Βάζεις έτσι τον Μπεργκ κι έχει μηδέν τελικές…

• Λίγες ώρες μετά το Παναθηναϊκός-Μπριζ 2-1 είχα ανεβάσει ένα κομμάτι σε τούτη τη γωνία, με στόχευση στην έλλειψη βοήθειας που έχει ο Παναθηναϊκός από τις λεγόμενες σημαντικές μεταγραφές του σε αυτά τα κρίσιμα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Χθες το βράδυ το είπε κι ο Αναστασίου κι άρχισαν να το γράφουν κι όλοι...

• Μα ήταν φως φανάρι. Πήγε χθες ο Παναθηναϊκός να πάρει την πρόκριση, όχι μόνο χωρίς τον Εσιέν, αλλά με βασικό στόπερ τον Τριανταφυλλόπουλο, που χωρίς κανένα λόγο (αφού ήταν δίπλα του έτοιμος να μαρκάρει ο Ταυλαρίδης) έκανε προσφορά το φάουλ για το 2-0. Ο Ισπανός Σάντσεθ όχι μόνο είχε αφήσει με 10 παίκτες για ένα ημίχρονο την ομάδα του στη Λεωφόρο, αλλά και δε θα μπορούσε να βοηθήσει και στη ρεβάνς…

• Όπως ήταν ευδιάκριτο κι ότι ο Βέμερ έχει τα θέματά του, όταν πρέπει να συγκλίνει και να γίνεται τρίτος στόπερ. Έτσι στο πρώτο ματς είχε ανοίξει το σκορ η Μπριζ. Έτσι χθες έχασε τη μοναδική της ευκαιρία στο α΄ημίχρονο, με φάση καρμπόν, με κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι!

• Και πραγματικά στον Παναθηναϊκό ο Αναστασίου κι οι παίκτες του δεν διάβασαν καλά το μάθημά τους. Διότι, όταν σε τέτοιο επίπεδο τρως τρεις φάσεις-γκολ με τον ίδιο τρόπο, δεν «λέει»! Ποια είναι η τρίτη φάση; Μα το πρώτο γκολ χθες! Απλά ήταν στο άλλο δοκάρι, γιατί η σέντρα ήταν από αριστερά κι ήταν ο Ζέκα που έχασε την κεφαλιά…

• Για να είμαστε δίκαιοι απέναντι στον Παναθηναϊκό, στα 50 πρώτα λεπτά του αγώνα ήταν καλός. Ίσως και πολύ καλός. Είχε κινδυνεύσει ελάχιστα και είχε απειλήσει επανειλημμένως την αντίπαλη εστία. Ήταν καλύτερος από την Μπριζ. Όμως, το παιχνίδι είναι 93 λεπτά κι όχι 53…Κι ο Παναθηναϊκός με το που έφαγε το γκολ, ήταν σα να κατέρρευσε, τουλάχιστον από πλευράς αμυντικής οργάνωσης.

• Μετά από τέτοιες ήττες, πάντοτε γίνεται κριτική στον προπονητή. Εγώ θα επαναλάβω, γιατί δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε, ότι η ομάδα του Αναστασίου μέχρι το 1-0 είχε μία αξιόπιστη εικόνα, κάτι που πρέπει να του πιστωθεί, αν και θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και την πολύ μέτρια παρουσία των γηπεδούχων μέχρι εκείνο το σημείο. Όμως, νομίζω ότι στο…βάθος του αγώνα ήταν εσφαλμένη η εκτίμηση του Έλληνα τεχνικού να παίξει με τρεις αμυντικογενείς μέσους (Λαγό, Κουτρουμπή, Ζέκα).

• Έπαιξε, όπως έπαιξε στο β΄ημίχρονο στη Λεωφόρο, όπου πράγματι τότε ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ πιο δεμένος σε σχέση με το α΄ημίχρονο. Με τη διαφορά ότι τότε έπαιζε με παίκτη λιγότερο κι έπρεπε να οχυρωθεί πίσω. Το να παίξεις το ίδιο πράγμα κι όταν είσαι με 11, βγάζει ερωτηματικό. Γιατί ο πρώτιστος στόχος χθες ήταν να σκοράρεις. Το 0-0, όπως και να το κάνουμε, είναι ένα πολύ δύσκολο αποτέλεσμα, για να πεις ότι θα παίξω για να το κρατήσω και να περάσω. Άρα ήθελες γκολ.

