Ο Αλγκασίμ, ο Μαρίνος και τα άλλα ταλέντα του Ολυμπιακού (με ηγέτη τον Σουρλή)

• Από πλευράς ποιότητας δεν ήταν σπουδαίο το χθεσινό ντέρμπι των Β ομάδων του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ. Ακόμη κι από το νικητή Ολυμπιακό-περισσότερο έβγαλε ενέργεια κι ένταση η ομάδα, καθώς και μεγάλο πάθος (ευνόητοι οι λόγοι) για να κερδίσει. Ήταν πάντως αν μη τι άλλο ντέρμπι, με…ενάμιση αυτογκόλ, ένα πέναλτι, πολλά φάουλ και κάρτες, αλλά και μία ομάδα που άξια επικράτησε.

• Ο Ολυμπιακός του Ιμπαγάσα επιστράτευσε και Τζολάκη, Σουρλή προκειμένου να παίξουν αυτά τα παιδιά που έχουν «σκουριάσει» με την πρώτη ομάδα, ενώ ο ΠΑΟΚ του Γκαρσία έβαλε τον Ίνγκασον για να τον ετοιμάσει μετά το σοβαρό τραυματισμό του κι είχε αλλαγές τον 25χρονο Φασίδη (πρώην της Ξάνθης) και τον…30χρονο Αποστολόπουλο (πρώην του Πλατανιά)!

• Και οι δύο ομάδες είχαν παίκτες με κάποιες εμπειρίες στα πόδια τους.

Ο Ολυμπιακός τον Μπαγκαλιάνη (πρώην Άρη), το Νίκολιτς (πρώην Χανίων), τον Μαρίνο (πρώην Λεβαδειακού), τους Ξενιτίδη και Βοίλη (έπαιζαν στο Λουξεμβούργο), τον Καλογερόπουλο (με κάποιες παραστάσεις πέρυσι από την πρώτη ομάδα), τον Αποστολόπουλο (πρώην Πανσερραϊκού) και τον Κύπριο διεθνή Κωστή (πρώην Λάρισα και Λεβαδειακού).

Ο ΠΑΟΚ τον Τσαούση (πέρυσι έπαιζε στην Α΄ κατηγορία στην Σλοβακία), τον Ουεντραόγκο (διεθνή με την Μπουρκίνα Φάσο), τον Τζίμα (πρώην του Αστέρα Τρίπολης), τον Χατζηστράβο (πρώην Λαμίας και ΑΕ Καραϊσκάκης), τον Γιαξή (πρώην Πανσερραϊκού), τον Γαϊτανίδη (πρώην Απόλλωνα και Λεβαδειακού), τον Καλουτσικίδη (πρώην Νίκη Βόλου), τον Σαλαμούρα (πρώην Βόλου και Νίκης) και τον Πανίδη (πρώην Τρικάλων).

Κοινώς, όλο και κάποιες εμπειρίες είχαν οι περισσότεροι παίκτες!

• Από πλευράς Ολυμπιακού, πέραν του αξεπέραστου δεξιού στόπερ Μπαγκαλιάνη, νομίζω ότι μπορούμε να σταθούμε και σε αρκετά ακόμη παιδιά.

• Ο Αλγκασίμ Μπα, για τον οποίο ο Μοντέστο πιστεύει ότι μπορεί να εξελιχθεί σε Αγκιμπού της επίθεσης, σίγουρα έχει στοιχεία: δυνατός, γρήγορος, μέσα στις φάσεις, με καλή τεχνική. Τσίμπησε ωραία την μπάλα βγαίνοντας πρώτος στην φάση και κέρδισε το πέναλτι το οποίο κι αξιοποίησε ψύχραιμα ο ίδιος, ενώ τρεις φορές στο α΄ ημίχρονο τελείωσε με τη μία φάσεις «γυρίζοντας» πολύ γρήγορα, συνήθως υπό πίεση. Σαν…γνήσιο 19χρονο παιδί της Αφρικής έκανε κι εξεζητημένα πράγματα, δεν πάσαρε σε μία φάση στην οποία μπορούσε να βγει μεγάλη φάση για γκολ, κυρίως όμως χρειάζεται λιγότερες ημιτελείς και περισσότερες ολοκληρωμένες ενέργειες, και σε επίπεδο σωστής πάσας ακόμη.



