Μπερνάρ στο sport-fm.gr: «Από τις καλύτερες αποφάσεις της ζωής μου ο Παναθηναϊκός - Δεν θα σταματήσω να τον υποστηρίζω»!

Η σχέση των οπαδών του Παναθηναϊκού με τον Μπερνάρ πέρασε από πολλά στάδια. Ο Βραζιλιάνος αποκτήθηκε, προκειμένου να γίνει ο πρωταγωνιστής της ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αλλά η προσαρμογή του στα ελληνικά δεδομένα ήθελε και τον απαραίτητο χρόνο. Όταν, όμως, εντέλει βρήκε τον καλό του εαυτό, τότε άφησε άφωνο το κοινό της Λεωφόρου, το οποίο δεν βαρέθηκε ποτέ να φωνάζει ρυθμικά το όνομα του.

Όταν ένας ποδοσφαιριστής παγκόσμιας κλάσης έρχεται στην Ελλάδα, όλοι θεωρούν ότι θα κάνει «πλάκα» στο πρωτάθλημά μας και πολλές φορές η πραγματικότητα είναι άκρως απογοητευτική. Η ιστορία του Μπερνάρ, όμως, δεν είναι η συνηθισμένη, διότι ο Βραζιλιάνος, ειδικά στη δεύτερη σεζόν του, ήταν συγκλονιστικός, με τους φίλους του Παναθηναϊκού ακόμη να μην έχουν ξεπεράσει την απουσία του.

Με καριέρα στην Premier League και με διψήφιο αριθμό εμφανίσεων με την εθνική Βραζιλίας, ο Μπερνάρ, όχι απλώς δεν εμφανίστηκε «μπλαζέ» με την πράσινη φανέλα, αλλά κατέθετε την ψυχή τους στους αγωνιστικούς χώρους, κάθε βδομάδα. Πλέον, βρίσκεται στην ομάδα, που πραγματοποίησε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα, με σκοπό να εκπληρώσει την υπόσχεση, που είχε δώσει στους οπαδούς της Ατλέτικο Μινέιρο πριν από 11 χρόνια.

Ο Μπερνάρ μίλησε στο sport-fm.gr για τις μεγαλύτερες στιγμές, που έζησε με τα χρώματα του Παναθηναϊκού, δηλώνοντας, πλέον, φανατικός υποστηρικτής του, στέκεται στη σχέση, που είχε με τους Ιβάν Γιοβάνοβιτς και Φατίχ Τερίμ, εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στον Γιάννη Αλαφούζο και θυμάται την τεράστια καριέρα του και την υπόσχεση, που είχε δώσει κάποτε στην αγαπημένη του Μινέιρο…



Η αγάπη του Μπερνάρ για την Ατλέτικο Μινέιρο είναι γνωστή. Άλλωστε, για χάρη της ο Βραζιλιάνος επέλεξε να αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό και να επιστρέψει στην πατρίδα του για να φορέσει και πάλι τη φανέλα της. Και πώς να μην υπάρχει αυτή η σύνδεση με τη συγκεκριμένη ομάδα, όταν από εκεί έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο του ποδοσφαίρου και σιγά σιγά πραγματοποίησε όλα του τα όνειρα.

«Κάθε παιδί από μικρή ηλικία ονειρεύεται για τη στιγμή, που θα καταφέρει να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Όταν ο προπονητής με επέλεξε για να αγωνιστώ με την πρώτη ομάδα της Ατλέτικο Μινέιρο, όλα αυτά τα όνειρα, που έκανα από μικρό παιδί, έγιναν μέσα σε μια στιγμή πραγματικότητα. Ήταν η απόλυτη επιβράβευση για όλη την προσπάθεια και τον κόπο, που είχα καταβάλει όλα τα χρόνια, στα οποία αγωνιζόμουν στην ακαδημία της ομάδας».

Ένας ποδοσφαιριστής με την καριέρα του Μπερνάρ έχει δώσει δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες κρίσιμα ματς, αλλά στην πραγματικότητα, πλέον, λίγα από αυτά θα θυμάται. Σίγουρα, όμως, το πρώτο του παιχνίδι, όσα χρόνια και αν περάσουν, δεν πρόκειται να το ξεχάσει ποτέ!

