Η δουλειά που χρειάζεται ακόμη ο Ολυμπιακός, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα…

• Το μόνο δεδομένο μετά τα τρία πρώτα φιλικά του Ολυμπιακού, επί αυστριακού εδάφους, είναι ότι η ομάδα χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά σε όλους τους τομείς-και πολλή ενίσχυση σε όλες τις γραμμές.

• Σημασία πρωτίστως, όμως, έχει να επικεντρωθούμε τώρα στη δουλειά που γίνεται, αφού τις προσθήκες θα τις κρίνουμε σιγά σιγά, όπως θα τους βλέπουμε μέσα στο γήπεδο. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα: η ομάδα είναι ακόμη πολύ πίσω στις στατικές φάσεις-είναι σχεδόν ακίνδυνη επιθετικά, ενώ αμυντικά σε κάθε παιχνίδι έχει κινδυνεύει και εκ τύχης δεν έφαγε γκολ από κόρνερ και φάουλ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα κόρνερ από το 1-1 με τη Σαμπάχ, με τον Καρβάλιο και τον Μπιέλ να…κοιτάνε κι όχι να μαρκάρουν και τον Τζολάκη να χρειάζεται να διώξει ενστικτωδώς μία κεφαλιά πολύ κοντινή. Ακόμη κι οι απευθείας εκτελέσεις φάουλ, συνήθως του Φορτούνη, είναι απογοητευτικές.



• Κάποια πράγματα δουλεύονται και φαίνεται αυτό. Λ.χ. είδαμε στο τελευταίο φιλικό τους δύο γκολκίπερ, τον Πασχαλάκη και τον Τζολάκη, να ψάχνουν με καλές μακρινές μεταβιβάσεις τους Μπιέλ και Μασούρα για αντεπιθέσεις. Όπως δηλαδή βλέπουμε τα λάθη τους, ιδίως του Τζολάκη, στις πιο κοντινές πάσες, έξω από την περιοχή τους, έτσι πρέπει να δούμε και τα καλά τους σημεία στο κομμάτι του παιχνιδιού, που παίζουν την μπάλα με τα πόδια.

• Όπως είναι αλήθεια ότι βλέπουμε σε όλα τα παιχνίδια κάποιες πραγματικά ωραίες επιθέσεις, με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας. Στο τελευταίο φιλικό, μία τέτοια έγινε στα πρώτα κιόλας λεπτά, με Φορτούνη-Μπιέλ-Φορτούνη-Ελ Αράμπι-Μπουχαλάκη, αλλά στην πολύ καλά πάσα για γκολ του Μπούχα στον Αράμπι ο Άραβας στράικερ του Ολυμπιακού καθυστέρησε τόσο όσο να προλάβει για ένα κλικ ο αμυντικός πριν το τελικό σουτ.

• Η ουσία, πάντως, δεν αλλάζει: ο Ολυμπιακός δεν δείχνει να είναι έτοιμος. Και δουλειά στην προπόνηση χρειάζεται, αλλά και παίκτες αν θέλουμε να λέμε ότι θα αλλάξει επίπεδο.