Διάλεξα τον τίτλο του Μιαούλη στο σημερινό κομμάτι μου, γιατί νομίζω πως ανταποκρίνεται καλά στο θέμα. Είναι σα να το λέει στον προπονητή του ο ποδοσφαιριστής για τον οποίο θα αναφερθώ. Ο Φετφατζίδης.
Ο μικρός με την απόδοσή του είναι ακριβώς σα να λέει στον Βαλβέρδε, «βάλε μέσα, μίστερ». Κι ο μίστερ τον βάζει. Τον χώνει μέσα. Γιατί βλέπει πως ο Φέτφα είναι κοντός, αλλά μπορεί να είναι και θαυματουργός!
Και να ξέρετε πως ο Φετφατζίδης είναι του στιλ του παίκτη, που για ένα πράγμα καίγεται: να παίζει θέλει. Έστω αλλαγή, αλλά να παίζει. Να είναι μέσα στην 18άδα και τουλάχιστον να μπει αλλαγή. Άμα μένει έξω, πεθαίνει.
Κι ούτε τον ενδιαφέρει που θα παίξει. Δεν υπάρχει γι΄ αυτόν έξω δεξιά και έξω αριστερά και πίσω από τον σέντερ φορ. Μέσα θέλει να είναι κι όπου να΄ ναι. «Άσε», σου λέει. «Εγώ μικρός είμαι. Σιγά που θα λέω και που θέλω να παίζω. Μωρέ ας με βάζει εμένα ο προπονητής κι ας με βάζει όπου θέλει».
Έχει δίψα ο Φετφατζίδης. Κι έχει και ταλέντο. Κι έχει και στιλ…Μέσι. Και πάνω απ΄όλα δείχνει φέτος πιο έτοιμος από πέρσι, που τον είχαν ρίξει αμέσως στα βαθιά νερά και τον έβαλαν να παίξει Τσάμπιονς Λιγκ, πριν καλά καλά τον βάλουν (ουσιαστικά) στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Πρέπει αυτό το στοίχημα με τον Φετφατζίδη να το κερδίσει ο Ολυμπιακός. Αρκετά άλλα, άλλωστε, έχει χάσει στο παρελθόν…
Κ. Νικολακόπουλος
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
