Η κίνηση ματ με Αραμπί, η χαμένη ευκαιρία Χασάν κι ο ανταγωνισμός που νιώθει πλέον ο Σα!

· Εν τέλει έκανε διάνα ο Πέδρο Μαρτίνς με την κίνηση του να αφήσει στον πάγκο τον Ελ Αραμπί στο πρώτο παιχνίδι με την Ομόνοια!

· Κι ο άγιος φοβέρα θέλει, λέει ο λαός! Προφανώς κι ο Μαροκινός ήθελε τον πάγκο του! Μετά από 12 ολόκληρους μήνες, από τα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη, οπότε και καθιερώθηκε στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού, ο Ελ Αραμπί έμενε στον πάγκο μόνο για λόγους ροτέισον! Ήταν τόσο αδιαμφισβήτητη η παρουσία του στην ενδεκάδα, καθόλου παράλογα λόγω της εκπληκτικής εικόνας του και των πολλών γκολ του, που ήταν σαν να είχε πάρει τη φανέλα στο σπίτι.

· Και να που τώρα ο προπονητής αποφάσισε να μην τον βάλει στην ενδεκάδα και δη σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι, προτιμώντας τον έτερο φορ, τον Χασάν. Το αποτέλεσμα; Να μπει μέσα ο Ελ Αραμπί στο 58’ και για 36 λεπτά να είναι…μανιασμένος! Μανιασμένος για γκολ, αλλά και γενικότερα για προσφορά σε κάθε τομέα στην ομάδα! Μέχρι που κάποια στιγμή στο τέλος του αγώνα είχε γυρίσει πίσω για όλο το διάστημα και βοηθούσε την άμυνα, μαρκάροντας και διώχνοντας-μία φορά μάλιστα βρέθηκε σε θέση αριστερού μπακ και άμαθος από τη θέση έδιωξε την μπάλα με μία στραβοκλοτσιά μέσα στην περιοχή του Σα!

· Ο καθένας μπορούσε να δει, από την πρώτη στιγμή που μπήκε έτσι στο παιχνίδι, ότι ήταν θέμα καθαρά χρόνου να έρθει και το γκολ που έψαχνε επί τρεις ολόκληρους τρεις μήνες! Μετά το πρώτο τέλειωμα φάσης, μία κοντινή κεφαλιά, που δεν ήταν καλή, στη συνέχεια ο μεγάλος γκολτζής του Ολυμπιακού ήταν όλο και καλύτερος σε κάθε φάση. Στη δεύτερη κεφαλιά του ο γκολκίπερ Φαμπιάνο έκανε την απόκρουση του αγώνα…Στο άλλο του σουτ, υπό ασφυχτική πίεση, αστόχησε για λίγο…Ε, στην τελευταία τελική του κάθισε το γκολ, τι γκολ δηλαδή, γκολάρα!

· Προσέξτε: από τότε που ήρθε στον Ολυμπιακό, ο Ελ Αραμπί έχει μπει αλλαγή σε 12 παιχνίδια. Με την Ομόνοια ήταν το 12ο. Ε, σε κανένα από τα 11 προηγούμενα δεν είχε σκοράρει! Το έκανε τώρα με την Ομόνοια, τυχαία η, όχι στο πρώτο ματς από τότε που έγινε βασικός στον Ολυμπιακό, που αισθάνθηκε ότι έχασε τη θέση του στην ενδεκάδα…

· Γι' αυτό λέμε ότι κι ο πάγκος καμιά φορά κάνει καλό! Γενικά ο ανταγωνισμός κάνει καλό. Πάρτε για παράδειγμα τον Σα. Τον είδατε πώς γύρισε σε χρόνο ρεκόρ κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού; Οι γιατροί έλεγαν ότι θα χρειαστούν οπωσδήποτε οκτώ εβδομάδες να παίξει μετά το κάταγμα στον καρπό του. Ακόμη και οι παροικούντες στο Ρέντη θεωρούσαν ότι ο Πορτογάλος γκολκίπερ εάν δεν έμπαινε Οκτώβριος δεν θα ήταν έτοιμος για την ενδεκάδα του Ολυμπιακού.



