Θέλει ρεζέρβες να κάνουν τη διαφορά. Και δεν τις έχει…

Όλοι είδαμε τι άνετα κι ωραία καθάρισε ο Ολυμπιακός την πρόκριση στο κύπελλο, όταν μπήκαν αλλαγές οι Μπελούτσι και Λέτο στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Ο ένας άνοιξε το σκορ κι ο άλλος κέρδισε το πέναλτι, με το οποίο τέλειωσε το παραμύθι.

Τι έδειξε (και) αυτό το παιχνίδι; Πολύ απλά ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να έχει στον πάγκο παίκτες που να κάνουν τη διαφορά όταν θα μπουν στο παιχνίδι. Τότε που για τον άλφα η, τον βήτα λόγο θα στραβώνει ένα ματς, πρέπει να έχεις ρεζέρβες, που θα σου μπουν και θα σου δώσουν το κάτι παραπάνω και θα το αλλάξουν το παιχνίδι.

Όπως όταν στο ντέρμπι με την ΑΕΚ είχαν μπει οι Τζόρτζεβιτς, Κοβάσεβιτς, συνδυάστηκαν και ο Ολυμπιακός πήρε το παιχνίδι με το γκολ του Ντάρκο από την ασίστ του Τζόλε.

Το κακό είναι ότι αυτή την στιγμή ο Ολυμπιακός δεν έχει ρεζέρβες που θα κάνουν τη διαφορά. Και τέτοιες ρεζέρβες, βέβαια, είναι οι μεσοεπιθετικοί και οι επιθετικοί.

Ποιοι παίζουν συνήθως στην επιθετική τετράδα; Γκαλέτι, Μπελούτσι, Ντιόγο, και Λέτο. Ποιος μπορεί να έρθει από τον πάγκο και να αλλάξει το παιχνίδι, τώρα που δεν υπάρχει Κοβάσεβιτς;

Απλά ο Βαλβέρδε μπορεί να ελπίζει στον 37χρονο Τζόρτζεβιτς και να προσδοκά μήπως ο Μήτρογλου κάνει κανένα μαγικό, όπως πέρσι με τη Λάρισα στο 2-1 στο 90 στο Φάληρο.

Ο Όσκαρ δεν «δείχνει», ο Σίσιτς δεν παίζει ποτέ, ενώ κι από τους χαφ, αυτός που θα μπορούσε λόγω προσωπικότητας και ικανότητας στο σκοράρισμα να δώσει λύσεις, ο Στολτίδης, είναι στα…πιτς. Και παραμένει άγνωστο πότε θα επανέλθει.

Ο Μενδρινός με τον Γ. Παπαδόπουλο παίζουν πίσω, ενώ ο Τοροσίδης δεν χρησιμοποιείται ποτέ πια στα χαφ.

Άρα;