Ο Ολυμπιακός δεν θέλει ένα καλό στόπερ!

• Κατά την γνώμη μου, η αναζήτηση σέντερ μπακ στον Ολυμπιακό πρέπει να φιλτραριστεί μέσα από συγκεκριμένα δεδομένα.

• Λέμε ότι ο Ολυμπιακός θέλει ένα καλό σέντερ μπακ. Λάθος! Ο Ολυμπιακός δεν θέλει ένα καλό σέντερ μπακ. Θέλει ένα γρήγορο σέντερ μπακ. Υπάρχει διαφορά.

• Μέσα από την αγωνιστική δράση της τελευταίας διετίας, αυτό που που προέκυψε είναι ακριβώς αυτό το πράγμα, ότι η ομάδα έχει ανάγκη από ένα αμυντικό με ταχύτητα. Ένας τέτοιος παίκτης-εννοείται να έχει κι ένα επίπεδο ποιότητας-αν παίξει δίπλα στον Ντα Κόστα η, τον Σιόβα η, τον Μποτία (η, και τον Γούτα όταν είναι έτοιμος), θα λύσει το πρόβλημα του Ολυμπιακού, αν τουλάχιστον ισχύσει η ποδοσφαιρική λογική-που συνήθως υπερισχύει από οτιδήποτε άλλο.

• Το παρελθόν πρέπει πάντα να μας διδάσκει.

• Ο Ολυμπιακός λοιπόν τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας του στο ελληνικό ποδόσφαιρο βασίστηκε αμυντικά στην ταχύτητα του Κούλη Καραταΐδη. Τον κούμπωσε με τον Ανατολάκη και βρήκε ένα πολύ καλό δίδυμο. Γιατί έχει σημασία να «δένουν» τα σέντερ μπακ, να αλληλοσυμπληρώνονται. Για παράδειγμα, ο Νταμπίζας ήταν φοβερός στόπερ. Αλλά με τον Ανατόλ δεν «κολλούσαν» μαζί. Ο καθένας ξεχωριστά, όμως, με τον Κούλη έκαναν καλό δίδυμο.

• Με το που κρέμασε τα παπούτσια του ο Καραταΐδης, ο Ολυμπιακός επί σειρά ετών ταλαιπωρήθηκε στο κέντρο της άμυνας, για τον απλούστατο λόγο ότι ενώ έπαιρνε πολλούς καλούς σέντερ μπακ, δεν ήταν αμυντικοί που «έδεναν». Θυμηθείτε: Εκτός του Ανατολάκη κι οι Άντζας, Μπερμούντες, Ζεβλάκοφ, Ζούλιο Σέζαρ, Σούρερ. Και μνημονεύω μόνο τα βαριά ονόματα, τους παίκτες πρώτης γραμμής. Γρήγορος από αυτούς δεν ήταν κανείς. Μόνο έναν με ταχύτητα πήρε ο Ολυμπιακός, τον Καψή, αλλά στα 32 του, όταν πια είχε «τελειώσει» ουσιαστικά, όπως αποδείχθηκε.

• Πότε ξαναβρήκε ο Ολυμπιακός την ηρεμία του στην καρδιά της άμυνας; Όταν έφερε από το καλοκαίρι του 2008 τον Αβραάμ, τον γρήγορο Αβραάμ. Κι έκανε ωραιότατο δίδυμο με τον Άντζα. Μετά από ένα χρόνο πήρε και το Μέλμπεργκ κι έδεσε το γλυκό ακόμη πιο καλά.

• Και με το που έπαθε τη ζημιά στους χιαστούς ο Αβραάμ, ο Ολυμπιακός πήρε ένα άλλο γρήγορο αμυντικό, τον Μανωλά!

• Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση ότι κι οι τρεις γρήγοροι ήταν Έλληνες, ο Καραταΐδης, ο Αβραάμ κι ο Μανωλάς. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.

• Όπως είναι πραγματικότητα κι ότι ένας 4ος Έλληνας γρήγορος στόπερ, ο Αμανατίδης, είχε δώσει πάρα πολλές λύσεις κι είχε βουλώσει πολλές τρύπες, τόσο παλιότερα, όσο κι όταν πια ο Καραταϊδης ήταν στο φινάλε του. Υπάρχει μία σειρά ολόκληρη από αγώνες, ευρωπαϊκούς, αλλά και ντέρμπι, στους οποίους ο Αμανατίδης, έχοντας κι αυτός πρώτο όπλο την ταχύτητα, έκανε τη διαφορά, δίπλα είτε στον Ανατολάκη, είτε σε κάποιον άλλο στόπερ, χαρακτηριστική απόδειξη ακριβώς της διαπίστωσης για το πόσο σημαντικό κομμάτι στην άμυνα του Ολυμπιακού είναι πάντα τα «γρήγορα πόδια».

• Ο επόμενος;