Από τον Σεμέδο έως τον Καμαρά, μέσω του Σα, του Μπα και του Σισέ!

· Κρίνοντας από τα αποτελέσματα ο Ολυμπιακός παίρνει άριστα στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού του: μηδέν παθητικό και στα τέσσερα παιχνίδια του (!), με ΑΕΚ (1-0), Αστέρα Τρίπολης (3-0), Ομόνοια (2-0), Παναιτωλικό (2-0). Το επισημαίνω δε ενόψει του αποψινού παιχνιδιού στην Κύπρο με την Ομόνοια, πολύ απλά γιατί αν κρατήσει πάλι το μηδέν, πήρε την πρόκριση για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ…

· Ας λάβουμε υπόψιν μας, όμως, και κάτι άλλο σημαντικό: ο Ολυμπιακός δίνει σήμερα το πρώτο του φετινό παιχνίδι εκτός έδρας! Και τα τρία προηγούμενα ήταν μέσα στο Καραϊσκάκη…Ο δε τελικός με την ΑΕΚ ήταν στο ουδέτερο Πανθεσσαλικό στο Βόλο. Και μπορεί να είναι κεκλεισμένων των θυρών τα παιχνίδια, αλλά η έδρα είναι πάντοτε έδρα. Θέλω να πω, για να δούμε πώς θα αντιδράσει ο Ολυμπιακός και στο πρώτο φετινό παιχνίδι, το οποίο θα δώσει μέσα στο σπίτι του αντιπάλου του. Μία Ομόνοια που εντός έδρας από το ξεκίνημα της περασμένης σεζόν έως και αυτή την στιγμή έχει μία μόλις ήττα στο ΓΣΠ.

· Θέλω, όμως, να σταθώ στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού του Ολυμπιακού, γιατί το θεωρώ κομβικό, ειδικά στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ασφαλώς κι είναι επιτυχία το μηδέν πίσω και στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια, αλλά νομίζω ότι μία πιο σωστή ανάλυση μας «λέει» ότι και σοβαρά λάθη γίνονται και αδυναμίες υπάρχουν ανασταλτικά στην ομάδα. Περισσότερο ίσως σε ατομικό επίπεδο.

· Για παράδειγμα, ο Σεμέδο, που είναι κι ο κορυφαίος αμυντικός του Ολυμπιακού, με την εξτρά βοήθειες που δίνει στην κυκλοφορία της μπάλας χάρη στην ικανότητα στο πάσινγκ γκέϊμ, παίρνει συχνά λάθος αποφάσεις. Να θυμηθούμε ότι στο πρώτο ματς με την Ομόνοια βρέθηκε να παίζει με κίτρινη κάρτα σε όλο το β΄ ημίχρονο, επειδή στην ίδια φάση και έχασε την μπάλα υπερβολικά εύκολα και αμέσως μετά τράβηξε τη φανέλα του αντίπαλου φορ (Ντούρις) για να τον σταματήσει, προσέξτε, την στιγμή που την φάση την ήλεγχε ο Ραφίνια-και μιλάμε για 40 μέτρα ακριά από τον Σα, στην γραμμή του αράουτ.

Εκεί που δεν έπρεπε να πάρει κάρτα ο Σεμέδο πήρε και εκεί που έπρεπε να πάρει, με τον Παναιτωλικό, δεν πήρε κι άφησε τον αντίπαλο φορ να φτιάξει φάση-μισό γκολ! Αναφέρομαι φυσικά στη μεγάλη ευκαιρία στα πρώτα λεπτά, εκεί που ο Ματσόλα νίκησε κατά κράτος τον Σεμέδο και τέλειωσε την προσπάθεια του με μία ασίστ στον Μάζουρεκ, άσχετα αν αυτός νικήθηκε από τον Σα. Ο Σεμέδο ξεκάθαρα έπρεπε να κάνει ένα φάουλ, ακόμη και αν αυτό θα του κόστιζε κίτρινη κάρτα, αλλά ποτέ δεν το έκανε και προτίμησε να τρέχει 20 μέτρα με τον Ματσόλα χωρίς να τον κόψει.

