Έγινε η πατάτα με τον Άντζα…

Μακάρι να είναι λανθασμένη η εκτίμησή μου, αλλά νομίζω ότι έγινε…πατάτα από τον Ολυμπιακό στο θέμα με τις κάρτες του Άντζα. Και για να εξηγηθώ.

Πριν από το παιχνίδι με την Μπενφίκα, ήξεραν οι «ερυθρόλευκοι» ότι ο Βούλης είναι στο όριο των καρτών. Ήξεραν επίσης ότι με τον τρόπο που παίζει ο βασικός σέντερ μπακ της ομάδας, είναι αρκετά επιρρεπής στις κάρτες, αφού δεν τσιγκουνεύεται τα τάκλιν και γενικά ο παλικαρίσιος τρόπος παιχνιδιού του εύκολα του φέρνει κίτρινες, ειδικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που οι αντίπαλοι είναι καλύτεροi σε σχέση με του ελληνικού πρωταθλήματος.

Μπορούσε, λοιπόν, να γίνει η εξής επιλογή, στο παιχνίδι με την Μπενφίκα: να επιδιώξει να δεχθεί μία κάρτα ο Άντζας προς το τέλος του ματς, κάνοντας π.χ. καθυστέρηση κι έτσι την μία αγωνιστική της ποινής του να την εξέτιε στο παιχνίδι με τη Μέταλιστ, στην Ουκρανία. Σε μία τέτοια περίπτωση θα ήταν στη διάθεση του Βαλβέρδε για το παιχνίδι με τη Χέρτα, όπου θα κριθεί η πρόκριση στην επόμενη φάση του ΟΥΕΦΑ.

Ίσως κάποιος να ισχυριζόταν ότι, «αν ο Ολυμπιακός κέρδιζε στην Ουκρανία, η πρόκριση θα είχε εξασφαλιστεί από τότε», κι έτσι είναι τα πράγματα. Μόνο που αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχθούμε ότι το πιο πιθανό ούτως η, άλλως ήταν να κριθεί η πρόκριση στο τελευταίο παιχνίδι, παρά στο προτελευταίο…

Η δε Χέρτα μπορεί να μην είναι καμία σπουδαία ομάδα, αλλά μπροστά έχει δύο επικίνδυνους παίκτες, τον Βορονίν και τον Πάντελιτς, που αν βρουν χώρους μπορεί να γίνουν πολύ απειλητικοί για την εστία του Νικοπολίδη. Έχω την εντύπωση ότι ο Άντζας χρειαζόταν περισσότερο σε αυτό το ματς, με τους Γερμανούς κι ο Ζεβλάκοφ στην Ουκρανία, όπου ίσως να μπορούσε να σταθεί και καλύτερα λόγω ευκολότερης προσαρμογής στις γηπεδικές και καιρικές συνθήκες, ως Πολωνός και δη εν ενεργεία διεθνής. Είμαι λάθος;