«Να τελειώνει για να φύγουμε…»

Αλλαγή σκυτάλης είχαμε στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα, μετά την επικράτηση του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκη. Μια νίκη που περισσότερο αλλάζει τα δεδομένα στο ψυχολογικό κομμάτι και λιγότερο στο προβάδισμα του ενός πόντου στη βαθμολογία. Στο άλλο ντέρμπι, η ΑΕΚ «ξύπνησε» και πήρε τη νίκη κόντρα σε έναν ΠΑΟΚ που απέδειξε για πολλοστή φορά ότι η έχει «ταβάνι», όσον αφορά τη δυναμικότητα του.

Το «αιώνιο» ντέρμπι κρίθηκε νωρίς. Ουσιαστικά στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, όταν ο Μήτρογλου έκανε το 2-0. Από κει και έπειτα δεν θα είναι υπερβολή να πούμε ότι οι «πράσινοι» πέταξαν λευκή πετσέτα και φάνηκε ότι μέσα τους έλεγαν «να τελειώνει για να φύγουμε…». Με ένα καλό μισάωρο στο Καραϊσκάκη δεν κερδίζεις. Ο Ολυμπιακός είχε το γνωστό πάθος που βγάζει σε τέτοιου τύπου ματς, πάθος που έκρυψε τις απουσίες και τις αδυναμίες του.

Ένα άλλο στοιχείο που διέφεραν οι δύο ομάδες ήταν η αποτελεσματικότητα. Οι γηπεδούχοι εκμεταλλεύτηκαν τις ευκαιρίες τους, ενώ οι φιλοξενούμενοι όχι. Βέβαια, για να συμβεί αυτό έπαιξε ρόλο ο παράγοντας άμυνα. Αν οι ερυθρόλευκοι είναι ήρεμοι σε έναν τομέα, αυτός αφορά τα μετόπισθεν. Αντίθετα, για το «τριφύλλι» αποτελεί χρόνιο πρόβλημα. Η λέξη τρικυμία, ταιριάζει για το κέντρο της πράσινης άμυνας, ειδικά όταν ο αντίπαλος είναι μια σοβαρή και αξιόπιστη ομάδα που πατάει στην περιοχή του.

Μετά τη νωθρή εμφάνιση και νίκη με 1-0 επί της Στουρμ είχα γράψει ότι όσο και αν προσπαθεί ο προπονητής, αν οι παίκτες είναι αδιάφοροι δε γίνεται τίποτα. Χθες είχαμε συνδυασμό πραγμάτων. Απαράδεκτη η εμφάνιση των παικτών, κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο, κακή βραδιά και για τον προπονητή του, που θύμισε τον περσινό του εαυτό... Λάθος επιλογές προσώπων, υπερεκτίμηση του αντιπάλου, όσον αφορά το αρχικό σχήμα και καθυστερημένη αντίδραση όταν έμεινε πίσω στο σκορ η ομάδα, ήταν τα βασικότερα λάθη του Ολλανδού. Επίσης, δεν αντιλαμβάνομαι την εμμονή του στην μυστικότητα και τις «εκπλήξεις» όσον αφορά την ενδεκάδα, πράγματα που κόστισαν πέρσι.

Ο Ζίκο δεν είχε τέτοια προβλήματα και ήταν ξεκάθαρο, πως και με ποιους θα παίξει. Ο Ολυμπιακός έκανε τα βασικά και από ότι φάνηκε του αρκούσαν. Με τις συνθήκες που έγινε το ματς και έναν σκασμό αγωνιστικά προβλήματα να τον ταλανίζουν, η νίκη ήρθε πιο εύκολα από ότι περίμενε και ο ίδιος ο Ζίκο. Πλέον, για μια ακόμη χρονιά η ψυχολογία είναι σύμμαχος του Ολυμπιακού, όπως είναι δεδομένη η αισιοδοξία ότι η ομάδα μπορεί και καλύτερα.

Στην ΑΕΚ επιτέλους ήρθε μια σπουδαία νίκη που ξεκόλλησε την ομάδα στη βαθμολογία. Για την «Ένωση» η απόδοση κάποιων παικτών είναι καθοριστικός παράγοντας και αναφέρομαι στον Σκόκο. Αυτός ο Αργεντινός ξέρει καλά τα μυστικά της μπάλας, αλλά όταν δεν είναι στη βραδιά του αγνοείται…Από την άλλη, ο ΠΑΟΚ αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ότι είναι μια σοβαρή ομάδα που μπορεί να πετύχει συγκεκριμένα πράγματα. Όχι όμως την υπέρβαση.

Υ.Γ. 1 Άψογη η συμπεριφορά της Λάρισας στην υπόθεση Ντε Νίγκρις, από την αρχή μέχρι το τέλος. Μπορεί να μην έχει μεγάλη σημασία πλέον αφού ο άνθρωπος χάθηκε, αλλά οι «βυσσινί» απέδειξαν ότι είναι ένας οργανισμός που σέβεται την ιστορία του και συμβάλλει για να βγει ένα σωστό πρόσωπο στο «προβληματικό» κατά τα άλλα ελληνικό ποδόσφαιρο.

Υ.Γ.2 Η αστειότητα που ξεκίνησε πέρσι, με ορισμούς αγώνων την ίδια ώρα με το «αιώνιο» ντέρμπι συνεχίζεται και φέτος. Αναρωτιέμαι ποιος ασχολήθηκε χθες με το Ατρόμητος-ΠΑΣ Γιάννινα…