Μην τρελαθούμε κιόλας!

· Εντάξει φίλοι μου, μπορεί να το βλέπω εγώ στραβά, αλλά έτσι το βλέπω.

· Το πρώτο που θέλω είναι ο Ολυμπιακός να είναι αήττητος μετά κι από αυτή την αγωνιστική. Ώστε να συνεχίσει την προσπάθειά του να στεφθεί πρωταθλητής αήττητος, κάτι που έχει κάνει μόνο ο Παναθηναϊκός πριν μισό αιώνα! Και να το κάνει και με ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, ει δυνατόν. Να έχει το καλύτερο ρεκόρ όλων των εποχών.

· Κι αφού διασφαλίσει το αήττητο, θέλω ο Ολυμπιακός να κερδίσει έστω με μισό μηδέν τον Παναθηναϊκό! Γιατί έτσι είναι τα ντέρμπι. Το 90% των αγώνων είναι του μισού μηδέν!

· Κι αν μπορέσει να διασφαλίσει το τρίποντο, θέλω ο Ολυμπιακός να προσπαθήσει να μεγαλώσει τη νίκη του όσο μπορεί παραπάνω.

· Όπερ σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, πρέπει να παίξει επιθετικά, για τη νίκη, καθότι και μπροστά στον κόσμο του, αλλά να μην ρισκάρει και παίξει φουλ επίθεση χωρίς έλεγχο στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού του.

· Διότι θέλω να θυμίσω ότι και τις τρεις τελευταίες φορές που ο Ολυμπιακός έχασε εντός έδρας από τον Παναθηναϊκό, έχασε στο τελευταίο λεπτό κι ενώ είχε φύγει όλη η ομάδα μπροστά, αδειάζοντας αμυντικά: και το 0-1 με το γκολ του Δ. Παπαδόπουλου το 2007 και το 1-2 με το γκολ του Καπουράνη το 1996 και το 3-4 με το γκολ του Σαμαρά το 1986!

· Εγώ λοιπόν δεν θέλω να χάνω, ειδικά μέσα στο σπίτι, από τον Παναθηναϊκό. Και προτιμώ το 0-0 από το 0-1. Άλλωστε, όσο είσαι 0-0 και δεν κινδυνεύεις πίσω, μπορείς εσύ να κάνεις στο τέλος το 1-0. Κι είναι εδώ και κάποια χρόνια, που ο Ολυμπιακός σκοράρει με συνέπεια στα τελευταία λεπτά στα ντέρμπι με τον ΠΑΟ (βλέπε τρεις φορές με Μήτρογλου, Τζιμπούρ).

· Ας δούμε, άλλωστε, την πρόσφατη παράδοση των δύο αιώνιων: στα 14 τελευταία μεταξύ τους ντέρμπι, ανεξαρτήτως έδρας, ο Ολυμπιακός έχει έξι νίκες, ο ΠΑΟ μόλις μία (με την αποβολή του Αβραάμ και το πέναλτι του Σισέ στο ΟΑΚΑ το 201011) και τα εφτά υπόλοιπα παιχνίδια έχουν λήξει ισόπαλα.

· Στα 19 τελευταία παιχνίδια τους με γηπεδούχο τον Ολυμπιακό, ο Ολυμπιακός έχει εννέα νίκες, ο ΠΑΟ μία (το 1-0 το 2007) και άλλα εννέα παιχνίδια έχουν λήξει ισόπαλα.

· Βλέπουμε λοιπόν ότι απ' όποια πλευρά κι αν το πάρεις, καταλήγεις στο ίδιο πράγμα: ο ΠΑΟ κερδίζει σπανιότατα τον Ολυμπιακό, μία στα τόσα που λέμε, αλλά όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια είναι μοιρασμένα, σε νίκες του Ολυμπιακού κι ισοπαλίες. Συνεπώς, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, πρέπει να δεχθούμε ότι το Χ στατιστικά είναι εξίσου πιθανό με τον άσο.

· Οι φίλοι του Ολυμπιακού διψάνε για ένα θρίαμβο, για μία νίκη με μεγάλο σκορ επί του αιώνιου εχθρού. Διότι, εκτός όλων των άλλων, βλέπουν τα τελευταία χρόνια η ομάδα τους να ξεφεύγει ολοένα και περισσότερο από τον Παναθηναίκό, βλέπουν κι ότι από τον Παναθηναϊκό προβάλλουν συνεχώς το άλλοθι της διαιτησίας και θέλουν μία βαρβάτη νίκη επί του αιώνιου αντίπαλου. Κατανοητό. Κι εγώ το ίδιο προτιμάω.

· Απλά, πρέπει να ξέρουμε ότι τα μεγάλα σκορ στο ποδόσφαιρο κι ειδικότερα στα ντέρμπι, δεν έρχονται…κατά παραγγελία. Ούτε προαναγγέλλονται! Αυτά γίνονται. Και σχεδόν πάντα γίνονται ξαφνικά. Εκεί που δεν το περιμένεις. Θυμάστε πότε ο Ολυμπιακός έριξε τελευταία φορά τεσσάρα επί του ΠΑΟ; Για το κύπελλο στο Φάληρο (4-0), τρεις ημέρες μετά το Ολυμπιακός-ΠΑΟ 1-1 για το πρωτάθλημα, όπου ο ΠΑΟ εύκολα θα μπορούσε να κερδίσει. Και ξαναπαίζουν μέσα σε τρεις ημέρες για το κύπελλο κι έρχεται το 4-0.

· Όμως, για να δούμε τέτοια σκορ σε ντέρμπι, πρέπει να προκύψουν πάρα πολλές συγκυρίες. Να σου πάνε εσένα όλα καλά, να του πάνε του άλλου όλα άσχημα, να σε βοηθήσει κι η τύχη κλπ, κλπ. Γι΄ αυτό μην τρελαινόμαστε κιόλας. Δηλαδή θα κερδίσω τον ΠΑΟ έστω με μισό μηδέν και δεν θα χαρώ κιόλας;

Κ. Νικολακόπουλος