Ψάχνει τη θέση για το καλύτερο όπλο του!!!

Ένα από τα πρώτα θέματα που απασχολούν τον Κετσπάγια είναι να βρει τις κατάλληλες θέσεις στην ενδεκάδα για τον Ντουντού και τον Λεντέσμα. Ξέρει ότι ο Βραζιλιάνος είναι ίσως το καλύτερό του όπλο κι ότι πρέπει να του βρει τη θέση από την οποία θα του «πάρει» όσο το δυνατό περισσότερα. Αλλά ξέρει κι ότι ο Αργεντίνος είναι ο μοναδικός πρώτης γραμμής καθαρά αμυντικός μέσος του, όσο τουλάχιστον ο Στολτίδης είναι ουσιαστικά εκτός δράσης.

Και βλέπουμε όλοι ότι παιδεύεται ο Κετσπάγια. Στο τελευταίο φιλικό, με τους Τούρκους, ίσως πήρε την απάντηση που κι ο ίδιος ψάχνει. Η πιο κατάλληλη επιλογή για τον Ντουντού είναι μπροστά από τον Λεντέσμα, όχι δίπλα από τον Λεντέσμα. Όταν έπαιξε η ομάδα, στο άλλο φιλικό, με τη Χέρενβεν, με Ντουντού και Λεντέσμα δίπλα δίπλα, δηλαδή με δύο αμυντικά χαφ και τον Γιαννάκη Παπαδόπουλο μπροστά τους, ο Βραζιλιάνος δεν τράβηξε.

Αντίθετα, όταν έπαιξε μόνος του ο Αργεντίνος αμυντικό χαφ και είχε μπροστά του δεξιά τον Ντουντού κι αριστερά τον Γιαννάκη, ο Βραζιλιάνος έδειξε απελευθερωμένος και πολύ πιο παραγωγικός. Κι αναφερόμαστε στο α΄ ημίχρονο του φιλικού με τη Σίβασπορ. Γιατί στο β΄ ημίχρονο, ο Κετσπάγια βλέποντας κενά πίσω το γύρισε πάλι το σύστημα και έπαιξε με δύο αμυντικά χαφ, Λεντέσμα-Ντουντού πλάϊ-πλάϊ.

Όμως, και πάλι αντιλήφθηκε ο προπονητής ότι δεν λειτουργούσαν καλά οι δυό τους. Και μέσα στο δεκάλεπτο πέρασε τον Κατσικογιάννη αντί του Λεντέσμα και δίπλα στον Ντουντού. Κι ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλύτερος! Διότι, ο Κατσικογιάννης άφηνε τις πρωτοβουλίες στον Ντουντού κι έσπευδε ο ίδιος να μαρκάρει και να πιέσει. Ενώ ο Λεντέσμα κάνει πολλές φορές το ίδιο πράγμα με τον Ντουντού. Δηλαδή, πάει και παίρνει την μπάλα για να ξεκινήσει την οργάνωση του παιχνιδιού κι έτσι συμπίπτει ο ρόλος του με του Βραζιλιάνου.

Άρα, ο Κετσπάγια βλέπει ότι για να ταιριάξουν και οι δύο και να «πάρει» πιο πολλά από τον Βραζιλιάνο, είναι καλύτερα να παίζει πιο πίσω μόνος του ο Λεντέσμα και πιο μπροστά ο Ντουντού, π.χ. δεξιά και προφανώς τον Μαρέσκα αριστερά. Η, το αντίστροφο. Με τον Ντουντού πιο αριστερά και τον Μαρέσκα πιο δεξιά.

Το πρόβλημα, όμως, σε τούτη την περίπτωση είναι ότι θα πρέπει αυτό το τρίγωνο των χαφ να λειτουργήσει και πιο αποδοτικά αμυντικά, αφού ο Αργεντινός μόνος του μάλλον δεν φτάνει. Ενώ, δηλαδή, ο Ολυμπιακός έχει τρεις πολύ καλούς κεντρικούς μέσους, το θέμα είναι να βρεθεί η μεταξύ τους χημεία όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Και προς το παρόν δεν δείχνει εύκολο…