«Όταν μου ανακοίνωσαν ότι θα αγωνιστώ ως βασικός για πρώτη φορά, νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα (γέλια). Όταν, όμως, ήρθε η ώρα και επιβεβαιώθηκε ότι όντως ο προπονητής μου με έχει επιλέξει στο βασικό σχήμα της ομάδας, ένιωσα μία έκρηξη χαράς, που δύσκολα μπορεί να περιγραφεί. Ήθελα απευθείας να πάρω τηλέφωνο την οικογένειά μου, τους φίλους μου και να τους ενημερώσω ότι πρόκειται να παίξω ως βασικός. Είχα πάρα πολύ άγχος, αλλά όταν είδα την μπάλα να κυλάει στον αγωνιστικό χώρο, τότε ηρέμησα και συγκεντρώθηκα μόνο στη νίκη».

Οι οπαδοί της Μινέιρο έχουν στην καρδιά τους μία ειδική θέση για τον Μπερνάρ, τον οποίο και θεωρούν ως έναν ενεργεία θρύλο της ομάδας. Με αυτόν στο ρόστερ κατάφεραν να πετύχουν κάτι που για χρόνια ολόκληρα απλώς ονειρευόντουσαν. Ο Βραζιλιάνος, όμως, έδωσε σάρκα και οστά σε αυτά τα όνειρα, οδηγώντας την ομάδα στην παρθενική κατάκτηση του Copa Libertadores το 2012/13.

«Το Copa Libertadores είναι η σημαντικότερη διοργάνωση στη Νότια Αμερική και σίγουρα η πιο δύσκολη από όλες. Η Ατλέτικο Μινέιρο δεν είχε καταφέρει ποτέ να κατακτήσει αυτόν τον τίτλο, με την ομάδα να τον έχει θέσει ως έναν ξεκάθαρο στόχο, ενώ οι οπαδοί ονειρευόντουσαν για την ημέρα που θα έβλεπαν τη Μινέιρο να το σηκώνει. Με την κατάκτηση αυτού του τροπαίου όλοι οι ποδοσφαιριστές που βοηθήσαμε για να γραφτεί αυτός ο μύθος μείναμε για πάντα στην ιστορία του συλλόγου και ζήσαμε ανεπανάληπτες στιγμές. Τη στιγμή της κατάκτησης ένιωσα έναν συνδυασμό έντονων συναισθημάτων, από τα οποία ξεχείλιζα, καθώς προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι έχουμε πετύχει».

Αφού κατάφερε να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της Μινέιρο ο Μπερνάρ πήρε τη δύσκολη απόφαση να αποχωρίσει από την πατρίδα του και να κάνει το μεγάλο βήμα στην Ευρώπη, με προορισμό τη Σαχτάρ Ντόνετσκ, μία ομάδα που φημίζεται για την λατρεία, που έχει στο βραζιλιάνικο ταλέντο.

«Οι ουκρανικές ομάδες και ειδικά η Σαχτάρ Ντόνετσκ λατρεύουν το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο και τους Βραζιλιάνους παίκτες. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο να αποχωριστώ τη Μινέιρο, αλλά είχε έρθει η ώρα για να κάνω το μεγάλο βήμα στην καριέρα μου. Κάθε ποδοσφαιριστής ονειρεύεται να αγωνιστεί στην Ευρώπη απέναντι στις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Όσο και αν αγαπούσα τη Μινέιρο έπρεπε να πάρω αυτή την απόφαση».

Για κάθε Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή η απόλυτη καταξίωση είναι όταν έρθει για πρώτη φορά η κλήση του στην εθνική ομάδα. Το ταλέντο του Μπερνάρ δεν πέρασε απαρατήρητο από τον τότε ομοσπονδιακό τεχνικό Μάνο Μενέζες και το 2012 του έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστεί για πρώτη φορά με το εθνόσημο στο στήθος και μάλιστα σε μία φιλική αναμέτρηση απέναντι στην Αργεντινή. Ένα ονειρικό ντεμπούτο και ας ολοκληρώθηκε το παιχνίδι με ήττα της «σελεσάο» (2-1)

