Νέοι προπονητές, νέο ξεκίνημα για τις εθνικές ομάδες…

Μπήκαμε αισίως στον Σεπτέμβριο. Η σεζόν έχει ξεκινήσει, τα πρώτα δείγματα γραφής «βγαίνουν», νέοι στόχοι προσδιορίζονται και όλοι κάνουν τα πλάνα τους για το – μακροπρόθεσμο, ίσως και μεσοπρόθεσμο – μέλλον.

Στο ίδιο μήκος κύματος, κυμαίνονται πλέον και τα εθνικά συγκροτήματα. Με το Euro να αποτελεί μακρινή ανάμνηση, όλη η προσοχή στρέφεται στα προκριματικά του Μουντιάλ της Ρωσίας, στη νέα προσπάθεια που κάνουν οι εθνικές ομάδες της ηπείρου μας για να βρίσκονται σε δυο χρόνια στο μεγάλο ραντεβού. Το έργο μερικών, «άμαθων» σε αυτή την διαδικασία, ξεκινάει αυτό το Σαββατοκύριακο και το sportfm.gr σας τους παρουσιάζει…

Ζουλέν Λοπετέγι, Ισπανία




Νέα εποχή στους «Φούριας Ρόχας», καθώς μετά από 8 χρόνια δεν θα βρίσκεται στον ομοσπονδιακό πάγκο ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε. Ο 68χρονος τεχνικός πήρε την απόφαση να σταματήσει την πορεία του στην Ισπανία και τους πάγκους, και τη θέση του πήρε ο Ζουλέν Λοπετέγι. Έχοντας μεγάλη εμπειρία από τις «μικρές» εθνικές ομάδες της χώρας του, η ισπανική ομοσπονδία έκρινε πως τη δεδομένη χρονική στιγμή, ήταν ο καταλληλότερος για αυτή τη θέση.

Η πρόκληση για τον Βάσκο κόουτς είναι μεγάλη, πόσο μάλλον όταν έχουν προηγηθεί – σε επίπεδο μεγάλων διοργανώσεων – το «κάζο» του Μουντιάλ του 2014 και τον αποκλεισμό από τους ομίλους για την Ισπανία, αλλά και το πρόωρο αντίο στο Euro 2016, στο οποίο οι βλέψεις ήταν εξίσου υψηλές. Ο Λοπετέγι θέλει να φέρει τους Ισπανούς ξανά στο δρόμο των επιτυχιών, όπως συνέβη την «χρυσή» περίοδο 2008-12, ωστόσο μόνο εύκολο δεν θα είναι αυτό.

Εκτός από τις πιθανές δύσκολες αποφάσεις που θα χρειαστεί να πάρει (όπως πχ αποκλεισμός Κασίγιας από την αποστολή του φιλικού ματς με το Βέλγιο), είναι αναγκαίο να συνδέσει αρμονικά τη νέα φουρνιά παικτών - Αλκάθερ, Σαούλ, Ασένσιο κλπ – με τους ήδη υπάρχοντες. Στον προκριματικό όμιλο, θα έχουν ενδιαφέρον κυρίως οι «μάχες» με τους Ιταλούς (Ισραήλ, Αλβανία, ΠΓΔΜ, Λιχτενστάιν οι υπόλοιποι αντίπαλοι).

Τζιαμπιέρο Βεντούρα, Ιταλία




Ακολουθώντας μια μακρά πορεία στους πάγκους από το 1976, είναι η πρώτη φορά τώρα που ο Τζιαμπιέρο Βεντούρα αναλαμβάνει εθνικη ομάδα, και συγκεκριμένα της χώρας του. Παρά την εμπειρία του, στην Ιταλία είναι για πολλούς ένα μεγάλο προπονητικά ερωτηματικό, σχετικά με το τι μπορεί να πετύχει με τους «Ατζούρι». Πλέον, δεν θα μπορεί να υπολογίζει στις υπηρεσίες του «μαέστρου» Πίρλο (έχει δηλώσεις ο ίδιος πως πλέον δεν τον χρειάζεται η εθνική ομάδα), ενώ με εξαίρεση τους Μπουφόν-Ντε Ρόσι, δεν υπάρχουν οι αστέρες του παρελθόντος στην Ιταλία.

