Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια

Υπάρχουν διαφόρων ειδών διαιτητές. Και δεν εννοώ καλούς, μέτριους η, κακούς.

Εννοώ π.χ. ότι υπάρχουν διαιτητές που μπαίνουν αποφασισμένοι σε ένα παιχνίδι να το λήξουν όπως πρέπει από τη…μοίρα να το λήξουν. Για διάφορους λόγους. Και μπορεί να κάνουν το μεγαλύτερο…ανθρώπινο λάθος για να το λήξουν όπως προστάζει η…μοίρα. Π.χ. να εφεύρουν ένα πέναλτι υπέρ της μίας ομάδας η, να καταπιούν πέναλτι υπέρ της άλλης ομάδας.

Τι να κάνουμε…Μοίρα είναι αυτή. Έτσι υπάρχουν κι άλλοι διαιτητές, πιο έξυπνοι. Πιο πονηροί. Πάρτε τους όπως θέλετε. Αυτοί, λοιπόν, δεν κάνουν τα λεγόμενα εγκλήματα. Τα αποφεύγουν. Πρέπει να υπάρξει μεγάλη…ανάγκη για να φτάσουν εκεί. Διότι, ανάγκα και Θεοί πείθονται, όπως έλεγαν οι παλιοί.

Αυτοί λοιπόν οι διαιτητές, οι ξύπνιοι, δεν εκτίθενται. Γιατί αυτή είναι η μαγκιά. Να το πας το ματς εκεί που…πρέπει, χωρίς να εκτεθείς. Και για να είμαι πιο ακριβής, δεν είναι ότι δεν εκτίθενται. Είναι ότι αποφεύγουν τα πολύ χοντρά. Τα κραχτά. Ειδάλλως, εκτίθενται και παραεκτίθενται. Σιγά μην δεν τους καταλαβαίνουμε.

Όταν ένας διαιτητής παίζει από το πρώτο έως το 90ο λεπτό μία ομάδα, μπορεί να το πάει το ματς εκεί που…πρέπει. Με συνεχόμενα φάουλ υπέρ της μίας, με φάουλ που δεν δίνει στην άλλη, με κίτρινες κάρτες υπέρ και κατά, με το να κλείνει εύκολα την μία ομάδα στην περιοχή της με τα σφυρίγματά του κλπ, κλπ.

Για έναν τέτοιο διαιτητή, είχε πει ένας πρόεδρος, τώρα, πρόσφατα, «παιδί μου εσύ θα πας πολύ μπροστά. Εσύ είσαι επιστήμονας χειρούργος. Με το μπαμπάκι σφάζεις»! Και ήταν και «χαμένος» του παιχνιδιού. Αλλά δεν μπορούσε να βρει καμία χτυπητή φάση για να βγάλει ξέρω εγώ καμία ανακοίνωση…

Αυτοί είναι οι ξύπνιοι διαιτητές. Να μην κάνουν τα χοντρά λάθη. Να μην μπορεί να τους βρουν μετά οι Τεβεκέληδες και οι Βασιλάκηδες και να τους περιλάβουν. Γιατί όντως δεν τους βρίσκεις φάσεις. Καραμπινάτα πέναλτι; Μόνο όταν είναι μεγάλη ανάγκη.

Πως μου’ ρθε και τα γράφω αυτά; Έλα ντε. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια…