Καλή σχέση έχει και με τον Πανιώνιο, αλλά από αυτόν έπαθε την πιο μεγάλη γκέλα ο Ολυμπιακός

• Δεν είναι κρυφό ότι ο Ολυμπιακός με τον Άρη έχουν καλές σχέσεις σε διοικητικό επίπεδο. Παρακάτω;

• Ο Ολυμπιακός δεν έχει καλές σχέσεις σε διοικητικό επίπεδο και με τον Πανιώνιο; Ε, η μεγαλύτερη έκπληξη στο φετινό πρωτάθλημα που έγινε; Στο Πανιώνιος-Ολυμπιακός, με το 1-1! Ο πρώτος έχασε δύο βαθμούς από τον τελευταίο! Αυτό το τρίποντο να είχαν οι Πειραιώτες, τώρα η διαφορά από τον ΠΑΟΚ θα ήταν όχι +1, αλλά +3…Και να θυμίσω ότι πέρσι ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει στη Νέα Σμύρνη με γκολ στο 93΄(1-0) και πρόπερσι με ένα γκολ στο 87’ (4-3). Την ίδια δε σεζόν, ο Πανιώνιος είχε κερδίσει μέσα στο Καραϊσκάκη (1-0).

• Το να έχουν καλές σχέσεις δύο σύλλογοι σημαίνει ότι μπορεί πιο εύκολα να κάνουν μεταγραφές μεταξύ τους. η, να συνταυτίζονται σε θέματα Λίγκας. Αλλά δεν σημαίνει τίποτα, σε αγωνιστικό επίπεδο. Τα τόσα αποτελέσματα του Ολυμπιακού με τον Πανιώνιο τα λένε όλα.

• Σε ό,τι δε αφορά με τον Άρη, ο Ολυμπιακός έχει γενικά μία καλή παράδοση, εδώ και πολλά χρόνια, πολύ προτού αναλάβει τον Άρη ο Καρυπίδης. Στα οκτώ παιχνίδια, προ Καρυπίδη, ο Ολυμπιακός είχε εφτά νίκες και μία ισοπαλία.

• Μην παραμυθιάζεστε λοιπόν με όσα λένε όσοι έχουν συμφέροντα για την άλλη ομάδα της Θεσσαλονίκης. Ο Άρης πέρσι είχε έρθει στο Καραϊσκάκη και είχε κάνει γιο γιο τον Ολυμπιακό, με μακράν πρώτο παίκτη του γηπέδου τον Φετφατζίδη, στην πρώτη μισή ώρα του αγώνα! Το σκορ έπρεπε να ήταν εύκολα 0-2! Η μπάλα, όμως, είναι άτιμο πράγμα, ο Άρης έχασε τις ευκαιρίες, ο Ολυμπιακός έκανε γκολ και τις δύο δικές του πρώτες ευκαιρίες (!) μέσα σε οκτώ λεπτά (27-35) κι εκεί κρίθηκε το παιχνίδι που τέλειωσε με το μαγικό σκορ 4-1, με το τρίτο γκολ στο 75’ και το τέταρτο στις καθυστερήσεις…

• Ο Άρης είναι μεγάλος σύλλογος, έχει «φανέλα» και από πέρσι έχει και πολύ καλή ομάδα. Οι νίκες του Ολυμπιακού στο Χαριλάου και πέρσι και φέτος ήταν εντελώς οριακές (1-0 και 2-1) και ακόμη και πρόπερσι που ο Άρης ήταν στη Β΄ Εθνική, τα μεταξύ τους παιχνίδια στο Κύπελλο, που κληρώθηκαν, ήταν ντέρμπι! Στο Χαριλάου 1-1 και στο Καραϊσκάκη το σκορ ήταν 1-0, άρα οριακό για πρόκριση, έως το 86’, οπότε κι έγινε το 2-0. Ακόμη και τα τελευταία παιχνίδια του Άρη στο Καραϊσκάκη σε επίπεδο πρωταθλήματος, πριν το περσινό, ήταν εντελώς ρευστά. Ο Ολυμπιακός νίκησε 1-0 το 2014 με ένα γκολ στο 84’ και 2-1 το 2013…

• Είναι αλήθεια ότι του Άρη θα του λείπουν τρεις παίκτες της ενδεκάδας σήμερα (Κουέστα, Σάσα, Γκάμα), αλλά πρώτον από τον Ολυμπιακό θα λείπουν Ποντένσε, Φορτούνης, Μπενζιά, Μπρούνο, οι δε Σουντανί, Γκιγιέρμε, Λάζαρος, Αβραάμ προέρχονται από αποχή λόγω τραυματισμών και δεν είναι έτοιμοι και δεύτερον στο ποδόσφαιρο κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να προκύψει από τους παίκτες που θα αντικαταστήσουν τους απόντες.

