Αυτό που μου αρέσει στον Βαλβέρδε τον τελευταίο καιρό είναι ότι και πάλι έχει αρχίσει και «παίζει» μέσα στο παιχνίδι. Ξεκόλλησε ρε παιδί μου. Γιατί πραγματικά φαινόταν λες και είχε κολλήσει!
Επί δύο μήνες η ομάδα δεν τράβαγε και βλέπαμε μονίμως το ίδιο πράγμα. Μπελούτσι-Ντιόγο μπροστά και Ντουντού-Πατσατζόγλου από πίσω. Αυτός ήταν ο άξονας, βρέξει χιονίσει. Άντε καμιά φορά στα πιο εύκολα παιχνίδια, να έβαζε τον Μενδρινό αντί του Πάτσα.
Στα τελευταία ματς, όμως, βλέπουμε ένα διαφορετικό Βαλβέρδε. Ένα Βαλβέρδε, που μας θυμίζει τον προπονητή της αρχής της σεζόν, τότε που προβληματιζόταν μέσα στο παιχνίδι κι έδινε λύσεις στα δύσκολα.
Βλέπεις, δεν του βγαίνει το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ (τη ρεβάνς του κυπέλλου) και στο ημίχρονο γυρίζει στα χαφ τον Μπελούτσι και παίζει 4-4-2, με τον Ντάρμπισαϊρ κοντά στον Ντιόγο. Μετά, ρίχνει και τον Μήτρογλου, δεύτερο φορ και πάει αριστερά τον Άγγλο. Ξαναφέρνει σε θέση δεύτερου φορ τον Άγγλο και πάει αριστερά τον Μήτρογλου. Μετά, βάζει και τον Όσκαρ πίσω από Ντιόγο, Ντάρμπισαϊρ.
Πάει στην Τούμπα και αλλάζει το κλασικό σχήμα του, αυτό το 4-4-1-1. Παίζει 4-3-3, όπως πέρσι ο Λεμονής, με τριπλέτα στα χαφ. Τον Πατσατζόγλου μπροστά από τα σέντερ μπακ και λίγο πιο μπροστά του, δεξιά τον Μενδρινό κι αριστερά τον Γιαννάκη.
Έχει χθες τον Ηρακλή, δεν του βγαίνει το παιχνίδι και το «παιδεύει». Γυρίζει πίσω τον Μπελούτσι, περνάει τον Όσκαρ κοντά στον Ντιόγο και δυναμώνει τον άξονα. Κάνει και την γρήγορη επίσης αλλαγή του Τζόρτζεβιτς αντί του Λέτο και με συνοπτικές διαδικασίες τελειώνει το ματσάκι. Πετάει στο τέλος και ξεκούραστο τον Άγγλο και να η πεντάρα.
Είναι μεγάλη δουλειά που ξεκόλλησε ο Ερνέστο. Έστω κι αν χρειάστηκε να φτάσουμε μέχρι και λίγο πριν την απομάκρυνσή του (παραμονές της ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ).
Η ουσία είναι ότι «παίζει» τώρα και αυτό βγαίνει σε καλό όλων. Και σε δικό του και της ομάδας…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
