Δεν μου αρέσει, αλλά είχε ένα κάρο αναποδιές

Μπορεί ο Ολυμπιακός πράγματι να έπαιξε καλά, καλύτερα από τον ΠΑΟ και να άξιζε τη νίκη, ωστόσο θα είχα διάθεση για μία διαφορετική, πιο έντονη, κριτική, καθότι δεν ξεχνάω ότι το αποτέλεσμα μετράει πάνω απ΄ όλα-και το αποτέλεσμα δεν ήρθε. Ή μάλλον, ήρθε για τον φιλοξενούμενο.

Ωστόσο, η κριτική που κάνω για τον Ολυμπιακό, υποχρεωτικά-και σωστά νομίζω-περνάει από ένα πρίσμα ορισμένων, ουκ ολίγων, πολύ σοβαρών προβλημάτων που είχε να αντιμετωπίσει ο προπονητής και γενικά η ομάδα.

Διότι, ο Παναθηναϊκός δεν είχε τους παίκτες που δεν έχει ουσιαστικά ποτέ στο φετινό πρωτάθλημα και το μόνο του «θέμα» ήταν η επιστροφή του Βύντρα μετά από ένα μήνα.

Αντίθετα, ο Ολυμπιακός είχε έξω τον Ιμπαγάσα (μόνο από τα στημένα του θα είχε πιθανόν ένα γκολ η ομάδα, τόσα που κέρδισε και πήγαν όλα στράφι, όπως εύστοχα σχολίασε ο Μέλμπεργκ), είχε έξω τον Φέισα, είχε τραυματισμό του Μακούν 20 λεπτά πριν τη λήξη…

Είχε ακόμη τον Φουστέρ να γυρίζει μετά από ένα μήνα και να μην μπορεί να βγάλει το 90λεπτο. Τον Γέστε να παίζει μετά από εννιά εβδομάδες και να μην αντέχει καλά καλά ένα ημίχρονο. Τον Τζιμπούρ να παίζει με μιάμιση προπόνηση.

Και τι άλλο ακόμη; Ενώ ο ΠΑΟ επί δύο εβδομάδες προετοιμάζονταν στην Παιανία με όλες τις δυνάμεις του για το ντέρμπι, με μόνο απόντα από την 11άδα τον Κατσουράνη, ο Βαλβέρδε είχε στο Ρέντη από ενδεκαδάτους παίκτες μόνο τον Ορμπάιθ, τον Μοντέστο και τον Φουστέρ!!!

Ο Μέλμπεργκ ήταν στη Σουηδία, ο Μιραλάς στο Βέλγιο, οι Τοροσίδης, Αβραάμ, Χολέμπας στην Αυστρία, ο Μακούν στο Καμερούν. Η, μήπως δεν έγινε αντιληπτό ότι άρχισε να ξεφουσκώνει μετά το 60 ο Καμερουνέζος;…

Υπό αυτές τις συνθήκες, πρέπει να δεις με άλλο μάτι την όλη προσπάθεια της ομάδας. Και πρέπει να εκτιμήσεις ότι με αυτά τα πάρα πολλά και σοβαρά προβλήματα, ένα κάρο αναποδιές, τον έκανε τον Παναθηναϊκό του αλατιού τουλάχιστον στα δύο τρίτα του αγώνα.

Όμως, ότι δεν μου αρέσει που ο Βαλβέρδε σε πέντε ντέρμπι με τον ΠΑΟ έχει μόλις μία νίκη, δεν μου αρέσει καθόλου…

Κ. Νικολακόπουλος