Μήπως είναι λύση για τον Ολυμπιακό να το γυρίσει σε τρεις στόπερ;

• Το τραγικό παθητικό των εφτά γκολ στα δύο τελευταία πολύ σημαντικά παιχνίδια του Ολυμπιακού, ανέδειξαν με τον χειρότερο τρόπο δυστυχώς την αμυντική αδυναμία της ομάδας, όπως αυτή έχει εμφανιστεί φέτος σε αρκετά ακόμη παιχνίδια, με αποκορύφωμα τις άλλες βαριές ήττες από Φράιμπουργκ (0-5) και ΠΑΟΚ (2-4), όπως και σε πολλά άλλα με δύο γκολ παθητικό (2-3 στο άλλο ματς με την Φράιμπουργκ, 0-2 από ΠΑΟ, 1-2 από ΑΕΚ, ακόμη και 2-2 στην Τόπολα, 2-2 στον Βόλο, 3-2 στην Κηφισιά)…

• Η διαφορά ίσως είναι ότι τώρα βιώσαμε αυτή την τραγική εμπειρία στον υπερθετικό βαθμό και μάλιστα σε δύο παιχνίδια μέσα σε τέσσερις ημέρες (1-4 από Μακάμπι, 1-3 από ΠΑΟ) που και στο Καραϊσκάκη έγιναν και, κυρίως, αφενός μεν ελαχιστοποίησαν τις πιθανότητες του Ολυμπιακού για πρόκριση στους «8» του Κόνφερενς Λιγκ, αφετέρου δε τον γύρισαν πίσω στην 4η θέση της βαθμολογίας, περιορίζοντας ξεκάθαρα τις πιθανότητες του να διεκδικήσει το καλύτερο στο πρωτάθλημα.

• Και το ερώτημα είναι, μετά από αυτά τα εφτά γκολ στα δύο τελευταία αυτά παιχνίδια με τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο: μήπως είναι μία λύση εν τέλει να αλλάξει σχηματισμό η ομάδα και να παίξει με τρεις στόπερ, σε μία ίσως τελευταία προσπάθεια να σταματήσει αυτό το απίστευτο φαινόμενο να τρώει εφτά γκολ μέσα σε τέσσερις ημέρες σε Ευρώπη κι Ελλάδα; Για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να είμαι καθόλου σίγουρος ότι παίζοντας με τρεις σέντερ μπακ ο Ολυμπιακός θα λύσει το πρόβλημα του. Δεν έχω απάντηση! Απλά έχουμε, όμως, μπροστά μας κάποια δεδομένα:

• Πρώτον, στο ρόστερ αυτή την στιγμή υπάρχουν πάρα πολλοί στόπερ, έξι στον αριθμό, άρα πλεόνασμα. Θεωρητικά δε, μπορεί να παίξουν από δεξιά ο Μπιανκόν η, ο Ρέτσος…Από αριστερά ο Άμπι η, ο Βέζο…Και στην καρδιά της άμυνας ο Κάρμο η, ο Βέζο…Υπάρχει δε κι ο Ντόη, που μπορεί να παίξει παντού. Να τονίσω δε ότι η Μπράγκα, όταν είχε τον Κάρμο, έπαιζε σε μόνιμη βάση με τρεις στόπερ. Με τρεις παρά δύο, στόπερ μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι η ομάδα θα είναι πιο καλά οχυρωμένη πίσω. Θεωρητικά, βέβαια.



• Δεύτερον, τόσο ο Ρόντινεϊ, όσο κι ο Ορτέγκα μοιάζουν για ακραία μπακ, που μπορεί να παίξουν όλη την πλευρά, όπως επιβάλλει ένας σχημαρτισμός με τρεις στόπερ. Άλλωστε, έτσι επιθετικά όπως παίζει ο Ολυμπιακός, ακόμη και τώρα τόσο ο Βραζιλιάνος, όσο και ο Αργεντίνος, περισσότερο μπροστά παίζουν παρά πίσω! Άρα, θα μπορούσαν να προσαρμοστούν σε ένα 3-5-2 η, σε ένα 3-4-3. Υποσημείωση: εναλλακτική του Ορτέγκα μπορεί να είναι σε αυτό το ρόλο ο Ρίτσαρντς. Αλλά του Ρόντινεϊ, δύσκολα μπορεί να είναι ο αμυντικογενής Κίνι. Από την άλλη, για να είμαστε ρεαλιστές, και τώρα συνεχώς ο Ρόντινεϊ παίζει.

• Τρίτον, στο 3-5-2 τρεις κεντρικοί χαφ μπορεί να είναι τρεις εκ των Έσε, Τσικίνιο, Όρτα, Φορτούνη. Με τους Ποντένσε (η, έναν των Φορτούνη, Μασούρα) και Ελ Κααμπί επιθετικό δίδυμο. Ο Ποντένσε στη Γουλβς, σημειωτέον, έπαιζε δεύτερος φορ κι όχι εξτρέμ.

• Τέταρτον, στο 3-4-3 δύο κεντρικοί χαφ μπορεί να είναι δύο εκ των Έσε, Τσικίνιο, Όρτα. Με τους Ποντένσε, Φορτούνη (η, Μασούρα, Ζέλσον) θεωρητικά μπροστά από Ρόντινεϊ, Ορτέγκα, αλλά πρακτικά να κλίνουν προς τα μέσα για να βοηθάνε τον Ελ Κααμπί. Πάντα στα χαρτιά, έτσι θα αντιμετωπιστεί και το φαινόμενο της αδυναμίας σχεδόν όλων των εξτρέμ του Ολυμπιακού να βοηθήσουν όπως πρέπει ανασταλτικά, αφού οι ακραίοι στόπερ θα βοηθάνε τους ακραίους μπακ κι αυτοί τους εξτρέμ.

• Κοιτάξτε, οι ομάδες χτίζονται καλοκαίρι όχι…Μάρτη. Δύσκολα μπορεί να μάθει μία ομάδα σε τέτοιο σημείο της σεζόν να αλλάξει σχηματισμό. Καμιά φορά, όμως, επιβάλλεται να κάνεις κάτι για να σταματήσεις ένα κατήφορο. Θυμάμαι σε μία σεζόν ο Πέδρο Μαρτίνς το είχε γυρίσει μέσα στην άνοιξη σε τρεις πίσω, για να αντιμετωπίσει το αμυντικό πρόβλημα που έδειχνε να έχει η ομάδα.

• Όπως κι αν έχει, ο Μεντιλίμπαρ είναι αυτός που θα αποφασίσει και θα δει πώς θα χειριστεί το θέμα του τρομακτικού παθητικού σε γκολ της ομάδας. Εμείς με την ευκολία του προπονητή του λαπ τοπ καταθέτουμε ιδέες. Η δύσκολη δουλειά είναι του σενιόρ…