Τι έκαναν οι τρεις ακραίοι μπακ του Ολυμπιακού χθες στο Ηράκλειο

• Τα δύο γκολ του Ολυμπιακού στη νίκη επί του ΟΦΗ στο Ηράκλειο είχαν ένα πολύ κοινό σημείο: μία καλή τελική πάσα και μία καλή εκτέλεση. Δεν ήταν «πολλά πολλά» από δημιουργία: η κάθετη του Χάμες, το ζυγισμένο πλασέ του Γκάρι…το καλοκτυπημένο φάουλ του Βαλμπουενά, η καρφωτή κεφαλιά του Μπακαμπού…

• Μπορώ να πω ότι η πιο καλή επίθεση του Ολυμπιακού χθες ήταν μία στο α΄ ημίχρονο, για την ακρίβεια στο 15ο λεπτό, με την μπάλα να πηγαίνει κάθετα από τον Χουάνγκ στον Μπακαμπού, αυτός να βγαίνει από την θέση του και να την «σπάει» στον Άβιλα κι εκείνος να σεντράρει με επιτυχία, με προορισμό το κεφάλι του Μασούρα, που όμως αστόχησε από καλή θέση.

• Δεν ήταν εύστοχος ο Μασούρας στο δραστήριο γι΄ αυτόν πρώτο 20λεπτο του αγώνα, καθώς είχε κι ένα άστοχο σουτ, αλλά κι ένα ακόμη που μπλοκαρίστηκε από αμυνόμενο, ξανά από σέντρα του Άβιλα και κεφαλιά-πάσα του Ρέαμπτσιουκ, που είχε προωθηθεί πολύ βαθιά στην αντίπαλη περιοχή, κάτι που το κάνει πολύ συχνά, χωρίς όμως αντίκρισμα.

• Ο Άβιλα ήταν πολύ πιο επικίνδυνος στις προωθήσεις του, αφού είχε συμμετοχή και σε τρίτη φάση, εκεί που μπούκαρε στην περιοχή του ΟΦΗ κι από καλή θέση αστόχησε. Το κακό με τον Ισπανό μπακ είναι ότι έχει πολύ άσχημα τελειώματα: ενώ βρίσκεται αρκετά συχνά, για ακραίος μπακ, σε θέση βολής, όχι μόνο δεν σκοράρει, αλλά ούτε καν απειλεί, αφού τελειώνει τις φάσεις με πολύ μέτριο τρόπο. Ακριβώς γι΄ αυτό πάντως, θα περίμενε κανείς να πασάρει περισσότερο, παρά να επιμένει για να σκοράρει. Χθες, στη συγκεκριμένη φάση, περίμεναν για μία πάσα του ευρισκόμενοι σε θέση για γκολ (με μία προβολή), τόσο ο Μπακαμπού, όσο κι ο Μασούρας.



• Όπως είναι αλήθεια κι ότι στο ξεκίνημα του αγώνα ο Άβιλα είχε προβλήματα με τον αριστερό εξτρέμ του ΟΦΗ, που του ξέφυγε δύο φορές στο πρώτο τέταρτο. Κι αν την πρώτη ο μπακ του Ολυμπιακού πρόλαβε και τον πίεσε λίγο με συνέπεια το σουτ του Ντίκο να πάει πάνω στον Τζολάκη, στη δεύτερη περίπτωση χρειάστηκε ο Τζολάκης να κάνει δύσκολη επέμβαση χαμηλά στην αριστερή γωνία της εστίας του για να κρατήσει το μηδέν.

