Κέρδισε αυτός που έβαλε τους μικρούς…

• Ποιες ήταν οι διαφορές που παρουσίασε στον Ολυμπιακό ο Πάουλο Μπέντο στα παιχνίδια με την Αρόουκα, σε σχέση με ό,τι είχε παρουσιάσει ο Βίκτορ στα παιχνίδια με τη Χάποελ Μπερ Σεβά;

• Ουσιαστικά δύο πράγματα άλλαξε ο Πορτογάλος σε επίπεδο προσώπων. Μην ακούτε τώρα για συστήματα και σχηματισμούς, ότι δηλαδή ο Μπέντο έπαιξε όπως πέρσι ο Μάρκο Σίλβα με 4-2-3-1. Γιατί ο Βίκτορ το ίδιο δεν είχε κάνει στο πρώτο ματς με τους Ισραηλινούς στο Καραϊσκάκη;

• Η μία αλλαγή που έκανε ο Μπέντο είναι ότι έβαλε μέσα τον Πάρντο, τον οποίο ο Βίκτορ δεν είχε χρησιμοποιήσει ούτε λεπτό στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Και πράγματι ο Κολομβιανός βοήθησε τον Ολυμπιακό. Στο πρώτο ματς έφτιαξε το γκολ του Σεμπά, ενώ στο δεύτερο ματς είχε την πάσα στο γκολ του Τσόρι, κέρδισε δύο κίτρινες κάρτες από τους αντιπάλους του και γενικά μπορεί να μην ήταν σούπερ, αλλά τον αισθάνθηκε η αντίπαλη άμυνα.

• Κι η δεύτερη κι εξίσου σημαντική αλλαγή ήταν ότι ο καινούργιος τεχνικός του Ολυμπιακού εμπιστεύθηκε τους πιτσιρικάδες. Έβαλε αλλαγή του Τσόρι στο πρώτο ματς τον Ανδρούτσο και ξεκίνησε στο δεύτερο ματς βασικό τον Ρέτσο και έβαλε αλλαγή του Πάρντο τον Μανθάτη. Και δικαιώθηκε ο Μπέντο με αυτή την επιλογή του κι από τους τρεις μικρούς, αφού έδωσαν στην ομάδα μία διαφορετική πνοή με τον ενθουσιασμό τους, τα τρεξίματά τους και το ταλέντο τους.

• Μπορεί κάποιος να πει ότι ο Μπέντο δεν είχε κι άλλες λύσεις κι έβαλε τους μικρούς. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Για παράδειγμα θα μπορούσε να βάλει βασικό δεξί μπακ τον Βούρο, που έχει πιο πολλές εμπειρίες από το Ρέτσο. Όπως επίσης θα μπορούσε να βάλει αλλαγή και στα δύο ματς τον Ζντιέλαρ, που επίσης έχει άλλες παραστάσεις από τους Ανδρούτσο και Μανθάτη. Αλλά προτίμησε τους παίκτες από ουσιαστικά τον Ολυμπιακό Β.

• Κι ήταν αυτό που λέγαμε τότε βλέποντας τον Ολυμπιακό να σέρνεται στα παιχνίδια με τους Ισραηλινούς. Ότι κακώς ο Βίκτορ δεν είχε βάλει αυτά τα παιδιά μέσα, από την στιγμή που στην προετοιμασία ήταν οι καλύτεροι παίκτες στα φιλικά. Και προτίμησε να βάλει παίκτες που ήταν φευγάτοι η, που φανερά έδειχναν ότι δεν ήταν σε καλή κατάσταση.

• Ειδικά μετά το 0-0 στο Καραϊσκάκη, φώναζε αυτό το πράγμα, ότι οι μικροί, έστω με τα ρίσκα της απειρίας τους, μπορούσαν τουλάχιστον να ζωντανέψουν μία ομάδα, που έμοιαζε να μην μπορεί να τρέξει μέσα στο γήπεδο.