Ολυμπιακός ή… Μιραλιακός;

• Ξέρω πολύ καλά ότι ο Μιραλάς είναι εδώ κι ένα χρόνο ο πιο αγαπητός παίκτης του Ολυμπιακού στον κόσμο της ομάδας. Και ξέρω και ότι είναι και ο πιο ποιοτικός παίκτης του Ολυμπιακού. Οπότε αντιλαμβάνομαι εύκολα και ότι θα γίνω αντιεμπορικός, με όσα θα γράψω σήμερα για το παιδί. Αλλά νιώθω ότι έτσι πρέπει να κάνω.

• Ο Μιραλάς είναι παικταράς. Για τα δεδομένα τουλάχιστον τα δικά μας. Μακάρι να αποδειχθεί παικταράς και για τα δεδομένα του Τσάμπιονς Λιγκ. Μόνο που φαίνεται είναι κι «έξυπνος». Και μας κατάλαβε γρήγορα. Κι ανάλογα μας φέρεται.

• Διότι εγώ δεν ξεχνάω ούτε τα 14 ωραία γκολ που έβαλε πέρσι και ξελάσπωσε ουκ ολίγες φορές την ομάδα, ούτε τις πράγματι θεαματικές στιγμές που προσφέρει και μας κάνει να χαμογελάμε, βλέποντάς τον να ‘χορεύει’ μέσα στο γήπεδο. Το παιδί, άλλωστε, είπαμε, έχει ποιότητα, είναι κλάση, έχει αξία.

• Όμως, δεν ξεχνάω και την αποβολή του στην Τούμπα πέρσι. Δεν ξεχνάω κι ότι έπρεπε να αποβληθεί και στο φιλικό με τη Γαλατά τον Αύγουστο-και την Κυριακή δεν θα έπαιζε με την Ξάνθη…Δεν ξεχνάω την γελοία κίτρινη που πήρε με τη Μαρσέιγ…

• Και πάνω απ΄ όλα δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια μου στον άρρωστο εγωϊσμό που βγάζει μέσα στο παιχνίδι του, αλλά και που είναι σαφής και μέσα από διάφορες δηλώσεις του. Πόσα γκολ θέλω να βάλω, πόσα γκολ έπρεπε να βάλω κι έχασα κλπ, κλπ. Όλο το ίδιο τροπάρι. Τα γκολ του Μιραλάς.

• Το παιδί πρέπει να αντιληφθεί ότι παίζει στον Ολυμπιακό. Ότι η ομάδα του δεν είναι ο… Μιραλιακός, αλλά ο Ολυμπιακός. Και πληρώνεται αδρά, κάπου 1,5 εκ. Ευρώ τον χρόνο, όχι για να παίζει για την πάρτη του, αλλά πρώτα για την ομάδα του. Θεμιτό να θέλει να κάνει μία μεγάλη μεταγραφή. Αθέμιτος ο τρόπος-να γράφεις τους συμπαίκτες σου.

• Δυστυχώς φταίμε κι εμείς-ο Τύπος κι ο κόσμος-με τη θεοποίηση των σταρ. Αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Όταν ξεπερνάς τα όρια, πρέπει να την «ανθίζεσαι» και λίγο, πιστεύω εγώ.

• Όσο ο Μιραλάς παίζει σωστό ποδόσφαιρο, είναι φονικό όπλο στη φαρέτρα του Ολυμπιακού. Όταν αρχίζει και τρελαίνεται να βάλει αυτός το γκολ, το μόνο που καταφέρνει είναι να εκνευρίζει εμάς και-εδώ είναι η ουσία-τους συμπαίκτες του, που τουλάχιστον τρεις φορές στο α΄ ημίχρονο του έκαναν κινήσεις με τα χέρια, ζητώντας την μπάλα. Μάταια…

• Μήπως πρέπει να αναρωτηθεί, γιατί δεν παίζει πια, μόλις στα 23 του, στην εθνική Βελγίου;…

Κ. Νικολακόπουλος