Γιατί αυτό το πρωτάθλημα μπορεί να είναι κομβικό για τον Ολυμπιακό…

· Ξεκινάει λοιπόν και για τον Ολυμπιακό το πρωτάθλημα, που στην πρεμιέρα παίζει τελευταίος από τους «μεγάλους», υποδεχόμενος τον Λεβαδειακό.

· Ένα πρωτάθλημα ιδιαίτερο για τον Ολυμπιακό, ο οποίος πέρσι όχι μόνο απέτυχε να γράψει ιστορία, παίρνοντας 8ο σερί πρωτάθλημα, αλλά τερμάτισε τρίτος πίσω κι από ΑΕΚ κι από ΠΑΟΚ, και λίγο πάνω από τον Ατρόμητο…Κι είναι ιδιαίτερο, γιατί ο Ολυμπιακός εδώ και 22 χρόνια ποτέ δεν έχασε πρωτάθλημα δεύτερη συνεχόμενη σεζόν (!): Πήρε εφτά σερί κι έχασε ένα το 2004. Πήρε άλλα πέντε σερί κι έχασε άλλο ένα το 2010. Πήρε άλλα εφτά σερί κι έχασε ένα το 2018.

· Θα ήταν ωραίο για τον Ολυμπιακό να συνεχίζονταν και φέτος αυτή η όμορφη ιστορία. Να επέστρεφε στους τίτλους και να αποδεικνύονταν έτσι το περσινό απλά ένα διάλειμμα, από αυτά που γίνονται μία φορά στα τόσα…Αντίθετα, δεν θα ήταν, απ΄ όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, ευχάριστο να έχανε και φέτος τον τίτλο, για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν. Διότι κατά κάποιο τρόπο θα έδινε το δικαίωμα στους αντιπάλους του να ισχυριστούν ότι η κυριαρχία του τέλειωσε.

Αν κι εμένα αυτό το τελευταίο, τι θα πουν οι άλλοι, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι ιστορικά ο Ολυμπιακός όταν αρχίζει και χάνει πρωταθλήματα-όχι ένα πρωτάθλημα-δεν σηκώνει εύκολα κεφάλι. Ο Ολυμπιακός είναι τέτοια ομάδα που είτε πάει τρένο (τρία διαδοχικά πρωταθλήματα προπολεμικά, έξι στα τέλη της δεκαετίας του ’50, τρία επί Γουλανδρή, τέσσερα επί Νταϊφά, εφτά και πέντε επί Κόκκαλη κι εφτά επί Μαρινάκη), είτε κάνει χρόνια χωρίς πρωτάθλημα (έξι πριν τη διετία Μπούκοβι και πέντε μετά, τέσσερα ύστερα από Γουλανδρή και μόλις ένα στα 13 χρόνια από το 1984 έως το 1996)…

· Μετά δε την περσινή «περιπέτεια», που ήρθε ως συνέχεια της αμέσως προηγούμενης σεζόν και με συνολικά οκτώ αλλαγές προπονητών στη διετία (!), νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο τι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός, ως οργανισμός εννοώ κι όχι μόνο ως διοίκηση, φέτος: να στηρίξει τον προπονητή του, να στηρίξει τους παίκτες του, να στηρίξει γενικά την ομάδα του. Να είναι όλη η Ολυμπιακή οικογένεια μαζί κι ο καθένας από το πόστο του να κάνει το καλύτερο δυνατό.

· Σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο νομίζω ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία άλλη επιλογή από το να βλέπει ένα ένα τα παιχνίδια του και να προσπαθεί να παίρνει από αυτά ό,τι περισσότερο μπορεί, αποφεύγοντας τα λάθη που πέρσι του στοίχισαν.

· Μπροστά του απόψε υπάρχει μόνο ο Λεβαδειακός και αν ο Ολυμπιακός δεν δώσει στο παιχνίδι όσα πρέπει να δώσει, πολύ απλά δεν θα κερδίσει! Ο αντίπαλος θα παίξει φουλ άμυνα και θα επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί κάποια κόντρα η, στατική φάση. Έχει έμπειρους παίκτες και προπονητή που ξέρει να οργανώνει το αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού σε τέτοιους αγώνες.

