• Απολύτως λογικά τρεις από τους παίκτες τους οποίους «περιμέναμε» στο χθεσινό παιχνίδι Κυπέλλου του Ολυμπιακού στο Αγρίνιο, ήταν ο Πέπε, ο Τιάγκο κι ο Ανδρούτσος. Τι μας έδειξαν λοιπόν οι τρεις «ερυθρόλευκοι» σε ένα παιχνίδι που ναι μεν δεν προσφέρεται για τα πλέον ασφαλή συμπεράσματα, αλλά ασφαλώς κάποια πράγματα μας «έδειξε».
• Η παρουσία του Πέπε νομίζω ότι είχε θετικό πρόσημο.
Κατ΄ αρχάς, επιβεβαιώσαμε ότι έχει καλή μπαλιά, από την οποία μπορεί να ξεκινήσουν καλές επιθέσεις. Τουλάχιστον τέσσερις πέντε τέτοιες μπαλιές του στα πλάγια, ψηλές η, χαμηλές, προς τους Χολέμπας, Μπρούμα, Ραντζέλοβιτς ήταν πραγματικά πολύ επιτυχημένες. Εκτέλεσε και τις στατικές φάσεις, όπως έκανε στην Γκιμαράες, όμως από τις έξι-εφτά εκτελέσεις καλή ήταν η τελευταία, που έφερε και το γκολ του Σισέ, με τον…ώμο!
Κατά δεύτερον, το πάλεψε περισσότερο στο ανασταλτικό κομμάτι. Έκοψε κάποιες επιθέσεις του Παναιτωλικού, πήρε κάποιες κεφαλιές, γενικά δεν ήταν κακός ούτε σε αυτό το κομμάτι, στο οποίο ασφαλώς και χρειάζεται μεγάλη βελτίωση ακόμη-άλλωστε, η θέση στην οποία τον έβαλε χθες ο Μαρτίνς είναι και η θέση για την οποία τον αγόρασε ο Ολυμπιακός, του αμυντικού χαφ. Στο ρόλο του Εμβιλά τον έβαλε ο προπονητής, έχοντας τον Μπουχαλάκη στο ρόλο του Καμαρά.
Ήταν καλό που άρχισε να ξεθαρρεύει, παίρνοντας προσωπικές ενέργειες και τρέχοντας την μπάλα μπροστά, όμως όχι πάντοτε με επιτυχία. Και ορισμένες φορές ενώ έχει καλές ιδέες για «δύσκολες» πάσες, δεν τις εκτελεί ανάλογα καλά. Εν κατακλείδι για τον Πέπε θα μάθουμε άμα τον δούμε σε πιο δύσκολα παιχνίδια και σίγουρα γενικότερα με μία μεγαλύτερη συχνότητα κι όχι ένα ημίχρονο στις 13 Δεκέμβρη στη Λαμία και ένα ματς στις 20 Γενάρη στο Αγρίνιο.
• Ο Ανδρούτσος σαφέστατα ήταν από τους κερδισμένους του χθεσινού αγώνα του Ολυμπιακού. Πήρε την ευκαιρία να παίξει σαν δεξί μπακ και την άρπαξε.
Στο καθαρά αμυντικό κομμάτι δεν είχε πρόβλημα, αντιμετωπίζοντας ένα αρκετά καλό εξτρέμ, και με πολύ διαφορετική σωματοδομή από αυτόν, τον υψηλόσωμο Αριγίμπι. Κι όταν χρειάστηκε να κάνει τάκλιν για να κόψει αντίπαλες επιθέσεις, τα έκανε με εξαιρετικό τρόπο, είτε στην γραμμή του πλαγίου άουτ, είτε στην περιοχή του Κρίστινσον.
Στο δημιουργικό κομμάτι ξεχωρίζει φυσικά η σέντρα του στον Χασάν για τη φάση του 2-0. Κι επειδή ίδια καλή σέντρα είχαμε δει και στο γκολ του Κάιπερς στη Λαμία, σημαίνει ότι το «έχει» να περνάει τέτοιες μπαλιές από τα πλάγια δεξιά. Όπως επίσης το έχει με έξυπνες κοντινές πάσες που βοηθάνε στην ανάπτυξη του παιχνιδιού και στα ξεμαρκαρίσματα όταν πιέζεται η άμυνα.