«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή από το να εκπροσωπήσει την χώρα του. Έτσι και για εμένα όταν εμφανίστηκε αυτή η ευκαιρία την άρπαξα. Το Βραζιλία-Αργεντινή είναι ένα παιχνίδι που όλοι οι ποδοσφαιριστές θέλουν να παίξουν, μία από τις κορυφαίες αντιπαλότητες σε ολόκληρο τον πλανήτη. Δεν ξέρεις πότε θα σου εμφανιστεί η ευκαιρία να δείξεις αυτό που αξίζεις και πάντα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για να το αποδείξεις, έτσι εκμεταλλεύτηκα την στιγμή για να γράψω την πρώτη συμμετοχή μου, την οποία και δεν θα ξεχάσω ποτέ. Να αγωνίζεσαι για την εθνική σου ομάδα είναι ο πραγματικός στόχος κάθε ποδοσφαιριστή, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την εθνική Βραζιλίας. Μία ομάδα με τόσο βαριά φανέλα, ενώ οι παίκτες που την έχουν τιμήσει αποτελούν θρυλικές μορφές του αθλήματος».



Η απόφασή του να έρθει στην Ευρώπη ήταν απολύτως πετυχημένη, με τον ίδιο να προσελκύει το ενδιαφέρον από μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ. Τελικά, η Έβερτον ήταν αυτή που τον έπεισε να υπογράψει, μία απόφαση που δεν ήταν καθόλου δύσκολη, καθώς ποιος μπορεί να πει «όχι» στην Premier League, όταν αυτή σου χτυπάει την πόρτα;

«Η Premier League είναι το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη με τις ομάδες που αγωνίζονται εκεί να έχουν παγκόσμια αναγνώριση για την ποιότητά τους. Δεν μπορείς να πεις εύκολα όχι στην ευκαιρία να αγωνιστείς σε αυτό το πρωτάθλημα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό για κάθε ποδοσφαιριστή να ανταγωνίζεται με τους κορυφαίους και στην Αγγλία συμβαίνει ακριβώς αυτό. Είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ στην Έβερτον με μερικούς τρομερούς προπονητές όπως ο Μάρκο Σίλβα και φυσικά ο Κάρλο Αντσελότι. Στην Αγγλία εξελίχθηκα ως ποδοσφαιριστής, αλλά και ως άνθρωπος».

Ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι του 2022 αποφάσισε να ανεβάσει επίπεδο το αγωνιστικό του πρότζεκτ και όταν τα δημοσιεύματα με το όνομα του Μπερνάρ έκαναν την εμφάνισή τους, λίγοι τα πίστευαν, ήταν, όμως, πέρα για πέρα αληθινά. Στη φράση «και σιγά μην έρθει ο Μπερνάρ στην Ελλάδα» ο ίδιος δίνει μία αποστομωτική απάντηση τονίζοντας στη πως η απόφαση του να έρθει στην χώρα μας ήταν μία από τις καλύτερες της ζωής του!

«Ο Παναθηναϊκός είναι μία σπουδαία ομάδα με τεράστια ιστορία. Όταν ήρθε η πρόταση από την ομάδα μίλησα με την οικογένειά μου και δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά, την αποδέχθηκα απευθείας. Ο Παναθηναϊκός ήταν και παραμένει μία από τις καλύτερες επιλογές, που έχω κάνει στη ζωή μου ως ποδοσφαιριστής. Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να αποχωριστώ τη Σαουδική Αραβία, ειδικά για μία ομάδα όπως είναι ο Παναθηναϊκός. Υπέγραψα στην ομάδα και ποτέ δεν μετάνιωσα για αυτό. Θεωρώ ότι ήταν η κατάλληλη απόφαση να έρθω στον Παναθηναϊκό».



Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν ο άνθρωπος που τον υποδέχθηκε στην Ελλάδα και τον βοήθησε να προσαρμοστεί στη νέα τάξη πραγμάτων. Χάρη σε αυτόν ο Μπερνάρ κατάφερε να ενταχθεί στο «πράσινο» ρόστερ, κάτι που ο Βραζιλιάνος δεν έχει ξεχάσει.

«Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ένας εξαιρετικός προπονητής και με βοήθησε να εξελιχθώ ως ποδοσφαιριστής. Είχαμε μία υπέροχη σχέση εντός, αλλά και εκτός του γηπέδου. Ήξερα πάντα με ποιον τρόπο να βοηθήσει την ομάδα και κυρίως να εμψυχώσει εμάς τους παίκτες όποτε ένα παιχνίδι δεν πήγαινε καλά».



