Μετά θα μας φταίει η κατάρα…

*** Ένα πράγμα με χάλασε από το ντέρμπι της Λεωφόρου για τον Ολυμπιακό. Ότι ενώ προηγήθηκε με το γκολ του Μήτρογλου στο 90’, θα μπορούσε εύκολα να ισοφαριστεί από τον Παναθηναϊκό στο 92’.

*** Λίγο πιο αριστερά να πήγαινε η κεφαλιά του Σίντεφελντ, θα είχαμε δύο πράγματα. Είτε ο Ρομπέρτο θα έδιωχνε με την άκρη των δαχτύλων του την μπάλα και θα γίνονταν ο δεύτερος ήρωας του αγώνα για τον Ολυμπιακό, είτε η μπάλα θα κατέληγε στη γωνιά του και θα είχαμε το 1-1. Έτσι απλά.

*** Κι εδώ θέλω να εστιάσω στην μεγάλη ολιγωρία του Μανωλά, στη συγκεκριμένη φάση-κι όχι ότι ήταν μόνο αυτή στο ντέρμπι, στο οποίο είχε ορισμένες πολύ καλές κι ορισμένες άλλες πολύ κακές στιγμές, με αποκορύφωμα ένα γύρισμα στο Ρομπέρτο, που εκ τύχης δεν εξελίχθηκε σε ασίστ προς παίκτη του ΠΑΟ!

*** Είναι λοιπόν δυνατόν να προηγείσαι 1-0 στο 90’, να κερδίζει φάουλ ο Παναθηναϊκός στο 92’ και να μένει ο παίκτης σου τόσο ανενόχλητος να κάνει κεφαλιά; Σε τέτοιο χρονικό σημείο του αγώνα, αυτό που κάνει ο στόπερ είναι «να πάρει από τον σβέρκο» τον προσωπικό του αντίπαλο στη στημένη φάση. Να μην τον αφήσει να πάρει ανάσα. Κι όχι να του επιτρέψει να κάνει με όλη του την άνεση την κεφαλιά.

*** Και το λέω αυτό όχι μόνο γιατί θα μπορούσε να χαθεί η νίκη στο ντέρμπι. Αλλά κύρια γιατί ένα τέτοιο πράγμα να γίνει αύριο με την Μπενφίκα από το Μανωλά η, τον Σιόβα η, τον οποιονδήποτε παίκτη του Ολυμπιακού, μπορεί να κοστίσει την απώλεια της πρόκρισης στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ. Διότι, εδώ δεν είναι πρωτάθλημα για να το διορθώσεις στο επόμενο ματς. Εδώ κάνεις την γκέλα, την πληρώνεις και…γειά σας.

*** Και μετά θα λέμε ότι έφταιγε η κατάρα των τελευταίων λεπτών στα ευρωπαϊκά παιχνίδια και θα τα ρίχνουμε στην τύχη μας κλπ, κλπ. Στο Τσάμπιονς Λιγκ, το θέμα είναι απλό: κάνεις κρίσιμο λάθος, σε κρίσιμο παιχνίδι; Κατά πάσα πιθανότητα, την έβαψες.

*** Τα γράφω δε αυτά για τον Μανωλά, εγώ που πριν έρθει στον Ολυμπιακό κι όταν οι περισσότεροι Ολυμπιακοί έκραζαν άσχημα, έβγαινα κι έγραφα κι έλεγα, «ηρεμήστε, αυτό το παιδί αξίζει. Τέτοια προσόντα δεν τα έχει άλλος στόπερ στην Ελλάδα. Αν δουλέψει και δουλευτεί, θα βγει χρυσάφι». Και το ίδιο, ασφαλώς, πιστεύω και τώρα.

*** Όμως, σοβαρό παιχνίδι χωρίς συγκέντρωση και αφοσίωση ακριβώς στο ίδιο το παιχνίδι σε τέτοιο επίπεδο δεν γίνεται. Έτσι απλά.