Το αρνητικό του ήταν ένα: τρεις-τέσσερις φορές επιχείρησε να πάρει προσπάθεια και να περάσει μπροστά, αλλά και τις τέσσερις κόπηκε και δη πολύ εύκολα. Αυτό πρέπει να το κοιτάξει.
• Από τον Τιάγκο σίγουρα περιμέναμε πιο πολλά πράγματα. Μας τρέλανε εκείνη η φοβερή μπαλιά του, 40άρα, πίσω από το κέντρο, προς τον Μπρούμα, στη σημαντική χαμένη ευκαιρία του Πορτογάλου (δείτε στο 1.28)
Είδαμε μία ευχέρεια που έχει και σε κοντινές, έξυπνες μπαλιές που είναι must στον τρόπο παιχνιδιού του Μαρτίνς, όμως δεν έκανε το κάτι παραπάνω κι όταν βρέθηκε μία φορά κοντά στην περιοχή του Παναιτωλικού ανακόπηκε με ευκολία. Ήταν μαχητικός, έκανε τάκλιν, έκλεψε μπάλα, όμως η γενικότερη απόδοση του ήταν ξεκάθαρα μέτρια. Δεν ξέρω τελικά μήπως δεν μπορεί να παίξει σε ρόλο προωθημένου δεκαριού. Μοιάζει περισσότερο με οκταροδεκάρι-μόνο που ο Ολυμπιακός δεν παίζει με οκταροδεκάρι…
• Από τις αλλαγές, θέλω να γράψω σήμερα δύο λόγια για τον Ραντζέλοβιτς και τον Λοβέρα.
Ο Σέρβος χθες ήταν μία θετική παρουσία στη μισή ώρα που έπαιξε. Μπορεί να μπήκε και να ξεκίνησε με ένα λάθος, χάνοντας την μπάλα, αλλά κυνήγησε τη φάση και την καθάρισε ώστε να μη δημιουργηθεί κίνδυνος για την εστία του Κρίστινσον. Και στη συνέχεια ήταν αν μη τι άλλο σοβαρός. Ρόλαρε πολύ ωραία την μπάλα στον Ανδρούτσο στη φάση του 2-0 (δείτε παρακάτω στο 1.51), πέρασε ο ίδιος μετά μία καλή σέντρα και ήταν πολύ σωστός στο να κόψει, να κλέψει, γενικά να βοηθήσει τον μπακ, χωρίς να «ξεχνάει» τις καλές ενέργειες μπροστά. Τον είδα να «ξυπνάει».
Ο Αργεντίνος, αντίθετα, δεν ήταν σοβαρός. Η κίνηση του να αφήσει εντελώς μόνο τον Μανθάτη σε εκτέλεση φάουλ του Παναιτωλικού, έκανε τον Κρίστινσον να ουρλιάξει! Και πάνω που έκανε την καλή ενέργεια μπροστά, κατέληξε στο ίδιο πράγμα: πέρασε ανάμεσα από δύο, συνέχισε και πέρασε ανάμεσα κι από άλλους δύο (!) και συνέχισε έτσι, με αποτέλεσμα φυσικά να κοπεί από ένα πέμπτο αντίπαλο…Κι όταν έφυγε ωραία μπροστά από θέση έξω δεξιά, η σέντρα που έβγαλε δεν ήταν η καλύτερη. Δεν ξέρω πια, μπορεί όντως ένας δανεισμός να τον βοηθήσει. Τα βήματα που κάνει φέτος είναι προς τα πίσω κι όχι προς τα εμπρός. Αρκεί να γίνει η καλή επιλογή για την ομάδα στην οποία θα πάει.
Άσχετο: έγραφα για τον Μήτρογλου και τον Άρη προχθές το μεσημέρι και βλέπω ότι έκτοτε κυριαρχεί το θέμα στο ρεπορτάζ του Άρη…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