• Ο Μαρίνος ήταν ο μακράν πιο καλός παίκτης του Ολυμπιακού δημιουργικά. Με το καλό του αριστερό πόδι και την τεχνική του προβλημάτιζε την αντίπαλη άμυνα και θα μπορούσε και να σκοράρει, με το δεξί άμα λάχει. Γυρίζει πίσω και βοηθάει, σουτάρει κι από μακριά, παίρνει φάουλ, έχει έξυπνες πάσες, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητος. Ίσως πρέπει να παίρνει ακόμη πιο πολλές πρωτοβουλίες.

• Ο Κίτσος ήταν δύο πρόσωπα! Σχεδόν άφαντος στο α΄ ημίχρονο, ούτε καν ανασταλτικά απολύτως σωστός. Πολύ ζωντανός στο β΄ ημίχρονο, με την μπάλα να τον ανταμείβει, στη φάση του 1-1, έστω με τη βοήθεια της κόντρας. Με καλές ενέργειες, συνεργασίες, σέντρες, σπριντ, κλεψίματα, χώθηκε για να ξανασκοράρει, ξεκίνησε και τη φάση του 2-1. Ένα καλό κοντρόλ χρειάζονταν σε μία φάση για να απειλήσει και με άλλο γκολ.

• Ο Καλογερόπουλος (στα 17,5 ο μικρότερος όλων, μαζί με τον 18χρονο αριστερό στόπερ Κουλιεράκη του ΠΑΟΚ) φωνάζει από μακριά ότι είναι σπουδαίο ταλέντο, αλλά και με μειονεκτήματα που πρέπει να τα φτιάξει. Και δεν αναφέρομαι στο εξόφθαλμο, στο…θεαματικό αυτογκόλ με μία στραβοκλοτσιά από τις λίγες! Αυτά μπορείς να πεις ότι γίνονται. Περισσότερο εστιάζω στην ευκολία με την οποία τον πέρασαν όταν βγήκε λίγο πλάγια σε φάση που πήγε στην ταχύτητα. Κατά άλλα, καλός στον αέρα, μεταβιβάσεις με περίσσια ηρεμία (και καλή η βαθιά πάσα για το 3-1), δύο πραγματικά καλές επεμβάσεις, αλλά και ανάγκη για καλύτερη συνεννόηση με τον έτερο στόπερ.



• Ο Αποστολόπουλος έχοντας τον αέρα της προετοιμασίας με την πρώτη ομάδα βγάζει μία θετική εικόνα. Μία επέμβαση του μπορεί και να απέτρεψε το 2-2 στο τέλος, πήρε αρκετές κεφαλιές, έβγαλε άμυνες, πέρασε δύο καλές σέντρες, σούταρε. Πρέπει να προβληματιστεί για μία φάση που στο σπριντ τον «πήραν» και του πέρασαν και σέντρα, αλλά και να συγχρονίζεται ακόμη καλύτερα στο οφσάιντ.

• Τον έτερο ακραίο μπακ, τον Νίκολιτς, τον περίμενα καλύτερο. Βγάζει μία αποφασιστικότητα στο παιχνίδι του, αλλά δεν είναι αρκετή, όταν συνοδεύεται από αρκετά λάθη. Πίσω κέρδισε, αλλά με την ίδια ευκολία έχασε μάχες, και μπροστά ενώ έβγαινε επικίνδυνα η τελική του προσπάθεια ποτέ δεν ήταν τόσο καλή όσο έπρεπε. Βγήκε πολύ σωστά κάποια στιγμή σαν τρίτος στόπερ κι έκοψε επικίνδυνη κατάσταση. Μοιάζει να έχει περισσότερα, όμως πρέπει να τα βγάλει.