Πολλοί έκαναν λόγο πως στο πρόσφατο Euro, οι Ιταλοί «κατέβηκαν» με ένα από τα πιο φτωχά σε ποιότητα ρόστερ τους, ασχέτως της ικανοποιητικής τους πορείας. Στο χέρι του Βεντούρα είναι να ακολουθήσει συνταγή… Κόντε, διατηρώντας σε εγρήγορση τους παίκτες του και παίρνοντας το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους στο γήπεδο.

Για να εφαρμόσει βέβαια το αγαπημένο του 4-2-4 (και με τα υλικά που διαθέτει μεσοεπιθετικά), σε αντίθεση με το 3-5-2 που είχε καθιερώσει την τελευταία διετία ο νυν τεχνικός της Τσέλσι, θα χρειαστεί πιθανώς χρόνο και υπομονή.

Σαμ Άλαρνταϊς, Αγγλία




Από το στραπάτσο των Άγγλων στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και το σίριαλ που ακολούθησε για τον εθνικό πάγκο, προέκυψε η επιλογή του «Big Sam». Ενθουσιώδης, ευθύς στο λόγο του (έστω και αν αυτό δημιουργεί προβλήματα μερικές φορές), με… χιούμορ και διάθεση να απασχολεί συνεχώς τα media στο Νησί.

Η παρουσία του στα «τρία λιοντάρια» θα είναι και η παρθενική του σε ομοσπονδιακό συγκρότημα. Στην Αγγλία υπάρχουν μεγάλες φιλοδοξίες προς το πρόσωπο του, ο ίδιος όμως χρειάζεται να ηγηθεί μιας ομάδας που ενώ διαθέτει καλό υλικό για να επιτύχει, απέχει αρκετά χρόνια από μεγάλες πορείες ή επιτυχίες. Θα χρειαστεί να δουλέψει αρκετά στο κομμάτι της ψυχολογίας και της ιδιοσυγκρασίας των παικτών του, να ξεπεράσει ζητήματα που αφορούν και θα αφορούν την εθνική ομάδα (πχ η θέση του φύσει ηγέτη Γουέιν Ρούνει), ενώ δεν αποκλείεται να δώσει γενικά ευκαιρίες σε νέα παιδιά, όπως έκανε τώρα με τον Μιχαίλ Αντόνιο της Γουέστ Χαμ.

Ο προκριματικός όμιλος της Αγγλίας, με Σλοβάκους, Σκωτσέζους, Λιθουανούς, Σλοβένους και Μαλτέζους, ενδείκνυται για δοκιμές και αγωνιστικά πειράματα, αφού λογικά δεν θα έχει θέμα πρόκρισης…

Ρομπέρτο Μαρτίνεθ, Βέλγιο




Μετά από αρκετά χρόνια παρουσίας στους αγγλικούς πάγκους, για λογαριασμό των Σουόνσι, Γουίγκαν και Έβερτον αργότερα, ήρθε η επόμενη μεγάλη πρόκληση. Στο Βέλγιο έκριναν πως ο Μαρκ Βίλμοτς πλέον δεν… κάνει, με τον Ρομπέρτο Μαρτίνεθ να γίνεται ο νέος ομοσπονδιακός προπονητής, που θα έχει μάλιστα και ως βοηθό δίπλα του τον Τιερί Ανρί.

Και μπορεί πολλοί να πουν πως με τόσο ποιοτικό δυναμικό η πορεία τους στο «κόκκινους διαβόλους» θα είναι … ξεκούραστη, όμως στις Κάτω Χώρες οι απαιτήσεις πια είναι αυξημένες. Οι παρουσίες στους «8» σε Παγκόσμιο Κύπελλο και Euro στα μάτια της βελγικής ομοσπονδίας δεν ήταν το «ταβάνι» των δυνατοτήτων τους, και αποστολή του Ισπανού θα είναι να «δέσει» το σύνολο μιας άκρως ταλαντούχας γενιάς ποδοσφαιριστών. Σε μια εθνική ομάδα άλλωστε δεν υπάρχει η δυνατότητα της καθημερινής τριβής, σε αντίθεση με τους συλλόγους, οπότε χρειάζεται πιο προσεγμένη δουλειά…

Στο δρόμο του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ θα βρεθεί και η Ελλάδα, στην τωρινή προκριματική φάση. Απέναντι στην Εθνική μας ομάδα πάντως και τη Βοσνία, το Βέλγιο έχει φυσικά τον πρώτο λόγο για να πάρει απευθείας το αεροπλάνο για τη Ρωσία (τον όμιλο συμπληρώνουν Γιβραλτάρ, Κύπρος και Εσθονία).

Επιμέλεια: Χρήστος Γραβιάς