Ο Τζολάκης είναι πραγματικά καλός, αλλά αν δεν το φτιάξει αυτό, δεν θα παίξει…

• Με χαρά είδα τον Τζολάκη να κρατάει το μηδέν στην Τρίπολη προχθές. Όχι ότι το έκανε με μεγάλη δυσκολία, αλλά για κάθε γκολκίπερ το πρώτο που μετράει είναι να μην τρώει γκολ και νομίζω ότι στον πιτσιρικά του Ολυμπιακού το άξιζε, γιατί στο γκολ που είχε φάει στο Χαριλάου την περασμένη Τετάρτη τον είχε πουλήσει η μπάλα μετά την εξαιρετική αντίδραση του στο εξ επαφής πλασέ του Μάνου.

• Κάπως έτσι ο Τζολάκης συμπλήρωσε για τη φετινή σεζόν έξι παιχνίδια, πέντε πρωταθλήματος κι ένα Κυπέλλου, από τα οποία κράτησε το μηδέν στα δύο (με Αστέρα 3-0 μέσα και 0-0 έξω) και δέχθηκε από ένα γκολ στα άλλα τέσσερα: στο 1-1 στα Γιάννινα με τον ΠΑΣ, στο 2-1 στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό, στο 2-1 με τον Άρη στο Καραϊσκάκη (Κύπελλο) και στο 1-1 με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη. Σημαντικό ότι δεν ευθύνονταν σε κανένα από αυτά τα τέσσερα γκολ (του Κυπέλλου μάλιστα ήταν αυτογκόλ του Μπα), το αντίθετο, είχε αρκετές καλές επεμβάσεις.

• Γενικά μία θετική παρουσία για τον Τζολάκη (κι επιπλέον με δύο καλές εξόδους στον αέρα όταν χρειάστηκε να βγει προχθές στην Τρίπολη), την στιγμή μάλιστα που είχε ξεκινήσει τη σεζόν με το τελευταίο παιχνίδι της περασμένης σεζόν, το 1-0 επί της ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου, όπου κι εκεί ήταν θετικός και με το μηδέν. Μόνο που είμαι υποχρεωμένος να κάνω μία παρατήρηση, με όλη την εκτίμηση προς ένα Ελληνόπουλο που δίνει τη δική του δύσκολη μάχη για να κερδίσει μία θέση στην πιο δύσκολη ομάδα της Ελλάδας και μία από τις πιο δύσκολες της Ευρώπης (!) και δη στην πιο…ηλεκτροφόρα θέση της, του τερματοφύλακα: ο Τζολάκης δεν πρόκειται ποτέ να παίξει βασικός στον Ολυμπιακό, εάν δεν βελτιωθεί με την μπάλα στα πόδια.

• Και στα δύο τελευταία παιχνίδια που έπαιξε, με τον Άρη και τον Αστέρα, έδειξε σε αρκετές περιπτώσεις δυσκολίες να ανταποκριθεί. Στο Χαριλάου ειδικά ένα διώξιμο με το αριστερό πόδι ήταν απογοητευτικό, ενώ στην Τρίπολη άλλες δύο φορές δεν έδιωξε καλά με τα πόδια κι άλλες δύο έκανε κάτι χειρότερο κι ήταν πολύ τυχερός που δεν τιμωρήθηκε. Την πρώτη φορά δεν συνεννοήθηκε καλά με τον Σουρλή πάλι με μπαλιά με τα πόδια κι έδωσε την ευκαιρία στον αντίπαλο φορ να απειλήσει…Τη δεύτερη φορά πάλι πάλι δεν ήταν όσο έπρεπε προσεκτικός και γρήγορος σε διώξιμο με τα πόδια κι ο Τζίμας του κόντραρε την μπάλα κι έγινε επικίνδυνος…Και την τρίτη φορά έδωσε τη δυνατότητα στον Μπελόκ να σουτάρει από καλή θέση, διώχνοντας ξανά άσχημα την μπάλα με τα πόδια…

• Τρεις φορές δηλαδή ο ίδιος ο Τζολάκης δημιούργησε πρόβλημα στον εαυτό του, με τον ίδιο τρόπο. Κι άλλες δύο φορές, μία με το δεξί και μία με το αριστερό πόδι, δεν είχε επίσης καλές επιλογές. Είναι υπερβολικά πολλές πέντε φορές σε ένα ματς για γκολκίπερ του Ολυμπιακού να μην διαχειριστεί σωστά την μπάλα με τα πόδια. Προς τιμήν του το έχει πει κι ο ίδιος ο Τζολάκης ότι χρειάζεται βελτίωση σε αυτό το κομμάτι, άρα πρέπει να δουλέψει περισσότερο.



