Η διαχρονική κυριαρχία του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό και οι «άλλες» στροφές των Ελ Κααμπί και Ρόντινεϊ

• Χθες το μεσημέρι που βγήκα στο ραδιόφωνο, στάθηκα σε ένα σημαντικό δεδομένο αναφορικά με το ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός: Στο ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός ως φιλοξενούμενος του Παναθηναϊκού στα ντέρμπι πρωταθλήματος έχει 73% θετικών αποτελεσμάτων (42% σε νίκες και 35% σε ισοπαλίες), με τους «πράσινους» μόλις 23% σε νίκες!

• Fact συγκλονιστικό, που επιβεβαιώθηκε και μέσα από το τελικό αποτέλεσμα. Κάπως έτσι, σε 27 Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ σε επίπεδο πρωταθλήματος, έχουμε 11 νίκες του Ολυμπιακού, 10 ισοπαλίες και μόλις 6 νίκες του Παναθηναϊκού. Στα δε έξι τελευταία μεταξύ τους ντέρμπι στο ΟΑΚΑ, με γηπεδούχο τον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός είναι αήττητος με δύο νίκες και τέσσερις ισοπαλίες.

• Από την άλλη, για να τα λέμε όλα, δεν είναι ωραίο για τον Ολυμπιακό, που στα επτά τελευταία εκτός έδρας παιχνίδια του με τον Παναθηναϊκό, ανεξαρτήτως έδρας και διοργάνωσης, δεν έχει κάνει διπλό. Έχει ήδη αρχίσει και δημιουργείται μία ψυχολογία σε αυτούς τους αγώνες, που εξυπηρετεί τους «πράσινους» και είναι κόντρα στους «κόκκινους».

• Χθες, ήταν μία ευκαιρία με τις μεγάλες ευκαιρίες που είχε ο Ολυμπιακός, να τη σπάσει την παράδοση αυτή, αν και, για να είμαστε ρεαλιστές, θα μπορούσε και ο Παναθηναϊκός να κάνει γκολ στο καλό του α' ημίχρονο. Νομίζω ότι σε γενικές γραμμές η ομάδα του Μεντιλίμπαρ δεν πήρε κάτι παραπάνω από αυτό το ντέρμπι, γιατί οι δύο παίκτες που έκαναν τη διαφορά στο 3-0 την Πέμπτη με την Μπράγκα, αυτήν τη φορά ήταν σε πολύ πιο χαμηλές στροφές.



• Ο Ελ Κααμπί ναι μεν μπήκε σε φάσεις, αλλά συνήθως όχι με τα καλύτερα τελειώματα, ενώ ήταν φανερό από τις χαμένες μονομαχίες και το λιγότερο του «κανονικού» πρέσινγκ, ότι το ρεζερβουάρ μόνο γεμάτο δεν ήταν μετά την ευρωπαϊκή δύσκολη υποχρέωση. Μία κεφαλιά πήρε, και αυτή στο 91ο λεπτό, και ακριβώς από αυτή την κεφαλιά ξεκίνησε η φάση της ευκαιρίας του αγώνα με τον Μασούρα.

• Ο Ρόντινεϊ στα 62 λεπτά που έπαιξε σε ρόλο δεξιού εξτρέμ ήταν κοντά στο μηδέν! Σαν να έπαιζε με δέκα παίκτες ο Ολυμπιακός! Δεν του βγήκε το παιχνίδι, ίσως γιατί η πίεση που άσκησε ο Παναθηναϊκός, δεν του επέτρεψε να πάρει την μπάλα φάτσα με τον αντίπαλο, αλλά να την υποδέχεται με πλάτη. Όταν στο τέλος γύρισε σε θέση δεξιού μπακ, ήταν καλύτερος, ακόμη και έτσι, όμως, η επιλογή του να σουτάρει στο 89' εντελώς άστοχα από το να περάσει μία πάσα ήταν πολύ κακή.

• Σίγουρα ο Ολυμπιακός δημιουργικά-επιθετικά περίμενε περισσότερα από τον Ολιβέιρα, χωρίς, ωστόσο, να τα πάρει. Ίσως γιατί η θέση του είναι στο 8 και όχι στο 10, ίσως γιατί φανερά δεν είναι ακόμη έτοιμος για να παίζει πάνω από 20-30 λεπτά. Στην αρχή πέρασε δύο καλές σέντρες, πίεσε λίγο καλύτερα, ήταν πιο ζωντανός, όμως όσο περνούσε ο χρόνος έπεφτε και γενικά δεν έδωσε καθόλου ένταση στο παιχνίδι της ομάδας.



• Ο Βέλντε, που έπαιξε μετά το 60', μπήκε πολύ καλά στο παιχνίδι, είχε ωραίες κινήσεις και συνεργασίες, όμως αυτά κράτησαν μόνο 10-15 λεπτά! Στη συνέχεια, για κάποιο λόγο ψιλοχάθηκε και όταν πήρε την μπάλα στο 91' για να βγάλει μία σέντρα, ήταν τραγική η επιλογή του. Να επηρεάστηκε, άραγε, τόσο πολύ που κάποια στιγμή πήγε να σουτάρει και δεν μπόρεσε, ενώ είχε την λύση να πασάρει στον μόνο του δεξιά του Ντάνι Γκαρθία; Δεν το ξέρω, όμως ο Νορβηγός πρέπει να αλλάξει την εικόνα του.

• Παρεμπιπτόντως, πάντως, στο 94' ο Βέλντε έκλεψε την μπάλα και πήγε να βγει στην αντεπίθεση με τον Ελ Κααμπί και με δύο αμυνόμενους του Παναθηναϊκού, αλλά ο Γερμανός ρέφερι σφύριξε τη λήξη, αν και είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις να αφήνουν οι διαιτητές τις επιθέσεις να ολοκληρώνονται πριν σφυρίξουν το φινάλε. Αν γίνονταν αυτό σε κλέψιμο του Τετέ στο 94', τι θα διαβάζαμε και τι θα ακούγαμε…