Νέοι, ωραίοι και πολύ διαφορετικοί

Κάποτε αν δεν είχες γκρίζα μαλλιά και καμιά 20αριά χρόνια εμπειρίας σε πάγκους δεν είχες ελπίδα να προσληφθείς από τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το πράγμα άλλαξε, η τάση της εποχής αφήνει εκτός κορυφαίου επιπέδου τους άλλοτε κραταιούς 60άρηδες και δίνει ρόλο πρωταγωνιστών στους (πολύ) νέους προπονητές. Σαν τον Μάρκο Σίλβα και τον Αντρέα Στραματσόνι που έχουν ήδη γράψει αρκετά μίλια πτήσης πριν συμπληρώσουν τα 40 χρόνια ζωής…

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Το ντέρμπι του Σαββάτου δεν θα είναι το πρώτο σημαντικό τους παιχνίδι και φυσικά ούτε το τελευταίο. Ο Πορτογάλος έχει γράψει σημαντικές επιτυχίες ήδη με την Εστορίλ αλλά και τη Σπόρτινγκ και τον Ολυμπιακό, ενώ ο Ιταλός έχει καθοδηγήσει μια από τις σημαντικότερες ομάδες της Ευρώπης, την Ίντερ. Θα είναι, όμως, η πρώτη φορά που θα τεθούν αντιμέτωποι στο ελληνικό «αιώνιο ντέρμπι». Το πρώτο τους τετ α τετ σε πράσινο και κόκκινο φόντο. Η πρώτη μάχη δύο τόσο ίδιων αλλά και τόσο διαφορετικών προπονητών.

Από μπάλα; Μυρωδιά!

Αλήθεια είναι ότι για την ποδοσφαιρική του καριέρα κανείς από τους δύο δεν μπορεί να νιώθει περήφανος. Ο Αντρέα Στραματσόνι τα κρέμασε πριν καλά - καλά τα φορέσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, καθώς ένας σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο δεν τον άφησε ούτε καν να ξεκινήσει τη σεζόν (1994-1995) με την Μπολόνια. Αν έπαιζε μπάλα θα ήταν στόπερ. Τουλάχιστον αυτό δήλωνε μέχρι να το πάρει απόφαση και να γίνει προπονητής. Γεννημένος το 1976 ο Αντρέα Στραματσιόνι αναγκάστηκε σε στροφή στην καριέρα του σε ηλικία μόλις 18 ετών. Γεγονός που ίσως τον οδήγησε στην απόφαση να φοιτήσει στη Νομική της Ρώμης.

Αντίθετα ο Μάρκο Σίλβα είχε μια πλήρη ποδοσφαιρική καριέρα αλλά… Στα 15 χρόνια που «ταλαιπωρούταν» ως δεξιός μπακ μόλις δύο φορές κατάφερε να παίξει στην Α’ Εθνική της Πορτογαλίας. Πέρασε τα 6 από τα 15 χρόνια της καριέρας του στην Εστορίλ στη Β’ κατηγορία της χώρας. Εκεί, δηλαδή, που κρέμασε και τα παπούτσια του σε ηλικία 34 ετών…

Πρωταθλητής με τη μία

Το «από μικρός φαινόταν» ταιριάζει γάντι στον Πορτογάλο. Πριν καλά – καλά προλάβει να στεγνώσει ο ιδρώτας από τη φανέλα που κρέμασε ανέλαβε διευθυντής ποδοσφαιρικού τμήματος στην Εστορίλ τον Ιούνιο του 2011. Πόστο το οποίο υπηρέτησε για λίγο. Δύο μήνες αργότερα ο τότε κόουτς της ομάδας Βινίσιους Εουτρόπιο απολύθηκε και ο Μάρκο Σίλβα ξεκινούσε καριέρα προπονητή. Με αυτόν στον πάγκο η Εστορίλ πέτυχε σημαντικές επιτυχίες. Ανέβηκε σαν πρωταθλήτρια στην κορυφαία κατηγορία, κατέκτησε το δικαίωμα την επόμενη σεζόν να συμμετάσχει στα ευρωπαϊκά Κύπελλα τερματίζοντας στην 5η θέση και την επόμενη σεζόν έκανε ένα ακόμα βήμα πιο ψηλά καταλαμβάνοντας την 4η θέση της βαθμολογίας.

Η προαγωγή στην ιστορική Σπόρτινγκ έμοιαζε απόλυτα λογική εξέλιξη. Στα 37 του την ανέλαβε και πριν προλάβει να συμπληρώσει ένα χρόνο εκεί την οδήγησε στην κατάκτηση του πρώτου της τίτλου (Κύπελλο Πορτογαλίας) μετά από 6 ολόκληρα χρόνια. Η απόφαση ωστόσο της ομάδας να κλέψει τον Ζέσους από την «αιώνια αντίπαλό της» Μπενφίκα οδήγησε σε ένα μάλλον κωμικό διαζύγιο με τον Μάρκο Σίλβα. Κάθε εμπόδιο για καλό όμως… Ο Σίλβα έκανε το άλμα, έφυγε για πρώτη φορά από την πατρίδα του και ανέλαβε τον Ολυμπιακό. Νέες προκλήσεις, νέες επιτυχίες: στο πρώτο κομμάτι της σεζόν έχει προκαλέσει ήδη τον θαυμασμό της ποδοσφαιρικής Ευρώπης…

