Ο Μαρτίνς και το αλάθητο σημάδι του καλού προπονητή

· H πείρα με έχει διδάξει ότι υπάρχει ένα σχεδόν αλάθητο σημάδι για να καταλάβεις από πριν, σε γενικές γραμμές βέβαια, τι ψάρια μπορεί να πιάσει ένας προπονητής στην όποια επόμενη ομάδα του: η παράμετρος από το βιογραφικό του, αναφορικά με το πόσο καιρό έχει κάτσει στις προηγούμενες ομάδες του!

· Το σκεφτόμουν με αφορμή την συνάντηση μας χθες με τον Πέδρο Μαρτίνς. Πολύ απλά γίνεται ο πρώτος προπονητής μετά τον Μίτσελ, που έμεινε μία ολόκληρη σεζόν στον Ολυμπιακό και ξεκίνησε και την επόμενη! Ο δε Μίτσελ το είχε κάνει πριν πέντε ολόκληρα χρόνια, το καλοκαίρι του 2014, έχοντας πάρει πρωτάθλημα με 17 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο με πρόκριση στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ…

· Ουσιαστικά εδώ και πάνω από 12 χρόνια υπάρχουν ο Μίτσελ (που έφυγε όμως μεσούσης της δεύτερης σεζόν) ο Βαλβέρδε (με το ρεκόρ ολόκληρης διετίας) κι ο Μαρτίνς, που έχει ξεκινήσει δεύτερη σεζόν και δη επιτυχημένα.

· Έχει σημασία, όμως, να δούμε και πόσο χρόνο έχει μείνει ο Πορτογάλος στις προηγούμενες ομάδες του. Γιατί έτσι και βλέπουμε όλο το κάδρο και καταλαβαίνουμε πράγματα.

· Ο Μαρτίνς λοιπόν δούλεψε τέσσερα ολόκληρα χρόνια στη Μαρίτιμο (2010-2014), στην οποία ήταν κι ένα χρόνο πριν προπονητής της Β ομάδας. Στη συνέχεια ήταν για μία διετία (2014-16) στον πάγκο της Ρίο Άβε. Άλλο ενάμιση χρόνο στον πάγκο της Γκιμαράες (2016-2018), από την οποία απομακρύνθηκε Γενάρη του 2018. Και ήδη βρίσκεται σχεδόν ενάμιση χρόνο στον Ολυμπιακό, με τον οποίο συνεργάζεται ουσιαστικά από τον Απρίλιο του 2018.

· Μπορούμε συνεπώς να παρατηρήσουμε ότι πρώτον ο Μαρτίνς είναι προπονητής που έχει μια σταθερότητα στις ομάδες που εργάζεται (δεν φεύγει ούτε στο τρίμηνο, ούτε στα εξάμηνο, ούτε καν στον χρόνο, το αντίθετο μένει μίνιμουμ πάνω από ενάμιση χρόνο, έως και τέσσερα), δεύτερον είναι προπονητής που ουσιαστικά ποτέ δεν έχει μείνει άνεργος, με εξαίρεση είναι ένα διάστημα μόλις δυόμιση μηνών, από τότε που έφυγε από την Γκιμαράες και ήρθε στον Ολυμπιακό και τρίτον είναι προπονητής που κάνει συνεχώς βήματα προς τα πάνω στην καριέρα του. Από τη Μαρίτιμο στην Ρίο Άβε, από τη Ρίο Άβε στην Γκιμαράρες, από την Γκιμαράες στον Ολυμπιακό…

· Κοιτάξτε, εγώ δεν πιστεύω ότι ο Μαρτίνς είναι κάποια προπονητική ιδιοφυία-νομίζω ελάχιστοι τέτοιοι υπάρχουν στον κόσμο. Είναι όμως ξεκάθαρα ένας καλός προπονητής, που πορεύεται με σταθερά βήματα. Και κάνει δουλειά, με τα όποια λάθη τη συνοδεύουν.

· Μακάρι να ισοφαρίσει φέτος το ρεκόρ του Βαλβέρδε, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι θα έχει επιτυχίες στον Ολυμπιακό μέσα στη σεζόν. Και μακάρι, άμα θελήσει κάποια στιγμή να φύγει μετά, να γνωρίσει κι αυτός τις δόξες του Ερνέστο!