• Παρεμπιπτόντως, ένα από τα όχι και…πολλά, ευχάριστα για τον πρωταθλητή σε αυτό το ματς, ήταν η καλύτερη εικόνα που έβγαλε ο Βρουσάι σε σχέση με τα δύο προηγούμενα παιχνίδια του. Στο ένα ημίχρονο στο οποίο αγωνίστηκε αν μη τι άλλο ήταν πιο κινητικός και συμμετοχικός. Τις περισσότερες φορές όχι με καλό αποτέλεσμα (και κόπηκε εύκολα και άσχημα σουτ, κοντρόλ και σέντρες είχε), αλλά αν μη τι άλλο μας…υπενθύμισε ότι ξέρει να μπουκάρει στη φάση που πέρασε δύο αντιπάλους του (τον δεύτερο με «ποδιά») και βέβαια είχε παρουσία σε δύο-τρεις καλές επιθέσεις, ιδίως δε την πάσα για γκολ στον Ανδρούτσο, στο δοκάρι.

• Μακάρι ο Βρουσάι να ανέβει κι άλλο γιατί ο Ολυμπιακός μπορεί να τον χρειαστεί στα τρία τελευταία παιχνίδια της σεζόν, ειδικά όσο βλέπουμε τον Βαλμπουενά να μην μπορεί να βγάλει παρά ελάχιστα πράγματα στα παιχνίδια. Στην Τρίπολη στο β΄ ημίχρονο στο οποίο χρησιμοποιήθηκε, μετά το πρώτο πεντάλεπτο, έχουμε να θυμόμαστε από αυτόν μόνο μία καλή αλλαγή από αριστερά στα δεξιά, στον Ανδρούτσο. Για να επιβεβαιωθεί η αίσθηση ότι στην κατάσταση που βρίσκεται αυτή την στιγμή είναι για να μπαίνει 20-30 λεπτά στο τέλος.

• Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι γενικά η ομάδα στο β΄ ημίχρονο υστέρησε. Σε άλλον έφταιγε ο δυνατός άνεμος, σε άλλον το σκληρό τερέν που δεν είχε βραχεί για να «τσουλάει» καλύτερα η μπάλα κλπ, κλπ. Ο Μασούρας κι αυτός λίγα πράγματα, παρότι συνεργάζεται καλά με τον Ανδρούτσο από δεξιά. Ο Αραμπί, που κι αυτός μπήκε στο ημίχρονο, ενώ έδειξε να έχει μία καλή διάθεση περισσότερο τα…μπέρδευε παρά τα έφτιαχνε. Κάποια στιγμή έκλεψε ωραία την μπάλα, αλλά καθυστέρησε, κόπηκε εύκολα κι αναγκάστηκε κι έκανε και φάουλ, κάτι που επανέλαβε και λίγο μετά...



• Τουλάχιστον ο Αραμπί, έστω με τα λάθη του, ήταν πιο κινητικός από τον Χασάν, που όσο περνούσε η ώρα τόσο και παρέμενε καθηλωμένος στην περιοχή του Αστέρα, απλά περιμένοντας μία πάσα που ποτέ δεν πήρε στο β΄ ημίχρονο, ίσως ακριβώς και γιατί έμενε ακίνητος. Στο α΄ ημίχρονο βγήκε κάποιες φορές, ζήτησε μπάλα, ξεμαρκαρίστηκε και θα μπορούσε να σκοράρει με δύο κεφαλιές. Αλλά γενικά για άλλη μία φορά ατυχώς έδειξε ότι όταν ξεκινάει στην ενδεκάδα δεν ανταποκρίνεται στα στάνταρ που πρέπει να έχει ο βασικός φορ του Ολυμπιακού. Για να μην πω ότι ο Κάιπερς μοιάζει καλύτερος του, όταν παίζει βασικός.

• Τώρα, για τον ΠΑΟΚ αύριο βλέπω 3-4-3, ίσως όχι όμως με όλους απολύτως τους ενδεκαδάτους, αλλά με ένα-δύο ντεμί βασικούς.

Άσχετο:

Η πιο γλυκιά υποχρέωση, είναι να δίνεις γι αυτό που αγαπάς, αν μάλιστα αυτό που αγαπάς στο ανταποδίδει κιόλας αυτό είναι ευτυχία. Είμαστε ευτυχισμένοι που μπορούμε να βοηθάμε τον Θρύλο μας κι αυτός να μας το ανταποδίδει με την δόξα του. Βρυξέλλες παρών
Χ 45 ! pic.twitter.com/CKsuxaPMHo

— Olympiacos Belgium (@OlympiacosBel) May 11, 2021