• Να υπενθυμίσω π.χ. ότι ο Ντιγκινί, που φέρεται αντικαταστάτης του Γκάμα, έχει φοβερή παράδοση σκοραρίσματος με τον Ολυμπιακό (του έχει βάλει τέσσερα γκολ, και με τον Άρη και με τον Ατρόμητο και με τον Πανθρακικό!). Κι ο Άρης είχε πάει στο ΟΑΚΑ κι έπαιξε τις προάλλες με την ΑΕΚ όχι με τον Κουέστα, όχι με τον αναπληρωματικό του γκολκίπερ, τον Έμαν, που θα παίξει σήμερα, αλλά με τον 19χρονο Τσιλιγγίρη κι ο μικρός κατέβασε τα ρολά (1-1 ο Άρης, παίζοντας με παίκτη λιγότερο λόγω αποβολής του Ιντέγε από το 50’)…

• Αυτό που εγώ ξέρω είναι ότι ο Άρης, ειδικά με τον Γερμανό προπονητή στον πάγκο του, είναι μία πολύ καλή και εξαιρετικά δυσκολοκατάβλητη ομάδα. Παλεύει όλα τα παιχνίδια εως το τελευταίο λεπτό (στο Περιστέρι ισοφάρισε στις καθυστερήσεις και στη Νέα Σμύρνη στο 85’), είναι σφιχτός πίσω και πάρα πολύ επικίνδυνος μπροστά, ιδιαίτερα στις αντεπιθέσεις. Αυτό που υπάρχει και θα πρέπει να εκμεταλλευθεί ο Ολυμπιακός είναι ότι ο Άρης προέρχεται από τέσσερα δύσκολα παιχνίδια μέσα σε ένα δεκαήμερο για το πρωτάθλημα και το Κύπελλο (με ΠΑΟΚ μέσα, Ξάνθη έξω, Λάρισα έξω, Ξάνθη μέσα) και μπορεί να εμφανιστεί λίγο κουρασμένος.

• Μόνο που για να το αξιοποιήσει αυτό το πιθανό ντεζαβαντάζ ο Ολυμπιακός, πρέπει να το δουλέψει καλά το παιχνίδι. Αν δεν είσαι καλός, τον Άρη δεν τον κερδίζεις! Μάθημα πρέπει να είναι αυτό που έκανε π.χ. ο Τσιμίκας στη Λαμία, που κάποια στιγμή κυνήγησε μία χαμένη μπαλιά, κέρδισε κόρνερ κι από το κόρνερ θα μπορούσε ο Σεμέδο να ανοίξει το σκορ με κεφαλιά. Αντίθετα, μάθημα προς αποφυγή πρέπει να είναι αυτό που συνεχίζει να κάνει ο Καμαρά (κι απορώ πώς ο Καρεμπέ δεν του λέει τίποτα), δηλαδή να σουτάρει στα περιστέρια απ΄ όπου να ΄ναι. Ο Μαντί έχει καλή πάσα, ας κοιτάξει να την εκμεταλλευθεί και να σταματήσει αυτά τα γραφικά πλέον σουτ από τα 30 μέτρα.

• Ο Μπουχαλάκης στη Λαμία ήταν πολύ καλός. Περνούσε τις μπάλες μέσα από τις γραμμές του αντίπαλου, έπαιζε κάθετα και συνέχισε αυτό που έχει αρχίσει πλέον και κάνει πολύ καλά, να βγάζει φαρμακερές σέντρες από αριστερά (βλέπε στη φάση του 4-0). Ο Μασούρας, από την άλλη, που μπήκε πολύ ωραία σφήνα ακριβώς σε αυτή τη φάση, του τέταρτου γκολ, ήταν απρόσεχτος στις πάσες του. Ήταν εντυπωσιακό που σε μία στιγμή έκανε ένα φοβερό τάκλιν, μόνο που αυτό έγινε για να διορθώσει δικό του λάθος. Η συνεργασία του με τον Τσιμίκα είναι σούπερ, αλλά πρέπει να βρει ένα καλύτερο κώδικα και με τον δεξιό μπακ. Και σίγουρα με τον Ελ Αραμπί.

• Και σίγουρα ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι πιο ασφαλής αμυντικά. Ο Σεμέδο στη Λαμία βγήκε καλά στα πλάγια και καθάρισε φάσεις, όπως και κάποιες άλλες στον αέρα, ο δε Μπα είχε επίσης καλές επεμβάσεις και ψηλά και χαμηλά, αλλά η χημεία τους ακόμη δεν είναι καλή κι ο μικρός πρέπει κάποια στιγμή να γίνει λιγότερο άγαρμπος στα μαρκαρίσματα του. Κι αν παίξει πάλι ο Γκασπάρ, πρέπει να ανεβάσει περισσότερο στροφές. Την περασμένη αγωνιστική δεν πέρασε μία καλή σέντρα…Δύο καλές κινήσεις μπροστά και μία πίσω, δεν μπορεί να είναι αρκετές…

• Τι μου άρεσε περισσότερο από το ματς στη Λαμία; Ότι μετά από δύο ολόκληρους μήνες, από το ματς με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, ο Ολυμπιακός ξαναέβαλε γκολ στα πρώτα λεπτά του β΄ ημιχρόνου, στο 51’ με τον Ελ Αραμπί το 2-0, στο σημείο δηλαδή που για μήνες στο ξεκίνημα της σεζόν «χτυπούσε» καταλυτικά και καθάριζε πολλά παιχνίδια του. Εκεί, στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου, ένα γκολ πάντα κόβει τα πόδια της άλλης ομάδας.