Ο Φετφατζίδης ανεβαίνει, έχει κι άλλο όμως μπροστά…

• Για να έβαλε ο Πέδρο Μαρτίνς στη βασική ενδεκάδα του Ολυμπιακού τον Φετφατζίδη σε δύο συνεχόμενα κρίσιμα παιχνίδια, όπως αυτό με την Μπέτις στο Καραϊσκάκη για το Γιουρόπα Λιγκ κι εκείνο με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη για το πρωτάθλημα, σημαίνει ότι είδε κάποια καλά πράγματα στο παιχνίδι του και στη δουλειά του μέσα από την προπόνηση.

• Να θυμίσω ότι στη διακοπή του πρωταθλήματος λόγω Εθνικών ομάδων, ο Ολυμπιακός είχε κάνει ένα φιλικό στο Ρέντη με τον Κισσαμικό κι είχα μεταφέρει μέσω του ραδιοφώνου μία συνομιλία μου με τον προπονητή της ομάδας των Χανίων, τον Πετράκη (γιό του προπονητή του ΠΑΣ), που μου είχε πει ότι από ένα παίκτη του Ολυμπιακού εντυπωσιάστηκε, τον Φετφατζίδη.

• Γενικά για να έχει ο Μαρτίνς στην αρχική ενδεκάδα τον Φέτφα στα τρία από τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού (τον είχε ξεκινήσει και στο 5-0 με τον ΠΑΣ), είναι προφανές ότι μένει ευχαριστημένος μαζί του-σε συνδυασμό, για να μην κρυβόμαστε, και από μία πτώση που είχε μετά από το φορτσάρισμα του Αυγούστου ο Χριστοδουλόπουλος.

• Ο αριστεροπόδαρος Έλληνας διεθνής όντως ανεβαίνει, μετά από ένα, είναι αλήθεια, μέτριο ξεκίνημα, απόρροια αφενός μεν της σοβαρής αποχής από αγώνες (12 Απριλίου τελευταίο παιχνίδι του στη Σαουδική Αραβία), αφετέρου δε της έλλειψης προσωπικής δουλειάς σε αυτό το διάστημα.

• Δίνει πράγματα αυτή την στιγμή ο Φέτφα στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Συνδυάζεται καλά, παίρνει πρωτοβουλίες, ξεκινάει επιθέσεις, κάνει έξυπνες πάσες από τις οποίες προκύπτουν φάσεις (πριν την λεγόμενη ασίστ), κερδίζει φάουλ σε καλές θέσεις και μπαίνει στις φάσεις για να εκτελέσει. Είναι δραστήριος και βγάζει μία ενέργεια στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού.

• Μόνο που έχει κι άλλο μπροστά του. Έχει πλησιάσει σε ένα καλό επίπεδο, όμως δεν το έχει φτάσει και έχει ακόμη για να πάει σε ένα πιο καλό. Όπως έχει και τις δυνατότητες να τα φτάσει. Το ζητούμενο, όμως, είναι να βελτιώσει την απόδοση του. και δη σε αρκετούς τομείς.

• Κατ΄ αρχάς, στο γκολ και στην τελική προσπάθεια γενικά, αφού αυτή την στιγμή δεν έχει στο ενεργητικό του ακόμη τα πιο σημαντικά στοιχεία για ένα επιθετικογενή παίκτη: γκολ κι ασίστ. Πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματικός. Κατά την γνώμη μου δε, όλα ξεκίνησαν από εκείνο το δοκάρι που είχε με τον ΠΑΣ, όταν βρέθηκε προ κενής εστίας για να σκοράρει και…μπόρεσε και σημάδεψε το δοκάρι που είχε μπροστά του, αντί να στείλει την μπάλα στα δίκτυα.

• Εκείνο το γκολ να έβαζε, θα είχε άλλη ψυχολογία για τη συνέχεια. Ας ήταν εύκολο γκολ. Κάθε γκολ τον επιθετικό τον φτιάχνει. Τώρα ο Φετφατζίδης θέλοντας και μη παίζει με το βάρος ότι είναι χωρίς γκολ. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, όσο αργεί το γκολ, τόσο και σε βαραίνει. Και τόσο και χάνεις πιο εύκολα τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται. Για παράδειγμα στη Νέα Σμύρνη είχε τέσσερις τέτοιες. Σε καμία δεν βρήκε εστία. Είτε από λίγο πιο κοντά η, λίγο πιο μακριά, είτε με το πόδι η, το κεφάλι. Θα μπορούσε τουλάχιστον δύο να τις είχε τελειώσει καλύτερα.

• Όπως, για εμένα, θα μπορούσε να είχε τελειώσει καλύτερα και κάποιες άλλες επιθέσεις, στις οποίες βρέθηκε στο ένας μ΄ ένα και δεν πέρασε τον αντίπαλο του, παρότι είναι η σπεσιαλιτέ του αυτές οι στιγμές. Και 100% θα μπορούσε καλύτερες εκτελέσεις στα κόρνερ, που όλα τα καθάρισε ο γκολκίπερ του Πανιώνιου. Δεν το συζητάω δε για μία αδυναμία που δείχνει σε κάποιες φάσεις στις οποίες πουλάει την μπάλα και βγάζει επικίνδυνες αντεπιθέσεις ο αντίπαλος και για την κακή νοοτροπία του να μην βοηθάει αμυντικά-αν είναι θέμα έλλειψης αντοχών, κι αυτό ευχάριστο δεν είναι.

• Τέλος πάντων, ο Φετφατζίδης έχει νομίζω πολλά περιθώρια για να βοηθήσει περισσότερο τον Ολυμπιακό. Ο προπονητής εκτίμησε πολύ ότι στο ματς με τον Αστέρα, πρόσφερε πολλά στα μόλις 20 λεπτά που τον χρησιμοποίησε και ήταν από τα κλειδιά της σπουδαίας νίκης. Κι έτσι τον έβαλε στην ενδεκάδα με την Μπέτις και με τον Πανιώνιο, όπου τον άφησε ως το τέλος, για να δικαιωθεί με τη συμμετοχή του στο νικητήριο γκολ, όπου συνδυάστηκε για άλλη μία φορά ιδανικά με τον Oμάρ, πριν τη σέντρα για το κεφάλι του Χασάν.

• Ο Φέτφα πρέπει το ίδιο να κάνει και την επόμενη φορά που μπορεί ο προπονητής να τον αφήσει στον πάγκο και να τον ρίξει στη μάχη μετά το 70’…