ωστόσο δεν παραβλέπω ότι έως το 85’, ο Ερυθρός Αστέρας θα μπορούσε να είχε προηγηθεί στο σκορ (2-1) σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις με τον Μποάκι…

• Στα δικά μου τα μάτια, μετά την υπερβατική εμφάνιση με την Τότεναμ, οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού έχουν ρίξει υπερβολικά τις στροφές τους-σε όλα τα παιχνίδια, και με τον Παναθηναϊκό και με τη Λαμία και με τον Ερυθρό Αστέρα. Ο δε προπονητής δεν έχει βοηθήσει με τη διαχείριση που έχει κάνει.

• Τα αποτελέσματα, αλλά και η εικόνα της ομάδας, γιατί τα αποτελέσματα αυτά καθ΄ εαυτά καμιά φορά δεν λένε όλη την αλήθεια, επιβεβαιώνουν την σχετική εκτίμηση για την παράμετρο της διαχείρισης. Ούτε η επιλογή για ίδια ενδεκάδα Τετάρτη-Κυριακή με Τότεναμ-Παναθηναϊκό δεν βοήθησε τον Ολυμπιακό, ούτε το (εξεζητημένο) ροτέϊσον που έγινε Σάββατο-Τρίτη με Λαμία-Ερυθρό Αστέρα, όπου για πρώτη φορά είδαμε τους πιο βασικούς παίκτες να παίζουν στο πρωτάθλημα και δη εντός έδρας κόντρα σε ένα αντίπαλο συγκεκριμένων δυνατοτήτων κι όχι στο Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα στο ένα από τα δύο παιχνίδια που υποτίθεται ότι σε καίνε περισσότερο απ΄ όλα.

• Ειδικά η απόφαση για τον Λοβέρα, κυνηγό χαρισματικό, αλλά εντελώς ανώριμο ακόμη για επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ (εδώ στην ελληνική Λίγκα είχε όλα κι όλα 30 λεπτά στα πόδια του…), αποδείχθηκε εντελώς άστοχη. Το παιδί μπήκε όντως με διάθεση, όμως το μόνο που κατάφερε ήταν να πάρει δύο ωραίες προσωπικές ενέργειες στο πεντάλεπτο 11’-16’, που όμως τις τέλειωσε πολύ άσχημα (στη μία άστοχο σουτ, στην άλλη κόπηκε από τον αμυντικό), πολύ απλά γιατί έπαιξε ατομικά και δεν έδωσε μία πάσα σε συμπαίκτη του. Από το 16’ εως το 61’ που έγινε αλλαγή, είναι δε ζήτημα αν ακούμπησε δύο-τρεις φορές την μπάλα, ενώ κι ανασταλτικά δεν πρόσφερε τίποτα.

• Το να βγαίνει μετά από τα αρνητικά αποτελέσματα (με Ερυθρό Αστέρα και ΠΑΟ) ο Μαρτίνς και να υποστηρίζει ότι δεν έφταιξαν για την ήττα οι (συγκεκριμένες) αλλαγές στην ενδεκάδα και για την ισοπαλία οι…μηδέν αλλαγές στην ενδεκάδα, δεν είμαι βέβαιος ότι δίνει κάποια απάντηση στην εικόνα της ομάδας. Νομίζω, αντιθέτως, ότι χρειάζεται μία καλύτερη μελέτη κι ανάλυση της όλης κατάστασης και των αποτελεσμάτων της διαχείρισης που έχει γίνει και που δεν έχει βοηθήσει.

• Η ομάδα αυτή, που δεν έχει κάνει καθόλου λίγα πράγματα, είναι δημιούργημα του Μαρτίνς κι αυτό δεν μπορεί να του το πάρει κανείς. Ούτε να αποδομείς μία καλή δουλειά σχεδόν 18 μηνών. Το να περιμένεις περισσότερα πράγματα από μία ομάδα στο δεύτερο χρόνο της, είναι όμως επίσης κάτι που δεν μπορεί να το πάρεις από κανένα…