· Να όμως που ο Σα στις εφτά εβδομάδες από το σπάσιμο του χεριού του έπαιξε! Οκ, δεν αμφιβάλλω ότι ο καλός τερματοφύλακας έχει στο νου του και τη μεταγραφή του. Ξέρει ότι από την στιγμή που η μεταγραφική περίοδος τελειώνει στις 5 Οκτώβρη, εάν δεν έπαιζε έως τότε, θα έχανε την ευκαιρία του. Έπαιξε ρόλο κι αυτό, μην κοροϊδευόμαστε. Τώρα, καλώς εχόντων των πραγμάτων, με το φινάλε των μεταγραφών ο Σα θα έχει τέσσερα παιχνίδια κάτω από τα δοκάρια. Θα ξέρει η κάθε ενδιαφερόμενη ομάδα ότι είναι καλά…

· Αλλά ειλικρινά νομίζω ότι δεν είναι μόνο αυτό που έκανε τον Σα να επισπεύσει την επάνοδο του και να διαψεύσει και τις ιατρικές προβλέψεις. Είμαι βέβαιος ότι έχει να κάνει και με την επιτυχία που είχε ο Τζολάκης στο ξεκίνημα του ως βασικός γκολκίπερ του Ολυμπιακού. Δεν μπορεί να μην είδε ο Σα, πόσο καλά άρχισε τη σεζόν ο πιτσιρικάς γκολκίπερ. Ότι κράτησε το μηδέν και στον τελικό του Κυπέλλου με την ΑΕΚ και στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με τον Αστέρα. Γιατί να μην έκανε το ίδιο και με την Ομόνοια και να είχε σε τρεις συμμετοχές μηδέν παθητικό…Μετά, πόσο εύκολο είναι να βγει από την ενδεκάδα, έστω στα 18 του, ένας γκολκίπερ που δεν τρώει γκολ και γενικά στέκεται τόσο καλά;

· Ο Σα καταλαβαίνει ότι ο Τζολάκης δεν είναι Μπόμπι Αλέν, που πέρσι ήταν ο Νο 2. Τον Τζολάκη ο προπονητής τον πιστεύει πολύ κι είναι ξεκάθαρο ότι θέλει να του δώσει την ευκαιρία. Μεταξύ σοβαρού και αστείου πολλοί πιστεύουν ότι και να φύγει ο Σα, ο Μαρτίνς θα έχει βασικό τον Τζολάκη, όχι μόνο αν κριθεί ότι θα συνεχίσει η ομάδα με δίδυμο Τζολάκη-Κρίστινσον, αλλά ακόμη κι αν αποκτηθεί άλλος, ξένος τερματοφύλακας…

· Θεωρώ λοιπόν ότι ο διαφαινόμενος ανταγωνισμός με τον Τζολάκη, κάνει καλύτερο, σοβαρότερο και πιο προσεκτικό τον Σα, έναν ούτως η, άλλο εκπληκτικό γκολκίπερ.

· Ο ανταγωνισμός σε μία ομάδα είναι μέσα στο ποδόσφαιρο. Κι άλλοι κερδίζουν κι άλλοι χάνουν. Για παράδειγμα, ο Μαρτίνς με την κίνηση ματ που έκανε, με το να «τσιγκλήσει» τον Ελ Αραμπί, παράλληλα έδωσε και μία ευκαιρία στον Χασάν, βάζοντας τον βασικό με την Ομόνοια. Μία ευκαιρία που ατυχώς για τον Αιγύπτιο δεν την άρπαξε από τα μαλλιά. Κάθε άλλο…



· Ο Χασάν από αυτό το ματς έχασε, δεν κέρδισε εντυπώσεις. Τον φορ τον θέλεις να κάνεις το γκολ-εκεί που του σέρβιρε ωραία τη σέντρα ο Βαλμπουενά, ο Χασάν δεν το έκανε το γκολ με την κεφαλιά…Κι όχι μόνο αυτό, αλλά στις δύο άλλες φορές που τέλειωσε φάσεις ήταν πολύ κακές, τις λες και τραγικές τις επιλογές του. Μία στο α΄ ημίχρονο, με ένα αψυχολόγητο, άστοχο σουτ με το αριστερό, χωρίς καμία τύχη. Κι ακόμη χειρότερα στο β΄ ημίχρονο, όταν κατέστρεψε μία πολύ καλή επίθεση της ομάδας, με κλέψιμο του Ελ Αραμπί και καλή κάθετη του Καμαρά προς τον Αιγύπτιο. Ο Χασάν είχε δύο επιλογές. Είτε να πασάρει αριστερά του στον Ελ Αραμπί που είχε φύγει μόνος του, είτε να μπει ο ίδιος και να σουτάρει. Επέλεξε τη δεύτερη λύση με ένα σουτ με το δεξί πάνω στον αντίπαλο γκολκίπερ, που δύσκολα θα μπορούσε να ήταν χειρότερο. Έως κι εκνευριστική η απόφαση να μην δώσει την πάσα στον Αραμπί κι απόλυτα δικαιολογημένη η επίλογή του Μαρτίνς να τον αλλάξει μετά από τρία λεπτά με τον Εμβιλά…

