Από Μέγερι, Χολέμπας, Μανιάτη σε Φέισα, Ντιόγο, Ζαραδούκα;

Ξέρω πολύ καλά ότι ο πολύς κόσμος δεν γουστάρει όταν ακούει συχνά πυκνά για τις λεγόμενες «εσωτερικές μεταγραφές». Τις έχει συνδέσει με τη συνήθεια των διοικήσεων να επιχειρούν να χρυσώσουν το χάπι, όταν δεν θέλουν να κάνουν σημαντικές μεταγραφές. Μπορεί κι όντως κάποιες φορές να ισχύει κάτι τέτοιο, ωστόσο πραγματικά στο ποδόσφαιρο είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα αυτές οι «εσωτερικές μεταγραφές».

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Ολυμπιακό και τη φετινή παρουσία του. Τρεις από τους καλύτερους παίκτες του ήταν μεταγραφές που δεν έκανε το περασμένο καλοκαίρι!

Ένας ο Μέγερι, εξαιτίας του οποίου γλιτώσαμε από τον Κοστάντσο, δεύτερος ο Χολέμπας, με τον οποίο κάνεις τη δουλειά σου και χωρίς να ματώνεις οικονομικά και τρίτος ο Μανιάτης, που όταν χρειάστηκε η ομάδα μία λύση στα χαφ, την βρήκε στο πρόσωπό του από το πουθενά.

Σαφέστατα κι ο Μέγερι, ο Χολέμπας κι ο Μανιάτης ήταν τη φετινή σεζόν αυτό που λέμε, «εσωτερικές μεταγραφές».

Και ποιος μας λέει ότι δεν θα βρούμε τη νέα σεζόν κάποιες άλλες χρυσές λύσεις από μεταγραφές που δε θα γίνουν αυτό το καλοκαίρι, αλλά από μεταγραφές που έγιναν το προηγούμενο καλοκαίρι!

Ένα παράδειγμα μπορεί να είναι ο Φέισα, για τον οποίο έγραφα τις προάλλες. Ένα άλλο παράδειγμα, μπορεί να είναι ο Ντιόγο. Τρίτος; Ο Ζαραδούκας. Ας μην τον υποτιμάμε. Ένα παίκτη που έπαιξε στην εθνική ομάδα στα πιο κρίσιμα παιχνίδια της για την πρόκριση στα τελικά του ΓΙΟΥΡΟ και ‘έδειξε’, παρότι ήταν σε αγωνιστική απραξία, λόγω της γνωστής ιστορίας του Βόλου, δεν πρέπει να τον υποτιμάμε. Στα Γιάννινα που πήγε ο Αναστασιάδης ήταν ξετρελαμένος μαζί του.

Ακόμη κι ο Κάρολ μπορεί να αναδειχθεί σε σοβαρή εσωτερική μεταγραφή. Ήρθε το Γενάρη, ως αναπληρωματικός του Μέγερι, αλλά όποτε χρειάστηκε έβγαλε τον Ολυμπιακό ασπροπρόσωπο…

Κ. Νικολακόπουλος