• Ας πάμε, όμως, ακριβώς σε αυτό το σημείο: η τακτική του Αναστασίου ήταν ξεκάθαρη-το έψαξε καθαρά μέσω Καρέλλη. Τον έβαλε σε ρόλο μοναδικού φορ, με τροφοδότες τον Μπεργκ και τον Νίνη, για να εκμεταλλευθεί την ταχύτητά του και τα τελειώματα του. Το κόλπο έπιασε, αλλά κατά το ήμισυ: ο Καρέλλης τις είχε τις ευκαιρίες για γκολ. Και δεν ήταν καθόλου λίγες. Μέτρησα να μπαίνει σε έξι φάσεις. Μόνο που δεν σκόραρε σε καμία...

• Φταίει ο προπονητής; Όπως αποδείχθηκε έκανε λάθος εκτίμηση. Πόνταρε για το γκολ στον άπειρο Καρέλλη (τον οποίο κι έκανε τελικά αλλαγή) κι όχι στον κλασικό σκόρερ του, τον Μπεργκ, τον οποίο άφησε πιο πίσω, να κάνει την βρώμικη δουλειά. Τελειωσε το ματς κι ο γκολτζής του Παναθηναϊκού είχε μηδέν τελικές! Με τον Σουηδό πιο κοντά στην περιοχή των Βέλγων, ίσως το γκολ να έρχονταν πιο εύκολα, λέει η ποδοσφαιρική λογική.

• Παρεμπιπτόντως, αυτός ο Σουηδός διαιτητής δεν έδωσε ούτε τον...πυρετό του στο συμπατριώτη του, τον Μπεργκ. Γενικά έδειξε πολύ καλός ρέφερι, με ελάχιστες όμως βοήθειες από τους βοηθούς της γραμμής. Γιατί και στον Μπεργκ έγινε ένα τράβηγμα κι ο Τριανταφυλλόπουλος έκανε ένα χέρι.

• Για να επιστρέψω στον Αναστασίου: μου δίνει την εντύπωση ότι «διαβάζει» πολύ Άγγελο Αναστασιάδη! Όπως πέρσι ο Άγγελος έβαζε φορ τον Περέϊρα και τον Κλάους πιο περιφερειακό, έτσι κάνει συχνά με Καρέλλη και Μπεργκ. Η, με τον Πράνιτς αριστερό μπακ, σε ρόλο Ρατς. Με τον Πράνιτς να αποδεικνύεται μοχλός στις επιθετικές προσπάθειες από αριστερά, αλλά να μοιάζει μόνος αμυντικά, αφού δεν είχε (συμ)παίκτη μπροστά του.

• Η δε επιλογή του Κοτσόλη ίσως επίσης να μην ήταν καλή ιδέα, υπό την έννοια ότι με αυτόν πέρσι ο Παναθηναϊκός είχε αποκλειστεί από την Σταντάρ Λιέγης. Αφού ούτως η, άλλως ο Άγγλος Στιλ προορίζεται και φέτος για βασικός…

• Τέλος πάντων, η ουσία είναι ότι έγινε από τον Παναθηναϊκό μία καλή προσπάθεια δύο ημιχρόνων, του β΄στο πρώτο ματς και του α΄στο δεύτερο ματς, αλλά πολύ απλά δεν έφτανε. Κι όσο είχε την τύχη με το μέρος του στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός, τόσο του γύρισε την πλάτη χθες, πρέπει να παραδεχθούμε.

• Με αυτά και με αυτά, ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια γνωρίζει διαδοχικούς αποκλεισμούς κάθε καλοκαίρι στην Ευρώπη, με κάθε τρόπο: κερδίζοντας εντός έδρας στο πρώτο ματς (2-1 την Μπριζ), φέρνοντας ισοπαλία εκτός έδρας στο πρώτο ματς (0-0 με Σταντάρ Λιέγης κι 1-1 με ΟΒ Δανίας), χάνοντας εκτός έδρας το πρώτο ματς (0-2 από Μάλαγα και 0-3 από Μακάμπι)…

• Εγώ θα προβληματιζόμουν ενόψει των νοκ άουτ για τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ…