Ένα του Δούρου κι ένα των…10 «μικρών Δούρων»!

Ναι, έγιναν πολλά και σοβαρά λάθη από τη διοίκηση του Ολυμπιακού σε επιλογές προπονητών και μεταγραφών, σε μη κάλυψη κενών της ενδεκάδας και του ρόστερ. Ναι, οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού μόνο σωστή νοοτροπία δεν εμφάνισαν παίζοντας στα παιχνίδια που τους ενδιέφεραν στο 80 με 100% και στα άλλα στο 40 με 50%...

Αλλά νομίζω ότι μία προσεκτική ανάλυση του πρωταθλήματος δείχνει ότι παρόλα αυτά, παρά την κακοτυχία με τους τραυματισμούς από την έλλειψη σωστής προετοιμασίας και καλής προπόνησης, κακής εξωγηπεδικής ζωής η, όπως αλλιώς πείτε το, εάν υπήρχε ίση αντιμετώπιση από τη διαιτησία, τώρα ο Ολυμπιακός θα ήταν πρώτος και θα τον κυνήγαγε ο Παναθηναϊκός. Η, έστω θα διεκδικούσε το πρωτάθλημα επί ίσοις όροις.

Κι αν το 2004 υπήρχε ο Δούρος με την αποβολή του Τζιοβάνι κι όχι και του Κυργιάκου στο 2-2 της Λεωφόρου, που είχε κρίνει εκείνο το πρωτάθλημα, τώρα μπορείς να βρεις πολλές φάσεις, που διαμόρφωσαν αυτή τη βαθμολογική διαφορά των τεσσάρων πόντων ανάμεσα στους δύο αιώνιους του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εγώ δεν μπορώ φυσικά να καταλογίσω πρόθεση από τους διαιτητές. Ούτε μπορώ, ούτε τους καταλογίζω πρόθεση. Να εξηγούμαι.

Αλλά έστω και τυχαία, συγκυριακά, συμπτωματικά η, όπως αλλιώς θέλετε, υπήρξαν φάσεις που αλλοίωσαν τη βαθμολογία του πρωταθλήματος προς όφελος του ΠΑΟ και εις βάρος του Ολυμπιακού.

Μπορείς να βρεις Καλόπουλο στο Πανιώνιος-ΠΑΟ (πέναλτι του Νίνη) και στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ (ακύρωσε στο 85 του γκολ του Τοροσίδη).

Μπορείς να βρεις Σπάθα στο ΠΑΟ-ΠΑΟΚ (πέναλτι ΠΑΟΚ), στο Ηρακλής-ΠΑΟ (πέναλτι Ήρα στο 0-0) και στο Εργοτέλης-Ολυμπιακός (2ο πέναλτι Τοροσίδη).

Μπορείς να βρεις Δαλούκα στο Γιάννινα-Ολυμπιακός (ανύπαρκτο το φάουλ της ισοφάρισης), στο Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ (φάουλ στο μοναδικό γκολ) και στο Ηρακλής-Ολυμπιακός (80-20 Ηρακλή από το 1 έως το 90).

Μπορείς να βρεις Ντάκο στο ΠΑΟ-Άρης (πέναλτι Άρη στο 90).

Μπορείς να βρεις Παπασταμάτη και επόπτη Γκάγκα στο ΠΑΟ-Πανιώνιος (πέναλτι κι αποβολή στο 5ο λεπτό σε φάση, που ποτέ δεν είδαμε αν ήταν οφσάϊντ).

Μπορείς να βρεις Σταθόπουλο και επόπτη Γουργιώτη στο Ολυμπιακός-Ηρακλής (ακύρωση κανονικού γκολ του Μήτρογλου).

Μπορεί να βρεις Χαραλαμπίδη στο ΠΑΟ-ΠΑΣ (έτρεξε να δώσει πέναλτι όσο έμενε το 0-0).

Μπορείς να βρεις Παππά στο Καβάλα-ΠΑΟ (αντί επιθετικού φάουλ, αράουτ στο γκολ της ισοφάρισης στο 94).

Μπορείς να βρεις επόπτη Καρατζίκα στο Ολυμπιακός-Καβάλα (ακύρωση γκολ Λεονάρντο).

Μπορείς να βρεις Τριτσώνη στο Αστέρας-ΠΑΟ (πέναλτι Αστέρα).

Φάσεις στις οποίες αδικήθηκε ο ΠΑΟ είναι μόνο δύο: το πέναλτι που δεν του δόθηκε με τον Αστέρα στο ΟΑΚΑ, όπου όμως ο διαιτητής είχε αποβάλλει άδικα νωρίτερα παίκτη της Τρίπολης και το οφσάϊντ του Σισέ στην Τούμπα, που δεν ήταν. Οριακά, αλλά δεν ήταν.

Αντίθετα από όλα αυτά, αποφάσεις που να βοήθησαν βαθμολογικά τον Ολυμπιακό υπήρξαν μόνο δύο, στα παιχνίδια του με την ΑΕΚ και τον Ατρόμητο (τα πέναλτι του Μέλμπεργκ).

Κι αν το δούμε κι αλλιώς: Έχει λογική να έχουν αποβληθεί έξι αντίπαλοι του ΠΑΟ (όλοι σε κρίσιμα χρονικά σημεία) και μόνο ένας του Ολυμπιακού-κι αυτός στο 94ο λεπτό;

Πάρτε και τι γίνεται στα πέναλτι: τέσσερα υπέρ του ΠΑΟ (τα τρία που έγιναν γκολ ήταν στο 0-0) και δύο υπέρ του Ολυμπιακού (το ένα στο 0-0). Κανένα εις βάρος του ΠΑΟ, ένα εις βάρος του Ολυμπιακού (που στοίχισε την ήττα από τον Ηρακλή).

Αναρωτιέμαι: Είναι νορμάλ αυτές οι διαφορές για ομάδες που έχουν τέσσερις πόντους διαφορά τρεις αγωνιστικές πριν τη λήξη και που η μία έχει χάσει από την άλλη και στα δύο μεταξύ τους παιχνίδια;