• Ο Βρουσάι που πήρε τη θέση του Άβιλα θυμήθηκε χθες τις εποχές που ο Μαρτίνς είχε επιχειρήσει να τον καθιερώσει ως δεξί μπακ. Παρεμπιπτόντως, έχει ένα σοβαρό πλεονέκτημα για μπακ, το ύψος. Και διαπιστώσαμε σε αρκετές περιπτώσεις στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ πώς τον βοηθάνε τα 183 εκατοστά του. Ειδικά σε δύο στιγμές από τις συνολικά πέντε (!) που πήρε τις κεφαλιές μέσα στην περιοχή του Τζολάκη, οι επεμβάσεις του δεν ήταν καθόλου εύκολες-το αντίθετο, γιατί ήταν επικίνδυνες οι σέντρες. Και ήταν σαν να βλέπαμε κανονικό δεξί μπακ, με αντίληψη στο πώς θα συγκλίνει και θα γίνεται στόπερ.

• Θα έλεγα ότι τον Βρουσάι τον περίμενα πιο καλό επιθετικά-δημιουργικά, παρά αμυντικά, αλλά ενώ έβγαινε καλά και πολύ μπροστά δεν ήταν ιδιαίτερα καλός κι αποτελεσματικός. Οι σέντρες του δεν ήταν καλές, ούτε ένα σουτ που επιχείρησε, ενώ δύο φορές έχασε εύκολα την μπάλα. Ακόμη και στη φάση του πέναλτι που κέρδισε, βασικά ήταν λάθος του αντίπαλου (Μεγιάδο), αφού του έκανε το φάουλ μέσα στην περιοχή χωρίς λόγο. Αν δεν θυμάμαι λάθος, μόνη φορά που ο Βρουσάι είχε μία καλή πάσα ήταν σε εκείνη τη σέντρα σουτ του Μπιέλ στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου.



• Ο έτερος ακραίος μπακ του Ολυμπιακού, ο Ρέαμπτσιουκ, ήταν πάντως σε πιο χαμηλή βαθμολογία, αφού τουλάχιστον οι άλλοι από δεξιά έκαναν πολλές προωθήσεις. Ο Όλεγκ είναι σαφές ότι δεν αντέχει πλέον να παίζει Πέμπτη-Κυριακή έτσι σκασμένος που είναι. (Και) χθες του πέρασαν εύκολα σέντρες από την πλευρά του-και μία κατέληξε σε γκολ. Και σε άλλη περίπτωση ταλαιπωρήθηκε από τον Τοράλ, ενώ στο δημιουργικό κομμάτι δεν έβγαλε καλές σέντρες, οι δε πάσες του ήταν περισσότερο χωρίς παρά με επιτυχία.

• Μία-δύο καλές συνεργασίες με τον Μασούρα, μία καλή νίκη σε μάχη και τρεις κερδισμένες κεφαλιές δεν μπορεί να είναι αποδεκτή προσφορά ενός αριστερού μπακ του Ολυμπιακού. Προφανώς για να μην βάζουν ούτε λεπτό τον Λάιντνερ ούτε ο Κορμπεράν, ούτε ο Μίτσελ κάτι θα βλέπουν, αλλά έχω την εντύπωση ότι αν ήταν ενεργός στην ομάδα έστω ο δεξιοπόδαρος Ανδρούτσος, κάτι παραπάνω θα μπορούσε να προσφέρει από τον χωρίς αντοχές Ρέαμπτσιουκ, που παίζοντας π.χ. δύο κι όχι τρεις φορές την εβδομάδα λογικά θα ήταν πολύ καλύτερος σε αυτά τα δύο ματς.

• Κατά τα άλλα, ακόμη προσπαθώ να καταλάβω γιατί ο Μίτσελ έβαλε στόπερ τον 19χρονο αμυντικό μέσο του Ολυμπιακού Β, τον Ντόι. Ήθελε να δείξει ότι ποντάρει στα νέα παιδιά του Ολυμπιακού; να καταλάβω ακόμη και μία τέτοια αποκοτιά σε ένα τόσο κρίσιμο βαθμολογικά ματς. Τι πιο απλό από το να τον έβαζε στη θέση του, αμυντικό χαφ, δίπλα στον Χουάνγκ και να περνούσε στόπερ τον Εμβιλά, που είχε άλλωστε παίξει στόπερ με μεγάλη επιτυχία μόλις την Πέμπτη και δη σε πιο υψηλό επίπεδο…