Η διπλή μαγκιά του Βαλβέρδε!

• Ξέρετε τι μου έχει μείνει, ως λεπτομέρεια με μεγάλη σημασία, από τη διετία, έστω σπαστή, του Βαλβέρδε στον Ολυμπιακό; Ότι η ομάδα σε αυτά τα δύο χρόνια ποτέ δεν έφερε καν ισοπαλία μετά από διακοπή πρωταθλήματος!

• Φαίνεται λεπτομέρεια, αλλά εγώ λέω ότι δεν είναι. Έγινε όχι δύο και τρεις, αλλά εννιά φορές! Κι όταν κάτι γίνεται εννιά φορές δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Πάντα οι ομάδες μετά από διακοπές πρωταθλήματος, έχουν…αρρυθμίες. Ο Ολυμπιακός είχε μόνο νίκες.

• Και μία δεύτερη μαγκιά του Ερνέστο, αυτή από το παιχνίδι με την Καβάλα. Καλά έκανε κι άλλαξε τον Τζιμπούρ από το 68, παρότι μόλις λίγα λεπτά πριν ο Αλγερινός είχε πετύχει το πιο καθοριστικό γκολ του ολυμπιακού, κάνοντας το 2-1!

• Κι έκανε καλά, γιατί πέρασε σέντερ φορ τον Μιραλάς, δίνοντάς του τη δυνατότητα να είναι πιο εύκολα μέσα στο γκολ στα 25 τελευταία λεπτά κι ενώ ο ίδιος ο Βέλγος είχε διαμορφώσει το 3-1, πλησιάζοντας κατά ακόμη ένα γκολ τον Σισέ.

• Μπορεί ο Μιραλάς να μην σκόραρε άλλη φορά, παίζοντας σε θέση φορ, αλλά ο Ερνέστο ενήργησε σωστά. Ενήργησε ποδοσφαιρικά και με σεβασμό στην φιλοδοξία ενός παίκτη του. Και να ξέρετε ότι ο Μιραλάς θα μπορούσε και χατ τρικ να κάνει στο τελευταίο 25λεπτο (!) και να φτάσει σε απόσταση αναπνοής τον Σισέ…

• Αλλά δύο φορές ο Ντουντού κι ο Μπράβο αντί να του δώσουν μία ασίστ για να βάλει ο Μιραλάς το γκολ, πήγαν να γίνουν σκόρερ οι ίδιοι, αποτυγχάνοντας παταγωδώς, ενώ μία τρίτη φορά ο επόπτης Αργυρός τον υπέδειξε οφσάϊντ χωρίς να είναι, την στιγμή που έφευγε μόνος του μπροστά…

Κ. Νικολακόπουλος