• Αφού συνδεθώ με τα προηγούμενα, τα χθεσινά δηλαδή (με τίτλο στο κομμάτι, «ο Ολυμπιακός στην Ιταλία συνήθως στέκεται όρθιος»…), να πάμε στα φρέσκα.
• Ένα από τα χρήσιμα συμπεράσματα που προκύπτουν από τα δύο πρώτα παιχνίδια του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ; Δεν μπορεί να σταθεί ο Ολυμπιακός αν δεν παίζει με δύο αμυντικά χαφ.
• Το πράγμα μιλάει από μόνο του.
• Στο πρώτο παιχνίδι, με την Σπόρτινγκ στο Καραϊσκάκη, ο Χάσι ξεκίνησε με Ζιλέ, Οτζίτζα και Φορτούνη στα χαφ. Δηλαδή, με ένα κόφτη, ένα οκτάρι κι ένα δεκάρι. Το σκορ στο ημίχρονο ήταν 0-3, με άλλες τέσσερις κλασικές ευκαιρίες των Πορτογάλων! Στο β΄ ημίχρονο ο Χάσι το άλλαξε κι έπαιξε με Ζιλέ, Ζντιέλαρ αμυντικά χαφ και τον Οτζίτζα πιο μπροστά. Το αποτέλεσμα στο διάστημα αυτό ήταν 2-0 υπέρ του Ολυμπιακού. Αν θέλουμε να το χαρακτηρίσουμε συγκυριακό, μπορούμε τουλάχιστον να καταγράψουμε ότι η Σπόρτινγκ στο β΄ 45λεπτο απείλησε μόνο σε ένα λεπτό, με μία διπλή ευκαιρία στο 89’.
• Στο δεύτερο παιχνίδι, με την Γιουβέντους στο Τορίνο, ο Λεμονής ξεκίνησε με Ρομάο, Ζντιέλαρ και Οτζίτζα στα χαφ. Δηλαδή, δύο αμυντικογενείς παίκτες και τον πιο δημιουργικό Οτζίτζα. Με αυτή την τριάδα στον άξονα μέχρι το 76’ το σκορ ήταν το ρευστό 1-0 για τη Γιουβέντους. Στο 76’ βγήκε ο Ζντιέλαρ και πέρασε ο Φορτούνης σε μία προσπάθεια του Λεμονή να κυνηγήσει την ισοφάριση κι έτσι ο Ολυμπιακός έπαιξε με εξάρι (Ρομάο), οκτάρι (Οτζίτα) και δεκάρι (Φορτούνη), όπως δηλαδή στα πρώτα 45 λεπτά με την Σπόρτινγκ. Το αποτέλεσμα; Μέσα σε τέσσερα λεπτά, στο 80’, η Γιουβέντους είχε κάνει και το 2-0, εκμεταλλευόμενη το διάδρομο που ανοίχτηκε στον κεντρικό άξονα από μία κούρσα του Ιγκουαίν, απόντος του Ζντιέλαρ…
• Άρα, ένα ημίχρονο κι ένα τέταρτο χωρίς δύο κόφτες, μας κάνουν τέσσερα γκολ και άλλες τέσσερις ευκαιρίες…Ενώ 76 λεπτά κι ένα ημίχρονο με δύο κόφτες μας κάνουν ένα γκολ παθητικό…
• Παρεμπιπτόντως, για όποιον δεν το πρόσεξε, ο Λεμονής κατά βάση δεν έπαιξε 4-3-3, αλλά κάτι μεταξύ 4-3-3 και 4-1-4-1. Είχε τετράδα άμυνας, τον Ζντιέλαρ μπροστά της και σέντερ φορ τον Εμενίκε κι από εκεί και πέρα όταν μεν αμύνονταν υπήρχε στα χαφ η τετράδα Πάρντο, Ρομάο, Οτζίτζα, Σεμπά από δεξιά προς τα αριστερά (4-1-4-1), ενώ όταν έβγαζε επιθέσεις ήταν εσωτερικά χαφ οι Ρομάο κι Οτζίτζα και εξτρέμ οι Πάρντο, Σεμπά (4-3-3).
• Μία καλή μίξη, που έπασχε μόνο από την κακή τελική, αφού ο Ολυμπιακός το μπορούσε και το άξιζε το γκολ, που νομίζω ότι θα του έδινε μία ισοπαλία χθες και δη σε ένα παιχνίδι που πολλοί περίμεναν να "γράψει" σκορ...
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.