· Και για να τελειώσω από εκεί που άρχισα: Αυτό που κάνει ο Ελ Αραμπί στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του Ολυμπιακού πραγματικά δεν παίζει! Βάζει γκολ σε κάθε ομάδα την οποία αντιμετωπίζει!!! Και στην Κράσνονταρ και στην Τότεναμ και στην Μπάγερν και στον Ερυθρό Αστέρα και στην Άρσεναλ και στη Γουλβς και στην Ομόνοια!!! Είναι πραγματικά απίστευτο αυτό το «γκολ και στις εφτά ομάδες με τις οποίες έχει αγωνιστεί στα Κύπελλα Ευρώπης»!

· Απλά, ας έχουμε υπόψιν μας, ενόψει της ρεβάνς, ότι ο Αραμπί βάζει από ένα γκολ σε κάθε αντίπαλο! Ποτέ δύο! Άρα, ας σκοράρει κάποιος άλλος στη Λευκωσία για να σιγουρέψει ο Ολυμπιακός την πρόκριση στους ομίλους!

· Παρεμπιπτόντως, είδαμε όλοι πόσο πιο εύκολα γίνονται τα πράγματα με ένα καλό πέναλτι, όπως αυτό του Βαλμπουενά. Αλλά και πώς περιπλέκονται με ένα κακό πέναλτι, όπως του Ελ Αραμπί στον τελικό του Κυπέλλου με την ΑΕΚ. Όπου το κακό κτύπημα του φορ του Ολυμπιακού δεν έκανε απλά ήρωα τον γκολκίπερ της ΑΕΚ, αλλά και του έδωσε άλλη ψυχολογία, όπως φάνηκε περίτρανα στα επόμενα παιχνίδια...

Ο Τσιτώντας, κακά τα ψέματα, έπαιζε υπό πίεση στην ΑΕΚ, για να αποδείξει ότι θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Μπάρκα. Αλλιώς θα ήταν η πίεση πάνω στον Τσιτώντα εάν είχε φάει κάποια γκολάκια στον τελικό (το χαμένο πέναλτι ήταν στο 58’ κι αν γίνονταν το σκορ 2-0 35 λεπτά πριν τη λήξη, εύκολα θα μπορούσε κάποιος να περιμένει να «ανοίξει» το σκορ) κι αλλιώς εξελίχθηκε για τον τερματοφύλακα, αλλά και την ΑΕΚ η κατάσταση, με το πέναλτι που έπιασε.

Κοινώς, το κακοκτυπημένο πέναλτι του Μαροκινού έκανε πολύ καλό στην ΑΕΚ. Κι είναι απορίας άξιον ότι για πρώτη φορά ο Αραμπί εκτέλεσε πέναλτι στο κέντρο της εστίας και χαμηλά, ενώ πάντοτε διάλεγε γωνίες και δη με δυνατά, καλά κτυπήματα.

Τέλος πάντων, περιμένουμε όλοι τώρα που ο Αραμπί γύρισε στα γκολ, να φτιάξει και την ψυχολογία του και να ξαναβρεί τη ρέντα του. και κυρίως το λεγόμενο εύκολο γκολ, γιατί αυτό του λείπει. Ας δούμε ότι τα δύο τελευταία του γκολ, δεν είναι γκολ, αλλά γκολάρες: κι εκείνο το αεροπλανικό με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ κι αυτό, βέβαια, με την Ομόνοια. Όμως, ο σέντερ φορ είναι πρωτίστως και κυρίως για να βάζει τα εύκολα γκολ, όχι τα τόσο δύσκολα! Με τα «εύκολα» γκολ έρχονται οι πιο πολλές νίκες…

Da serie: videos satisfatorios... ??
Credito: https://t.co/YCY08ZQJVy pic.twitter.com/9DcKT56HsO

— Esporte Interativo (de ??) (@Esp_Interativo) September 11, 2020