Μπορεί ο Μπερνάρ να πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του ως αριστερό εξτρέμ, ο Γιοβάνοβιτς, όμως, τον απέκτησε με την προοπτική να αγωνίζεται κατά κύριο λόγο πίσω από τον επιθετικό, κάτι που ο Βραζιλιάνος έπραξε χωρίς δεύτερη κουβέντα.

«Για εμένα ποτέ δεν είχε σημασία η θέση που θα έπαιζα και αυτό ίσχυε και με τον Παναθηναϊκό. Όχι απλώς δεν με ενόχλησε που έπαιζα πίσω από τον επιθετικό, αλλά μου άρεσε κιόλας. Έκανα κάτι διαφορετικό, ενώ πάντα ο σκοπός μου είναι να είμαι διαθέσιμος για την ομάδα και να αγωνιστώ σε όποια θέση θεωρεί ο κάθε προπονητής ότι πρέπει να παίξω, εγώ θα είμαι έτοιμος να το κάνω».

Πολλή συζήτηση είχε γίνει για το μέγεθος του συμβολαίου του Μπερνάρ, με τον Βραζιλιάνο να αποτελεί έναν από τους πιο ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές της Stoiximan Super League. Αυτό, βέβαια, δεν αποτέλεσε ποτέ βαρίδιο, διότι όποτε φορούσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού τίποτα απ' όλα αυτά δεν είχε σημασία, πέρα από τη νίκη.

«Ότι είχα το υψηλότερο συμβόλαιο στην ομάδα ποτέ δεν με επηρέασε ούτε μου έβαζε επιπλέον βάρος όταν έμπαινα στον αγωνιστικό χώρο. Όταν φόραγα τη φανέλα του Παναθηναϊκού προσπαθούσα να παίξω όσο καλύτερα μπορούσα για την ομάδα μου, αλλά και για τους συμπαίκτες μου. Σκοπός μου πάντα ήταν να υπερασπιστώ τον Παναθηναϊκό με ολόκληρη τη δύναμη, αλλά και την ψυχή μου».

Με τον Μπερνάρ στο ρόστερ ο Παναθηναϊκός τη σεζόν 2022/23 έφτασε μία ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, θέλοντας να βάλει, επιτέλους, τέλος σε ένα αρνητικό σερί, που κρατάει από το μακρινό 2010. Στο «photo finish» η ΑΕΚ ήταν αυτή, που κατέκτησε, τελικά, τον τίτλο σε έναν αγώνα δρόμου, που διήρκησε μέχρι και την τελευταία αγωνιστική.

«Ποτέ δεν είναι ευχάριστο να χάνεις πόσο μάλλον από έναν αντίπαλο όπως η ΑΕΚ και όχι απλά σε ένα παιχνίδι, αλλά ολόκληρο τον τίτλο του πρωταθλητή. Στο τέλος της πρώτης μου σεζόν με τον Παναθηναϊκό είχα μία πικρή γεύση, μία αναστάτωση με όλα αυτά που συνέβησαν. Θέλαμε πάρα πολύ να κατακτήσουμε τον τίτλο και να δώσουμε αυτή τη χαρά στους οπαδούς μας. Παλέψαμε μέχρι τέλους για να φτάσουμε στην κορυφή, αλλά σε κάποια παιχνίδια, όμως, δεν πήραμε τα αποτελέσματα που θέλαμε και δυστυχώς δεν τα καταφέραμε, με την ΑΕΚ να χαμογελάει στο τέλος, κάτι που μας πείσμωσε για την επόμενη χρονιά».

Το φινάλε εκείνης της σεζόν ήταν ιδιαίτερα επεισοδιακό, με τον Παναθηναϊκό να παίζει ένα παιχνίδι μισό πρωτάθλημα απέναντι στον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης», με διψήφιο αριθμό κρουσμάτων κορονωϊού και εν τέλει να «λυγίζει».

«Η σεζόν τελείωσε πολύ περίεργα, ειδικά με όλα αυτά που συνέβησαν με τον κορωνοϊό. Ήταν μία αρκετά δύσκολη περίοδος οι τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Εμείς, όμως, έπρεπε να προχωρήσουμε μπροστά, δεν γινόταν να αφήσουμε όλα αυτά να μας επηρεάσουν. Το σημαντικό ήταν ότι χάθηκε το πρωτάθλημα, αυτό είχε σημασία, και εμείς προσπαθήσαμε να το αφήσουμε πίσω μας για να μπορέσουμε να μπούμε την επόμενη σεζόν ακόμη πιο δυνατοί με σκοπό να το διεκδικήσουμε και πάλι».