Πήρε τα ντέρμπι και τίποτ’ άλλο

«Αγροτικό» αντίθετα με τον Σίλβα ο Στραματσόνι δεν έκανε. Εκτός κι αν θεωρηθεί τέτοιο η μακρά και επιτυχημένη θητεία του στις ομάδες υποδομών της Ρόμα και της Ίντερ. Ο Ιταλός έπεσε κατευθείαν στα βαθιά: ανέλαβε τον Μάρτη του 2012, στα 36 του χρόνια, την Ίντερ και πρόλαβε να σώσει τη χρονιά για τους «νερατζούρι». Τερμάτισε στην 6η θέση της βαθμολογίας αλλά το πιο εντυπωσιακό ήταν ότι κατάφερε να κόψει το πρωτάθλημα από τη Μίλαν νικώντας την στο ντέρμπι της πόλης. Η επιτυχία του αυτή οδήγησε τον Μοράτι στην απόφαση να τον αφήσει πρώτο προπονητή στην Ίντερ για τη σεζόν 2012-2013. Ακόμα καλά – καλά δεν είχε πάρει το δίπλωμά του και έπαιζε με σχετική άδεια από την ιταλική λίγκα. Ακολούθησε άλλη μια τεράστια νίκη (επί της επί σειρά αγώνων αήττητης Γιουβέντους) αλλά και μια πλήρως αποτυχημένης σεζόν: η Ίντερ τερματίζει 9η, μένει εκτός Ευρώπης και ο Στραματσόνι χωρίς δουλειά.

Ένα χρόνο μετά ο Ιταλός ξεκινά νέα καριέρα στην Ουντινέζε. Ή, μάλλον, έτσι νομίζει… Προσλαμβάνεται το καλοκαίρι του 2014 και μέχρι το καλοκαίρι του 2015 έχει να θυμάται μερικές σημαντικές νίκες επί της Μίλαν και της Ίντερ αλλά και μια εφιαλτική πορεία που έφερε την Ουντινέζε μια ανάσα από τον υποβιβασμό. Η ομάδα έμεινε στην κατηγορία αλλά άλλαξε κόουτς…

Τακτικές επιλογές

Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στις 11άδες που έστηνε ο Σίλβα στη Σπόρτινγκ θα παρατηρήσει ότι ήταν λάτρης του κλασικού, πορτογαλικού 4-3-3. Από τα 34 παιχνίδια με τη Σπόρτινγκ χρησιμοποίησε τη διάταξη αυτή 28 φορές. Δεν παίζει, όμως, το συντηρητικό 4-3-3 του Ζαρντίμ. Αντιθέτως πιέζει ψηλά και οι ομάδες του διακρίνονται από την επιθετική παραγωγή τους. Γι’ αυτό και βολεύτηκε ίσως με το «ισπανικό» 4-2-3-1 που βρήκε (βελτίωσε πριν αποδεχθεί) στον Ολυμπιακό.

Τον Στραματσόνι κατασταλαγμένο δεν τον λες. Ειδικά στο πέρασμά του από την Ουντινέζε πρόλαβε να παρατάξει 11άδες με 8 διαφορετικούς σχηματισμούς σε 38 παιχνίδια. Αν και συστήθηκε στο κοινό του Παναθηναϊκού τονίζοντας ότι θα παρατάξει την ομάδα με 4 στην άμυνα και 2 στην επίθεση στην προηγούμενή του δουλειά τα συστήματα που δούλεψε περισσότερο ήταν αυτά με τριάδες στην άμυνα: έπαιξε 3-5-2 (7 φορές), 3-5-1-1 (7 φορές), 3-4-2-1 (5 φορές) και 3-4-1-2 (1 φορά). Με 4άδα στην άμυνα έπαιξε συνολικά σε 18 παιχνίδια αλλά μόνο στα 11 από αυτά είχε και 2 στην επίθεση (4-4-2 4 φορές και 4-3-1-2 7 φορές). Στα άλλα 7 παιχνίδια έπαιξε 4-2-3-1 (1 φορά) και 4-3-2-1 (6 φορές).

Μπαίνοντας στη Λεωφόρο

Οι μεγάλες διαφορές τους συνεχίζονται ή μάλλον ενισχύονται από τα δεδομένα γύρω από το έργο και το ρόστερ τους ενόψει του μεγάλου ντέρμπι. Ο Μάρκο Σίλβα μπαίνει στη μάχη ως το φαβορί. Όχι μόνο επειδή έχει καλύτερο υλικό στα χέρια του από αυτό που έχει ο Ιταλός αλλά κι επειδή έχει καταφέρει ήδη να διαμορφώσει το αγωνιστικό στυλ της ομάδας του και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Φυσικά και παίζει ρόλο το γεγονός ότι διάλεξε αρκετά από τα υλικά – παίκτες που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι.

Αντίθετα ο Στραματσόνι ακόμα δεν ξέρει καλά – καλά τα ονόματα των παικτών του. Τώρα μαθαίνει τα χαρακτηριστικά τους, τώρα αρχίζει να καταλαβαίνει πού μπορεί καθένας να προσφέρει αλλά… Στο μανίκι του ο Ιταλός κρατά τη δύναμη της έδρας και το «άλλοθι» σε ενδεχόμενη αποτυχία. Κανείς δεν θα τον κατηγορήσει αν ηττηθεί από μια ομάδα που έχει χάσει μόνο από την Μπάγερν…