• Ο Κωστή έχει ταλέντο. Φαίνεται από κάποιες έξυπνες πάσες του, μπουκάρει στην περιοχή για να απειλήσει, κλέβει, σπάει μπάλες, κερδίζει φάουλ. Κάτι σαν να του λείπει όμως. Σαν να μην έχει ακόμη προσαρμοστεί στο 100%. Παίζοντας 9,5άρι, πρέπει να ζητάει πιο πολλές μπάλες και να ψάχνει κινήσεις να κάνει τη διαφορά.

• Ο Ξενιτίδης είναι ο αρχηγός και η καρδιά της ομάδας! Φρόντισε στην αρχή να κόψει τον αέρα των παικτών του ΠΑΟΚ με δυνατά μαρκαρίσματα, με συνέπεια να παίζει από το 9’ με κίτρινη. Ο μακράν καλύτερος ανασταλτικά από τη μέση και μπροστά, έκοβε, πίεζε κι έκλεβε, καθάρισε φάση και σαν τρίτος στόπερ, ενώ βοήθησε και μπροστά, με μία ωραιότατη σέντρα, πάτησε περιοχή. Πολλή δουλειά.

• Από τις αλλαγές ο Βοίλης απέδειξε ότι και δέκα λεπτά να μπει κάποιος αλλαγή μπορεί να κάνει τη διαφορά. Πρώτη επαφή, κερδισμένη κεφαλιά. Δεύτερη επαφή, ωραίο τσίμπημα και γκολ!

• Άφησα για το τέλος τα δύο παιδιά της πρώτης ομάδας.

Ο Τζολάκης μπλόκαρε ένα δύσκολο σουτ και γενικά έδειξε ετοιμότητα όποτε χρειάστηκε, π.χ. βγαίνοντας και καθαρίζοντας με πολύ έγκαιρες εξόδους. Από την άλλη, κάποια βολέ του δεν ήταν καλά, σε μία επικίνδυνη σέντρα είχε μάλλον δεύτερες σκέψεις και νομίζω ότι έπρεπε να είχε καλύτερη συνεργασία στο αυτογκόλ με το συμπαίκτη του. Κατά βάση, νομίζω ότι βγήκε λανθασμένα και δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρούμε κάτι τέτοιο.



Ο Σουρλής δεν ξεκίνησε καλά το ματς, είχε και μία αντίδραση εντελώς ανώριμη σπρώχνοντας ένα παίκτη του ΠΑΟΚ, με αποτέλεσμα να παίζει από το 23΄με κίτρινη, αλλά όσο περνούσε η ώρα έβγαζε τον καλό εαυτό του. Ατελείωτη ενέργεια, σωστές πάσες, κεφαλιές σε στημένα αμυντικά κι επιθετικά, επιστροφές και άμυνες όταν έπρεπε, εντυπωσιακό κλέψιμο και μπαλιά και αποκορύφωμα η απίστευτη κούρσα 50 μέτρων από την άμυνα του Ολυμπιακού προς την άμυνα του ΠΑΟΚ, ξεκινώντας τη φάση της ισοφάρισης. Αν δεν ήταν ο σχεδόν τέλειος Μπαγκαλιάνης, θα ήταν εύκολα κορυφαίος του αγώνα. Ούτως η, άλλως ηγετική παρουσία.

Άσχετο: Πού ήταν ο Πινακάς και ο Κινκουέ (αμφότεροι εκτός 20άδας); Ο Κινκουέ ντεφορμέ, δεν έχει εγκλιματιστεί. Κι ο Πινακάς, ας το πω έτσι, σε διαδικασία να…πήξει το μυαλό του. Με γκρίνιες, δυσφορίες, μουρμούρες κι άλλα τέτοια δεν θα πάει μπροστά. Πρέπει να το αλλάξει.

Παρεμπιπτόντως, μου άρεσε πολύ χθες η εικόνα στο τρίτο γκολ του Βοίλη, με όλο τον πάγκο να πηγαίνει να πανηγυρίσει, με πρώτον τον έτερο σέντερ φορ, τον Αλγκασίμ, τον οποίο άλλαξε ο Βοίλης, αλλά και με τον Κωστή να τρέχει από τους πρώτους, παρότι τραυματίας (κι έχοντας επίσης γίνει αλλαγή) και κουτσαίνοντας για να συγχαρεί κι αυτός τους συμπαίκτες του.