Τον είδαμε και με Βύντρα και Σπυρόπουλο πίσω του…

Τον Φετφατζίδη μέχρι τώρα τον είχαμε δει ως δεξί χαφ στον Ολυμπιακό, με πίσω του τον Τοροσίδη. Τώρα, με την εθνική εναντίον του Ισραήλ, τον είδαμε πόσο καλός μπορεί να είναι και με τον Βύντρα πίσω του…

Αλλά είχαμε ευκαιρία να τον δούμε αρκετή ώρα κι ως αριστερό χαφ. Κι είδαμε πόσο καλός μπορεί να είναι και με τον έτερο μπακ του ΠΑΟ, τον Σπυρόπουλο πίσω του…

Κύρια, όμως, είχαμε ευκαιρία να δούμε άλλα πράγματα…

Ο μικρός με το που μπήκε ως αλλαγή του Νίνη, έδειξε πόσο…μεγάλος είναι από αυτοπεποίθηση, αφού κατευθείαν πήγε κι ανέλαβε την ευθύνη να εκτελέσει ένα φάουλ, κάνοντας σέντρα-φαρμάκι, που στο τσακ δεν την εκμεταλλεύθηκαν οι συμπαίκτες του. Άλλη μία τέτοια σέντρα φαρμάκι έκανε και στο β΄ ημίχρονο, πάλι με την ίδια κατάληξη, ενώ γενικά τα στημένα του δεν ήταν άσχημα.

Ο Φέτφα επιχείρησε έξι φορές να ντριμπλάρει αντιπάλους του. Στις πέντε το πέτυχε και δη με θεαματικό τρόπο και έκανε και σωστές πάσες. Μόνο τη μία φορά από τις πέντε φορές αφού έκανε τις ντρίμπλες, μετά πάσαρε άστοχα. Μία φορά δεν του βγήκαν οι ντρίμπλες, αλλά και πάλι κέρδισε ένα κόρνερ. Όπως δεν του βγήκε και μία τακουνιά που προσπάθησε.

Οι σωστές του πάσες σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού ήταν…δεκάδες. Μέσα σε αυτές και η ασίστ στον Βύντρα, αλλά και άλλη μία κάθετη, για φάση μισό γκολ. Μία μπαλιά δεν του πέρασε κι αυτή γιατί…γλίστρησε ο Μήτρογλου.

Το παιδί έκανε και δύο κλεψίματα κι επιχείρησε και δύο σουτ, ένα έξω από την περιοχή, που δεν δυσκόλεψε πολύ τον γκολκίπερ κι ένα μέσα από την περιοχή, όταν κινήθηκε σε θέση σέντερ φορ. Και πήρε και μία κίτρινη κάρτα για θέατρο, πέφτοντας προφανώς με το σκεπτικό ότι ο Σουηδός διαιτητής πέναλτι έδινε μόνο στην εθνική μας, ό,τι κι αν γίνονταν.

Ε, τι άλλο να έκανε στην ουσιαστικά πρώτη του εμφάνιση στην εθνική;

Κ. Νικολακόπουλο;