· Σε μία άλλη στιγμή, είδαμε τον Σεμέδο και τον Σισέ να πηδάνε κι οι δύο μαζί (!) για κεφαλιά με έναν αντίπαλο, τον Ματσόλα πάλι, και όχι απλά να την χάνουν, παρότι πολύ ψηλότεροι του φορ του Παναιτωλικού, αλλά με την ακατανόητη επιλογή τους να πάνε κι οι δύο στην μπάλα, άφησαν τον εξτρέμ Ντίαζ, που έγινε αποδέκτης της κεφαλιάς του συμπαίκτη του, να βγει φάτσα με τον Σα κι ευτυχώς που ο Μπρούνο πήγε σφαίρα στη φάση και έκοψε σωτήρια, ίσως πιο καλά απ΄ ότι θα έκανε κι ο Ραφίνια.

Ο δε Σισέ στο παιχνίδι του Σαββάτου έκανε κι αυτός ό,τι ο Σεμέδο τρεις ημέρες νωρίτερα: έχασε μία μονομαχία από τον Ματσόλα και έσπευσε αμέσως να τον τραβήξει, κάνοντας του φάουλ, με συνέπεια να παίζει από το 32’ φορτωμένος με κίτρινη. Και μιλάμε για φάση στην οποία υπήρχαν με τον φορ του Αγρινίου δύο συμπαίκτες του Σισέ, και ο Σεμέδο και ο Χολέμπας…



· Και δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά ο Σεμέδο κι ο Σισέ έφαγαν τρεις ήττες στο α΄ ημίχρονο από τον Ματσόλα, που δεν είναι δα και κανένας φορ φόβητρο... Νομίζω ότι ο Πορτογάλος στόπερ έβγαλε προβληματάκια σε αυτό το ματς, σε σχέση με τα πρώτα μετά την επιστροφή του, που ήταν πιο καλός. Δεν ήταν κακός, είχε καλές στιγμές, όπως μία-δύο σωστές τοποθετήσεις κι αποκρούσεις, πήγε μία φορά πρώτος στην μπάλα (όπως έκανε κι ο Σισέ), όμως και μία ακόμη ντρίμπλα έφαγε και ενήργησε πολύ αψυχολόγητα σε μία στιγμή στο α΄ ημίχρονο σουτάροντας εντελώς άστοχα από 35 μέτρα, σαν να «έδειχνε» στους αντίπαλους παίκτες ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν εκνευριστεί που δεν μπορούν να τους «σπάσουν» την άμυνα.

· Τουλάχιστον υπήρξε βελτίωση σε ένα κομμάτι, σε σχέση με τον αγώνα με την Ομόνοια, όπου σε μία στιγμή ο Σεμέδο κι ο Μπα έπαιξαν άσχημα το οφσάϊντ σε βαθιά μπαλιά κι ο αντίπαλος φορ πετάχτηκε ανάμεσα τους, με τον Σα να βγαίνει πάρα πολύ γρήγορα και να καθαρίζει. Με τον Παναιτωλικό, σε μία φάση που έπρεπε να παίξει η άμυνα του Ολυμπιακού το οφσάϊντ, στο ακυρωθέν γκολ στο 58’, οι δύο κεντρικοί αμυντικοί βγήκαν υποδειγματικά ψηλά και άφησαν εκτεθειμένο τον σκόρερ.

· Ακριβώς εκείνη η φάση είχε ξεκινήσει από ένα μεγάλο λάθος του Ραντζέλοβιτς, που έχασε την μπάλα έξω από την περιοχή του Ολυμπιακού. Ο Σέρβος πρέπει να καταλάβει ότι τέτοια λάθη απαγορεύονται και γενικά να εξελίξει το παιχνίδι του σε τέτοιες φάσεις, δηλαδή στην αντίδραση του επί της πίεσης που του ασκεί ο αντίπαλος με το που δεχθεί την μπάλα, γιατί μειονεκτεί. Γενικά οι «ερυθρόλευκοι» εξακολουθούν να κάνουν χοντρά λάθη, αν θυμηθούμε κι ότι εναντίον της Ομόνοιας τόσο ο Μπα, όσο κι ο Καμαρά έκαναν «προσφορά» δύο φάσεις για σουτ από πολύ ευνοϊκές θέσεις στην κυπριακή ομάδα.

