Τι φοβήθηκε ο Δαλούκας;

Πραγματικά είναι ένα καλό ερώτημα: Τι φοβήθηκε ο Δαλούκας και σφύριζε έτσι όπως σφύριζε τον Ολυμπιακό στις Σέρρες;

Εγώ δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπήρχε άλλος λόγος πλην ενός. Ότι ακριβώς ο Βολιώτης φοβόταν. Δεν μπορώ να σκεφτώ και να δεχθώ ότι υπήρχε άλλος λόγος. Γιατί τότε θα χάσω πάσα ιδέα.

Νομίζω, λοιπόν, ότι ο Δαλούκας εμφανίστηκε σαν ένα τρομαγμένο ανθρωπάκι στις Σέρρες, πολύ απλά γιατί ήταν επηρεασμένος-για να μην χρησιμοποιήσω άλλη λέξη που τελειώνει σε…σμένος- σε αυτό τον αγώνα, από την προπαγάνδα που είχε γίνει μετά το τελευταίο παιχνίδι που είχε παίξει τον Ολυμπιακό, δηλαδή το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ.

Θα μου πείτε, τι είχε κάνει ο Δαλούκας σε εκείνο το ντέρμπι. Μα είχε ζητήσει δύο πέναλτι ο Παναθηναϊκός. Δεν ήταν πέναλτι; Κανείς ουδέτερος δεν είδε πέναλτι; Κανείς τηλεδιαιτητοκριτικός διαιτησίας δεν είδε πέναλτι; Ε και; Τι σημασία έχει;

Θυμάστε πως πέρασαν τον Δαλούκα γενεές δεκατέσσερις οι πράσινοι; Τι προπαγάνδα είχε γίνει; Επί μία εβδομάδα ο Δαλούκας ήταν στόχος. Άδικα. Εμ δεν έχει σημασία. Άμα σε ξεσκίζουν εσένα, έστω άδικα, επί μία εβδομάδα, πως νιώθεις;

Άμα ξέρεις ότι ενώ έχεις κάνει καλή διαιτησία, έρχεται ο παρατηρητής, ένας Καλύβας (είχε άραγε καμία σχέση με την γνωστή…καλύβα;) και σου βάζει βαθμό που δείχνει ότι εσύ έκανες κακή διαιτησία, πως θα νιώθεις;

Πολύ απλά, την άλλη φορά που θα πας να παίξεις τον Ολυμπιακό, κι εφόσον φυσικά δεν έχεις μέσα σου ισχυρές αντιστάσεις, θα τον παίξεις όπως ο Δαλούκας στις Σέρρες. Θα αφήνεις ατιμώρητο το ξύλο, θα βγάζεις χωρίς κανένα λόγο κι όλως τυχαίως 7η κάρτα στον Αβραάμ, θα χαρίζεσαι σε κόκκινες στους παίκτες του Πανσερραϊκού.

Το ευτύχημα είναι ότι δεν αλλοιώθηκε το αποτέλεσμα.