Όσο πιο λίγοι, τόσο πιο καλά

Μπορεί ο κόσμος κι ο Τύπος να αρέσκεται στην παρουσία πολλών ποδοσφαιριστών στο ρόστερ των ομάδων και δη της εμπορικότερης, δημοφιλέστερης, δηλαδή του Ολυμπιακού, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τον προπονητή της.

Οπαδοί και δημοσιογράφοι θέλουν πολλούς παίκτες, στα…πλάνα που κάνουν στο μυαλό τους, αλλά ο Βαλβέρδε έχει το δικό του σκεπτικό. Και το σκεπτικό του είναι, ουσιαστικά, όσο πιο λίγοι, τόσο πιο καλά.

Ο Ερνέστο τα έχει βάλει κάτω και θεωρεί ότι με 22-23 παίκτες καλύπτεται. Σου λέει, «δύο ενδεκάδες θα έχω, καλά είναι». Δεν επιθυμεί να δουλέψει με περισσότερους παίκτες, γιατί θέλει να έχει όσο το δυνατό γρηγορότερο βαθμό προσαρμογής των καινούργιων και αφομοίωσης της φιλοσοφίας του απ΄ όλη την ομάδα. Αλλά και λιγότερες τριβές στ΄ αποδυτήρια κλπ, κλπ.

Έτσι, ακόμη κι αν φύγει ο Μαρέσκα, μην περιμένετε άλλο αμυντικό χαφ. Κι ο Όσκαρ να φύγει, που δύσκολα θα φύγει, μην περιμένετε άλλο επιθετικό χαφ. Κι ο Γκαλίτσιος να φύγει, που πολύ δύσκολα θα φύγει, μην περιμένετε άλλο μπακ!

Τώρα, τι να «πω». Αν φύγουν και οι τρεις μαζί…

Αλλά ο Βαλβέρδε είναι σαφής, ότι καλύπτεται από τους παίκτες που έχει τώρα στο ρόστερ. Δεν θέλει άλλες προσθήκες.

Να θυμηθούμε ότι έχει τρεις γκολκίπερ (Νικοπολίδη, Πάρντο και Μέγερι), οκτώ αμυντικούς (Τοροσίδη, Αβραάμ, Μέλμπεργκ, Μπράβο, Μοντέστο, Χολέμπας, Γκαλίτσιο και Ποτουρίδη), τέσσερις κεντρικούς χαφ (Ουρτάδο, Ντουντού, Ιμπαγάσα, Γιαννάκη), τρεις μεσοεπιθετικούς (Φουστέρ, Όσκαρ, Νέμεθ), τέσσερις ακραίους χαφ (Ριέρα, Ρόμενταλ, Ζαϊρί, Μιραλάς) και δύο σέντερ φορ (Πάντελιτς, Μήτρογλου, Νέμεθ).

Δεν είναι και λίγοι, αυτοί οι 24, ε; Δεν βάζω τον Μαρέσκα, γιατί πιστεύω ότι μα έτσι, μα αλλιώς θα φύγει.

Κ. Νικολακόπουλος