· Να θυμίσω ότι πριν τρία ακριβώς καλοκαίρι, ο Λεβαδειακός, με τον Μάντζιο πάλι στον πάγκο, στο ΟΑΚΑ τότε, ως τυπικά γηπεδούχος, κρατούσε το 0-0 με τον Ολυμπιακό ως το 89’, μέχρι που δέχθηκε δύο τυχαία γκολ κι έχασε. Κι επειδή πήγαμε λίγο…μακριά: στα τρία τελευταία παιχνίδια των δύο ομάδων, είχαμε ισοπαλία στη Λιβαδειά 1-1, νίκη του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη 2-1 με ένα τυχερό γκολ στο 84’ και ισοπαλία στη Λιβαδειά 1-1…

· Το δε παιχνίδι θα έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον υπό την έννοια ότι μέχρι τώρα ο Πέδρο Μαρτίνς χρησιμοποιούσε συνεχώς την ίδια ενδεκάδα (από το φιλικό με τη Λεγανές, έως τα δύο ματς με τη Λουκέρνη και το πρώτο με την Μπέρνλεϊ). Κι ο Ολυμπιακός είχε βρει πατήματα και μία χημεία. Τώρα, για πρώτη φορά θα παίξει με διαφορετικά πρόσωπα, που θα είναι και πολλά, αφού έχει πάρει στην αποστολή και μία δεύτερη ενδεκάδα (Χουτεσιώτη, Τοροσίδη, Μεριά, Σισέ, Βρουσάϊ, Γκιγέρμε, Νάτχο, Φετφατζίδη, Πάρντο, Χασάν, Ανσαριφάρντ)!

· Οπότε περιμένουμε με αρκετή αγωνία τι θα παρουσιάσει σήμερα ο…διαφορετικός Ολυμπιακός, αν και φαίνεται δύσκολο να αλλάξει όλη την ενδεκάδα ο Πέδρο Μαρτίνς. Βέβαια, είναι αλήθεια ότι στην προετοιμασία ο Πορτογάλος το είχε κάνει κι αυτό: έβαζε ένα ματς τους βασικούς (με Έουπεν, Άϊντχοβεν, Γκενκ) και στο άλλο ματς τους υπόλοιπους (Τες, Σεντ Τρούϊντεν, Γκοζτέπε). Και είχαν κι οι λεγόμενοι αναπληρωματικοί συνήθως καλή απόδοση όταν ξεκινούσαν ως βασικοί.

· Η ουσία είναι ο Ολυμπιακός να πάρει κι απόψε τη νίκη, να κάνει το τέσσερα στα τέσσερα στα ισάριθμα πρώτα επίσημα παιχνίδια του, να μπει με το δεξί και στο πρωτάθλημα και να αρχίσει να αξιοποιεί με το καλημέρα τον παράγοντα έδρα, έχοντας, μην ξεχνάμε, τρία συνεχόμενα παιχνίδια πρωταθλήματος στο Καραϊσκάκη!

· Και να δείχνει η ομάδα ότι όσο περνάει ο χρόνος θα γίνεται και πιο δυνατή. Ήδη, μπορεί κάποιος να παρατηρήσει ότι το παιχνίδι με την Μπέρνλεϊ ήταν το πρώτο πραγματικά δυνατό που κέρδισε φέτος ο Ολυμπιακός, έχοντας τις ισοπαλίες με τη Λεγανές και την Σεντ Τρούϊντεν και τις ήττες από Έουπεν, Άϊντχοβεν και Γκενκ. Οι δε προηγούμενες νίκες του ήταν με την αυστριακή Βάτενς, τη ρουμάνικη Ποτοζάνι, τη βέλγικη Τες, την τούρκικη Γκοζτέπε και την ελβετική Λουκέρνη.

Γιατί ο Ολυμπιακός με το 3-1 επί της 7ης ομάδας του περσινού αγγλικού πρωταθλήματος έδειξε ακριβώς αυτό, εκτός των άλλων, ότι είναι κι ικανός και για τα πιο δύσκολα…