Ο Ολυμπιακός ψάχνει ισορροπία, αλλά υπάρχει και η ευθεία γραμμή που...

• Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του μέχρι τέλος της σεζόν μίνιμουμ τρία ντέρμπι (της Λεωφόρου και των δύο ημιτελικών του Κυπέλλου) και πέντε ακόμη παιχνίδια πρωταθλήματος, που το καθένα μπορεί να κρύβει και μία μεγάλη παγίδα.

• Οκτώ λοιπόν αγώνες, ενδεχομένως κι εννιά αν φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου. Δεν είναι καθόλου λίγοι. Ειδικά από την στιγμή που θα κρίνουν την κατάκτηση του πρωταθλήματος η, την απώλεια του, που θα αποτελέσει πρωτοφανές γεγονός για την ιστορία του (έχοντας αποκτήσει τέτοια βαθμολογική διαφορά), αλλά και το δεύτερο τρόπαιο της χρονιάς, που θα σημάνει και το νταμπλ αν δεν μας εκπλήξει αρνητικά στο πρωτάθλημα.

• Έχει άρα ο Ολυμπιακός μπροστά του ακόμη ανηφόρα, βουνό για να σκαρφαλώσει. Και νομίζω ότι πρέπει κάποια στιγμή να βρει η ομάδα λίγο καλύτερη ισορροπία, ακριβώς για να φτάσει στους στόχους της.

• Τι εννοώ ισορροπία;

• Βλέπεις τον Ολυμπιακό από τη μία να μπαίνει στο Καραϊσκάκη και να προηγείται του Ηρακλή και της Λάρισας με γκολ από το δεύτερο και το πρώτο λεπτό (!) κι από την άλλη να χάνει μέσα στο σπίτι του από τον Πανιώνιο με γκολ από το πρώτο λεπτό!!! Σε τρία ματς που έγιναν μέσα σε τρεις εβδομάδες.

• Βλέπεις τον Ολυμπιακό να μπαίνει στην Τούμπα και για ένα τέταρτο να χάνεται η μπάλα, αλλά να μην σκοράρει ακόμη και όταν ο Γλύκος έκανε πάσα στον Ανσαριφάρντ. Κι από την άλλη να πηγαίνει στην Τουρκία και να χάνει 0-2 στο 22’ (δεύτερο χειρότερο ρεκόρ του μετά το 0-3 στο 20’ από την Μπάγερν στο Μόναχο)…

• Βλέπεις τον Ολυμπιακό να φέρνει 0-0 στο Καραϊσκάκη με την Οσμάνλισπορ και τον Ατρόμητο κι από την άλλη να κερδίζει τις προκρίσεις με διπλά μέσα στο Περιστέρι και την Άγκυρα.

• Κάπου ο Ολυμπιακός πρέπει να ισορροπήσει. Δεν μπορεί να συνεχίσει με τέτοιες αντιθέσεις, έχοντας ακόμη τόσα κρίσιμα παιχνίδια.

• Αν και, για να είμαι ειλικρινής κι επειδή πρέπει πάντοτε να ξέρουμε ότι υπάρχουν και τα χειρότερα…, καλύτερα αυτές οι αντιθέσεις, από το να έχεις ευθεία γραμμή που θα έχει αρνητικά αποτελέσματα…