· Βεβαίως και τα λάθη είναι μέσα στο ποδόσφαιρο, αλλά όταν είσαι εσύ η ανώτερη ομάδα, εσύ πρέπει να τα εκμεταλλεύεσαι κι όχι να κάνεις δώρα. Η αξιοποίηση του λάθους, για την ακρίβεια η πίεση πάνω στον αντίπαλο ώστε να υποχρεωθεί σε λάθος αποτελεί τεράστια υπόθεση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και για τον Ολυμπιακό είναι τουλάχιστον το 30% του επιθετικού του παιχνιδιού. Π.χ. με το Αγρίνιο, το 1-0 ήρθε από το λάθος του Λιάβα να χάσει το κοντρόλ λίγο κάτω από το κέντρο, με συνέπεια να πάρει την μπάλα ο Βαλμπουενά και να ξεκινήσει το πρώτο γκολ. Το 2-0 ήρθε από το λάθος του Μεντόσα να χάσει την μπάλα από τον Χασάν, που σέρβιρε το δεύτερο γκολ στον Καφού. Ακόμη κι η πιο σημαντική ευκαιρία του α΄ ημιχρόνου, είχε έρθει όταν ο Ελ Αραμπί έκλεψε την μπάλα από αντίπαλο αμυντικό έξω από την περιοχή και σέντραρε στον Μασούρα, που όμως αστόχησε.



· Τέλος πάντων, σημαντικό για τον Ολυμπιακό είναι και η επιστροφή του Σα σε καλή κατάσταση. Το Σάββατο δεν ήταν μόνο η απόκρουση του με το ένα χέρι στο τετ α τετ με τον Μάζουρεκ, αλλά η όλη του ετοιμότητα. Βγήκε μακριά από την εστία του όταν χρειάστηκε, έκανε έξοδο σε στημένη φάση κι έδιωξε την μπάλα με το ένα χέρι, μπλόκαρε το άλλο σουτ που έγινε στην εστία του. Ήταν μία συνέχεια της καλής εμφάνισης του στο πρώτο ματς των πλέϊ οφς του Τσάμπιονς Λιγκ, εκεί όπου ανάμεσα στα άλλα είχε και την τύχη (του καλού γκολκίπερ) με το μέρος του αφού όλα τα σουτ των παικτών της Ομόνοιας από καλή θέση έφυγαν άουτ!

· Για να καταλήξω: ενόψει του αποψινού αγώνα, όπου πάρα πολλά θα κριθούν από την εικόνα του Ολυμπιακού αμυντικά, θα είναι πολύ σπουδαίο να συνεχίσει έτσι ο Σα, να γυρίσει στα καλά του ο Σεμέδο και από και πέρα, θα ήταν και ευτύχημα να μην αλλάξει στροφές και να τις διατηρήσει ψηλά ο Καμαρά, που πάει για πέμπτο σερί 90λεπτο! Κι είναι σαφές ότι αυτή την στιγμή αποτελεί τον κινητήριο μοχλό της ομάδας με τον συνδυασμό ποιότητας κι έντασης που βγάζει το παιχνίδι του.

Ακόμη και στο ματς με τον Πανιτωλικό που είχε ουκ ολίγες λάθος πάσες δημιουργικά, ο Μαντί ήταν υπερπολύτιμος, αφού συνεχώς έκλεβε, έκοβε και ξανάδινε επιθέσεις στον Ολυμπιακό, παράλληλα δε είχε κι ωραίες ενέργειες επιθετικά, που έδωσαν φάσεις στον Ραντζέλοβιτς και τον Μασούρα η, ξεκίνησαν άλλες από τη δική του, μοναδική ικανότητα να σταματάει τις αντίπαλες επιθέσεις πάνω στο ξεκίνημα τους. Ακόμη και στο 92ο λεπτό έτρεξε κι έκοψε ο Καμαρά, ο μακράν πιο κινητικός «ερυθρόλευκος» χαφ-εξ ου και πολύ δύσκολος στο να αντικατασταθεί στο ρόστερ, καθώς άλλου στιλ απ΄ ότι οι Εμβιλά, Πέπε, Μπουχαλάκης και Τιάγκο Σίλβα…