Άλλοι δεν τον ήθελαν, άλλους δεν τους έπειθε…

Με τους συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό δεν είχε ιδιαίτερες σχέσεις. Πλην του Γκαλέτι και του Μπελούτσι, των δύο άλλων Αργεντινών.

Οι προπονητές του Ολυμπιακού, δεν τον ήθελαν. Ούτε ο πρώην (Βαλβέρδε), ούτε ο νυν (Κετσπάγια)-και δεν ξέρω αν τον θέλει κι ο επόμενος προπονητής του...

Ο σκάουτερ του Ολυμπιακού (Νινιάδης) δεν τον ήθελε.

Ο κόσμος του Ολυμπιακού σε γενικές γραμμές ήταν έτσι κι έτσι. Στην αρχή ήταν ζεστός, μετά που πλακώθηκε με τον Βαλβέρδε ψύχρανε λίγο το πράγμα και στη συνέχεια με τις εμφανίσεις του μέσα στο γήπεδο ψύχρανε ακόμη πιο πολύ το πράγμα.

Στη διοίκηση δεν ήταν αρνητικοί. Ούτε ο Κόκκαλης, ούτε ο Χρυσικόπουλος, ούτε τα παιδιά. Αλλά από το να μην είσαι αρνητικός, μέχρι να τον θέλεις κάποιον και να τον πιστεύεις ότι αξίζει τα λεφτά που σου ζητάνε, υπάρχει μεγάλη διαφορά, όπως αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά…

Στον Ολυμπιακό, σε επίπεδο διοίκησης, τον ήθελαν τον Λέτο, αλλά υπό όρους. Ουσιαστικά να τον δοκιμάσουν άλλη μία χρονιά. Δεν τους έπειθε ότι έπρεπε τώρα να τα σπρώξουν-άραγε ποιόν έπειθε;

Όμως, η Λίβερπουλ και οι μάνατζερ ήθελαν λεφτά. Και τα βρήκαν.

Ας όψεται ο Μέλμπεργκ…