Η μεγαλύτερη μεταγραφική πατάτα…

• Δεν κρύβω ότι παρακολουθώ την πορεία του Ντιόγο, παρότι πλέον δεν έχει καμία σχέση με τον Ολυμπιακό, αφού έχει λύσει το συμβόλαιό του και δεν είναι δανεικός, όπως πριν δύο χρόνια που είχε γυρίσει στην Βραζιλία.

• Ο 26χρονος πια Βραζιλιάνος κυνηγός βοηθάει την παλιά του αγάπη, την Πορτουγκέζα, στην προσπάθειά της να αποφύγει τον υποβιβασμό και έχει υπογράψει πέντε από τα πιο θετικά αποτελέσματα της ομάδας του.

• Με δύο δικά του γκολ ήρθε η νίκη 2-1 επί της Σάο Πάουλο, με ένα δικό του γκολ έγινε το 2-1 επί της Φλουμινένσε, με μία δική του ασίστ το 1-1 στην Κοριτίμπα, με άλλη μία δική του ασίστ το 2-1 επί της Πόντε Πρέτα και προχθές με δύο ακόμη δικές του ασίστ το 2-0 επί της Βάσκο Ντα Γκάμα.



• Πραγματικά δεν μπορώ να χωνέψω πως αυτός ο παίκτης δεν στέριωσε στον Ολυμπιακό. Σαφώς και δεν ήταν ένας επιθετικός που άξιζε 10 εκ. Ευρώ. Προς θεού (του ποδοσφαίρου). Όμως, εξίσου σαφώς και θα μπορούσε να παίξει στον Ολυμπιακό, όπως είχε αποδείξει τον πρώτο του χρόνο. Περισσότερο περιφερειακός επιθετικός, ταύρος σε δύναμη και με αρκετά καλή τεχνική. Όποιος θέλει μπορεί να έχει άλλη άποψη, δικαίωμά του-όπως κι εμένα να έχω τη δική μου.

• Το πρόβλημα με τον Ντιόγο στον Ολυμπιακό ήταν, όμως, διπλό. Αφενός μεν ότι είχε κάποια «θέματα» τραυματισμών (και τώρα, το καλοκαίρι, έμεινε πάλι ένα μήνα έξω), αφετέρου ότι βρέθηκε στα 21 του από μία φτωχή γειτονιά του Σάο Πάουλο στον Πειραιά με ένα εκ. Ευρώ στο χέρι κάθε χρόνο. Κι αυτό ήθελε μία διαχείριση, τόσο από τον παίκτη, όσο κι από το κλαμπ.

• Είναι κρίμα που αυτή η μεταγραφή αποδείχθηκε η μεγαλύτερη μεταγραφική πατάτα του Ολυμπιακού, χωρίς ο παίκτης να είναι πατάτα…