Ένας Αβραάμ, «καμικάζι» και στα 35 του!

• Για να είμαι ειλικρινής, όταν ανακοινώθηκε η ενδεκάδα του Ολυμπιακού και είδα μέσα τον Αβραάμ, το φοβήθηκα λιγάκι. Όχι γιατί δεν έχω εμπιστοσύνη στον έμπειρο κεντρικό αμυντικό, αλλά γιατί, όπως εύστοχα μας υπενθύμισε κι ο ίδιος ο Πέδρο Μαρτίνς στις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι, είχε να παίξει από τις 23 Ιουλίου, όταν μάλιστα στο πρώτο παιχνίδι της σεζόν, στην Τσεχία, είχε την ατυχία να γίνει αλλαγή στο 20λεπτο με θλάση, πάνω που είχε κάνει ένα άριστο ξεκίνημα κόντρα στην Πλζεν.

• Σκέφθηκα λοιπόν με την ανακοίνωση της ενδεκάδας, ότι το πιο λογικό θα ήταν να τον είχε βάλει ο προπονητής έστω το περασμένο Σάββατο, εναντίον της Λαμίας, ώστε να έβρισκε ένα καλύτερο ρυθμό, να είχε ένα 90λεπτο στα πόδια του μετά από δύο και πλέον μήνες. Όμως, ο Πέδρο είχε προτιμήσει να ξεκινήσει με τον Μπα. Και χθες ο Μπα έμεινε εκτός 18άδας, αφού επιλέχθηκε ο Αβραάμ, με τον Μεριά να μένει στον πάγκο.

• Τελικά ο Αβραάμ δικαίωσε τον...εαυτό του και τον προπονητή για την επιλογή του. Σε ένα παιχνίδι στο οποίο έκαιγε η μπάλα, με τον Ολυμπιακό να προέρχεται από καταστροφικό αποτέλεσμα στο Βελιγράδι και με τον ΠΑΟΚ μόλις λίγο πριν τον αγώνα στο Χαριλάου να έχει κερδίσει τον Αστέρα και να είναι έτοιμος να προσπεράσει στη βαθμολογία τους "ερυθρόλευκους", τι είδαμε από τον Αβραάμ;

Πολύ απλά να κάνει ένα παιχνίδι σχεδόν αλάνθαστο! Δείχνοντας σταθερότητα κι αξιοπιστία. Σαν το παλιό καλό κρασί! Ένας Αβραάμ που μπορεί να κοντεύει στα 35, αλλά μας θύμισε ότι είναι πάντοτε ένας στόπερ καμικάζι! Δίνοντας στην ομάδα και αμυντικά ειδικότερα, αλλά και γενικότερα στο παιχνίδι της ένα στοιχείο που της λείπει πολύ, τον δυναμισμό, το τσαγανό. Και δη κόντρα σε ένα πολύ καλό σέντερ φορ όπως ο Ιντέγε, που μόλις τις προάλλες είχε βάλει γκολ και στον ΠΑΟΚ και στον ΠΑΟ.

• Επιτέλους είδαμε τάκλιν! Είδαμε στόπερ να βγαίνει με δύναμη πρώτος στην μπάλα και να τον νιώθει ο αντίπαλος σέντερ φορ στον σβέρκο του! Όπως είδαμε και επεμβάσεις στον αέρα, στις στημένες φάσεις (επιθετικά κι αμυντικά) κι όχι μόνο, όπως είδαμε και έξυπνες πάσες και σωστές προωθήσεις, αλλά και φάουλ (και κίτρινες) όταν χρειάστηκε.

• Εγώ στέκομαι όμως σε δύο φάσεις, που τα λένε όλα.

• Πρώτη: Πώς μπήκε το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού; Όλοι στέκονται στην έξοχη 40άρα του Μπουχαλάκη στον Τσιμίκα, στην τέλεια σέντρα του Τσιμίκα και την εντυπωσιακή κεφαλιά του Μασούρα. Και καλά κάνουν, αφού οι τρεις βασικοί πρωταγωνιστές του 1-1 είναι αυτοί. Μόνο που όλα γι΄ αυτή τη φάση ξεκίνησαν από μία φοβερή επέμβαση του Αβραάμ, που βγήκε ψηλά στο κέντρο, σχεδόν 70 μέτρα (!) μακριά από την εστία του Σα και μάρκαρε σαν «καμικάζι» τον Ιντέγε, παίρνοντας του με τάκλιν την μπάλα και δίνοντας την στον Σεμέδο, για να ξεκινήσει έτσι η επίθεση για το 1-1.

• Δεύτερη: στο 15’ χάνει την μπάλα έξω από την περιοχή του Σα ο Γκιγέρμε από τον Φετφατζίδη κι αυτός γυρνάει στον Γκάμα, που είναι σε πολύ πλεονεκτική θέση, στο ημικύκλιο, έτοιμος να σουτάρει. Ποιος τον σταματάει; Ο Αβραάμ με άλλο τάκλιν «καμικάζι»! Σε φάση καθοριστική, αφού μπορεί να γίνει το 2-0 για τον Άρη και μετά άντε να το ανατρέψεις και να το κάνεις 2-3…

• Τέλος πάντων, η ουσία είναι ότι ο ο Αβραάμ αποδεικνύει κάθε φορά που παίρνει την ευκαιρία ότι δεν έχει γυρίσει στον Ολυμπιακό για τα τελευταία ένσημα, αλλά για να βοηθήσει πραγματικά και ουσιαστικά την ομάδα. Και όταν δεν παίζει, με την παρουσία του στ΄ αποδυτήρια, αλλά και όταν παίζει, με την παρουσία του μέσα στο χορτάρι, εκεί που είναι ο καθρέφτης όλων. Και πάνω στο οποίο χθες ο Αβραάμ ήταν ξεκάθαρα ένας από τους κορυφαίους παίκτες του Ολυμπιακού.

• Όπως το ίδια πράγματα ισχύουν και για τον Τοροσίδη, τον οποίο είδαμε και πέρσι και βλέπουμε και φέτος, ότι όποτε παίζει προσφέρει και δίνει λύσεις. Και χθες που έπαιξε 38 λεπτά αριστερό μπακ, η ομάδα δεν είχε κανένα πρόβλημα από την πλευρά του.