Η ελπίδα, αλλά και οι διαφορές Ολυμπιακού-ΠΑΟ

Είναι αλήθεια ότι όλο αυτό το…πανηγύρι που γίνεται στον αιώνιο εχθρό αποτελεί μία ανάσα για όλη την «ερυθρόλευκη» παράταξη και την ψυχολογία της, που σίγουρα δοκιμάζεται εδώ κι αρκετό καιρό. Όταν βλέπεις να γίνονται όσα γίνονται στον Παναθηναϊκό, όχι μόνο γελάς αλλά και βλέπεις ότι ο αντίπαλός σου δεν είναι τόσο δυνατός και…μακριά από εσένα, όσο εμφανιζόταν και παρουσιαζόταν από τον ίδιο, αλλά κι από διάφορους άλλους…

Βλέπεις ίσως ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική όσο δείχνει κι ότι δεν χρειάζεται…κοσμογονία για να βρει τον δρόμο της η ομάδα, αφού και το περιβάλλον, στο οποίο καλείται να αγωνιστεί και να συναγωνιστεί, έχει τον κυριότερο αντίπαλό της άρρωστο…Μοιάζει να υπάρχει διέξοδος για τον Ολυμπιακό, με τη διαφορά ότι πρέπει επιτέλους να γίνουν αυτά τα σωστά πράγματα, που όλοι λένε ότι πρέπει να γίνουν, αλλά δεν γίνονται: να δυναμώσει ο σύλλογος τόσο σε επίπεδο διοίκησης, όσο και σε επίπεδο αποδυτηρίων…να έρθει ένας καλός προπονητής…να αποκτηθούν κάποιοι καλοί παίκτες.

Από την άλλη, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να δεχθούμε και κάτι άλλο: ότι ο Ολυμπιακός έχει μεγαλύτερο αγωνιστικό πρόβλημα από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος θα έχει και το έσοδο των 20 εκ. Ευρώ από το Τσάμπιονς Λιγκ, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, που προσδοκά απλά τα πολύ μικρότερα κέρδη του Γιουρόπα Λιγκ-κι αυτά μέσα από διαδικασία προκριματικών αγώνων.

Στον Παναθηναϊκό έχουν ένα ρόστερ, που θέλει μία ενίσχυση (π.χ. με ένα στόπερ κι ένα κυνηγό), αλλά προέρχονται κι από την κατάκτηση ενός νταμπλ, που δεν υπαγορεύει δραματικές αλλαγές στο έμψυχο υλικό. Αντίθετα, στον Ολυμπιακό έχουν ένα ρόστερ, που έχει φάει την απαξίωσή του λόγω του τραγικού δεύτερου μισού της σεζόν κι αναπόφευκτα όλοι έχουν απαιτήσεις ενδυνάμωσής του σε σοβαρό βαθμό.

Ο Παναθηναϊκός θα κάνει άνετα κι ωραία την προετοιμασία του, ενώ στον Ολυμπιακό θα μαζευτούν από μέσα Ιουνίου και θα τρέχουν σε διάφορα…χωριά της Ευρώπης για τους πρώτους γύρους του Γιουρόπα Λιγκ. Κι ακόμη δεν υπάρχει καν προπονητής…