Να κοιτάξουν στα σοβαρά το συμφέρον τους

Κάθε χρόνο στις 4 Ιουλίου «γιορτάζουμε» την επέτειο της κατάκτησης του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2004 και το θέμα συζήτησης είναι πάντα το ίδιο: πόσο αξιοποιήσαμε την τεράστια εκείνη επιτυχία.

Και η απάντηση όμως, είναι -δυστυχώς- πάντοτε η ίδια: λίγο έως καθόλου. Αυτή αφορά όμως το ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι την Εθνική μας ομάδα. Αυτή βασίζεται κυρίως σε ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται εκτός Ελλάδας κι από το 2003 ο Ρεχάγκελ την έβαλε σε μια τροχιά, στην οποία ευτυχώς παραμένει σταθερή.

Σε επίπεδο ομάδων όμως τα πράγματα, στα εννιά χρόνια που ακολούθησαν από το καλοκαίρι του 2004, βαδίζουν από το κακό στο χειρότερο. Κι αυτό φαίνεται καθαρά στην εικόνα που παρουσιάζει το πρωτάθλημα της μεγάλης κατηγορίας.

Η ΑΕΚ δεν υπάρχει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ο Παναθηναϊκός χρόνο με το χρόνο κατρακυλάει προς τις μεσαίες θέσεις της βαθμολογίας, ο Άρης πέρυσι δεινοπάθησε για να αποφεύγει τον υποβιβασμό κι από τους «παραδοσιακά» θεωρούμενους «μεγάλους», μόνο ο ΠΑΟΚ αγκομαχάει για να είναι κοντά στον ασυναγώνιστο Ολυμπιακό.

Ο μόνιμος, τα τελευταία χρόνια, πρωταγωνιστής ωστόσο έχει κι αυτός το δικό του πρόβλημα, αντίθετο με των άλλων αλλά όχι ευκαταφρόνητο. Αναφέρομαι στην έλλειψη ανταγωνισμού στο εσωτερικό, που έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχει περιορισμένο ενδιαφέρον από τους οπαδούς του για τους αγώνες πρωταθλήματος, αλλά και για τους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι καλούνται να ανταποκρίνονται σε απαιτήσεις υψηλού επιπέδου μόνο έξι επτά φορές τον χρόνο, στα παιχνίδια των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Οι Έλληνες ιδιοκτήτες των ΠΑΕ, μεγάλων ή μικρών, ποτέ δεν κατάφεραν να ισορροπήσουν ανάμεσα στις ιδιότητες του οπαδού και του επιχειρηματία. Ως οπαδός, ο κ. Μαρινάκης, μιλώντας προ ημερών στους οπαδούς του Ολυμπιακού αναφέρθηκε υποτιμητικά στην ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό.

Ως επιχειρηματίας θα έπρεπε να παρακαλάει να τους έχει απέναντί του ως ισχυρούς ανταγωνιστές, ώστε να αναβαθμιστεί και το πρωτάθλημα, με τις ευεργετικές συνέπειες που θα έχει κάτι τέτοιο και για τον Ολυμπιακό.

Ας μη ξεχνάμε ότι όταν χρεοκόπησε η Ντόρτμουντ την δανειοδότησε, μεταξύ άλλων και η Μπάγερν (άσπονδη και μισητή αντίπαλός της), προκειμένου να διατηρηθεί το επίπεδο του γερμανικού πρωταθλήματος.

Κάτι τέτοιο βέβαια ούτε σαν ανέκδοτο δεν θα ακουγόταν στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή όμως οι Έλληνες «επενδυτές» στις ΠΑΕ πρέπει να δούνε στα σοβαρά ποιο είναι το κοινό τους συμφέρον.