Να γιατί αδικούν τον εαυτό τους οι παίκτες του Ολυμπιακού

• Αν για κάτι μπορεί να είναι ευχαριστημένος ο προπονητής του Ολυμπιακού από το παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό, πέραν, φυσικά, του τρίποντου -πάντα το πιο σημαντικό- αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο, που επιτέθηκε η ομάδα του. Διότι, αυτήν τη φορά είδαμε πραγματικά δημιουργία ευκαιριών με αρκετούς και διαφορετικούς τρόπους.

• Οι «ερυθρόλευκοι» δεν απείλησαν μόνο με πλαγιοκοπήσεις και σέντρες από τα πλάγια μπακ -από μία τέτοια, του Ρόντινεϊ, ήρθε το νικητήριο γκολ του Ελ Κααμπί, αλλά και το εντυπωσιακό ψαλιδάκι του Μαροκινού, από μία άλλη, από αριστερά, του Αποστολόπουλου. Όπως είχε την καλύτερη του ευκαιρία ο Τσικίνιο, από γύρισμα από πλάγια του Ζέλσον.

• Απείλησε και με συνεργασίες, με αποκορύφωμα εκείνη των Βέλντε-Ζέλσον, που έφερε το πρώτο γκολ.



• Απείλησαν και με τα μακρινά σουτ των Τσικίνιο, Βέλντε, Μουζακίτη και Κοστίνια, με το τελευταίο να είναι και το πιο επικίνδυνο, καθώς η μπάλα βρήκε το δοκάρι.

• Απείλησε και με κλεψίματα της μπάλας, δύο του Ζέλσον και ένα του Βέλντε, που έφερε τρεις τελικές από πολύ καλές θέσεις, μία του Πορτογάλου και δύο του Νορβηγού.

• Απείλησε και με κάθετες πάσες, π.χ. του Κοστίνια προς τον Τσικίνιο και του Ρόντινεϊ προς τον Ελ Κααμπί και τον Ζέλσον, κυρίως, όμως, του Μουζακίτη, με τον Τσικίνιο και τον Ζέλσον να μην τις εκμεταλλεύονται από πολύ καλές θέσεις.

• Απείλησε και με στατικές φάσεις (φάουλ άουτ του Βέλντε από καλή θέση) και σε συνέχεια στατικών φάσεων, με τον Ρέτσο να πασάρει στον Ζέλσον και αυτόν να μην μπορεί να νικήσει τον αντίπαλο γκολκίπερ.

• Είχε, δηλαδή, η ομάδα μία ποικιλία στο πώς έφτιαχνε φάσεις για τελικές, αλλά κάπου πέρασε όλο αυτό σε δεύτερη μοίρα, από το τελικό σκορ (2-1) και ιδίως από την ευκαιρία των Σερρών στο 92', σε συνδυασμό με τα όσα είχαν προηγηθεί στο Καραϊσκάκη με τον Παναιτωλικό (0-0) και τον Λεβαδειακό (2-2), ακόμη και το 2-1 με την Καλλιθέα.



• Αυτό είναι που λέμε ότι μία ομάδα αδικεί τον εαυτό της. Να έχει τόσες φάσεις και τελικά να νιώθει ευτυχισμένη που δεν ισοφαρίστηκε κιόλας!

• Θα ήταν, δε, πραγματικά ένα πολύ ωραίο γκολ, αν κατάληγε η μπάλα στα δίκτυα στο ψαλίδι του Ελ Κααμπί, όχι λόγω του θεαματικού χαρακτήρα της τελικής, αλλά και γιατί για να φτάσει η μπάλα στον Αποστολόπουλο, που έκανε τη σέντρα, χρειάστηκε στην ίδια φάση να πάρουν τρεις κόντρες (διαδοχικά οι Έσε, Κωστούλας και Μουζακίτης)!

• Μία φάση, που έβγαζε θέληση για το καλύτερο της ομάδας. Σε πλήρη αντίθεση με τη συμπεριφορά της στη φάση στο 92'…