Από την πρώτη του σεζόν στην Ελλάδα είχε δείξει πως η ποιότητά του ξεχώριζε στο πρωτάθλημα, όμως τα πράγματα που έκανε ο Μπερνάρ τη δεύτερη χρονιά ξεπέρασαν κάθε προσδοκία που είχαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού για τον αγαπημένο τους Βραζιλιάνο «αρτίστα».

«Πάντα σε ένα νέο περιβάλλον χρειάζεσαι μία περίοδο για να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα. Έτσι και εγώ χρειάστηκα τον χρόνο μου για να ξεκινήσω να παίζω όπως πραγματικά μπορούσα, κάτι που είναι εντελώς φυσιολογικό. Έρεπε να κάνω μικρά βήματα και σιγά σιγά μπόρεσα να φτάσω τα στάνταρ που θέλω εγώ να βρίσκομαι και χαίρομαι που βοήθησα την ομάδα με τις επιδόσεις μου. Μπόρεσα να γνωρίσω καλύτερα τους συμπαίκτες μου και τον τρόπο παιχνιδιού ολόκληρης της ομάδας, ενώ ταυτόχρονα και αυτοί με κατάλαβαν καλύτερα με τον καιρό, έτσι ώστε να συνεργαζόμαστε πολύ πιο σωστά την ώρα του παιχνιδιού».

Και ξαφνικά όλα άλλαξαν τη δεύτερη χρονιά του στην Ελλάδα. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς αποχώρησε από το «τριφύλλι» τον Δεκέμβριο του 2023. Ο Μπερνάρ τόνισε πως για εκείνον δεν είχε σημασία αν συμφωνούσε ή διαφωνούσε για την απόφαση αυτή. Η δουλειά του και ο στόχος της ομάδας παρέμενε ίδιος ανεξάρτητα από τον άνθρωπο που καθόταν στην άκρη του πάγκου.

«Εμένα δεν είναι η θέση μου να αποφασίζω για το ποιος θα είναι ο προπονητής της κάθε ομάδας. Εμένα η δουλειά μου είναι να παίζω ποδόσφαιρο και να βάζω γκολ. Για αυτόν τον λόγο δεν έχω άποψη για την απόφαση της διοίκησης να απομακρύνει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο καθένας πρέπει να μιλάει για τα θέματα στα οποία η θέση του αρμόζει για να απαντήσει. Εμείς οι παίκτες δεν έχουμε λόγο σε αυτά, απλά συνεχίζουμε την σκληρή δουλειά».

Ο Φατίχ Τερίμ ήρθε ως ο αντικαταστάτης του Γιοβάνοβιτς και με το… καλημέρα έβαλε το στίγμα του στην ομάδα. Ο Τούρκος θέλησε απευθείας να περάσει τον τρόπο σκέψης του, ενώ έδωσε τεράστια βάση στην ψυχολογία και κυρίως την αυτοπεποίθηση των ποδοσφαιριστών του.

«Ο Φατίχ Τερίμ είναι ένα εξαιρετικός προπονητής, όπως και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Τερίμ κατάφερε να μας γεμίσει με αυτοπεποίθηση και πάθος από την πρώτη κιόλας μέρα που εμφανίστηκε στην προπόνηση ως ο καινούργιος προπονητής του Παναθηναϊκού. Το πρώτο πράγμα που ήθελε από εμάς, όμως, ήταν να μπορέσουμε να προσαρμοστούμε στον τρόπο παιχνιδιού του όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και εμείς κάναμε τα πάντα για να τα καταφέρουμε».



Οι οδηγίες του Τερίμ έκαναν απευθείας το «κλικ» στον Μπερνάρ, με τον Βράζιλιάνο να βγάζει μάτια την περίοδο που οι δυο τους συνεργάστηκαν στον Παναθηναϊκό, μετατρέποντας τον σε μία ασταμάτητη μηχανή παραγωγής γκολ και ασίστ.

«Κάθε προπονητής έχει τον δικό του τρόπο παιχνιδιού και τα δικά του θέλω κατά τη διάρκεια του ματς. Με τον Τερίμ ταίριαξα και μαζί του πραγματοποίησα τις καλύτερες εμφανίσεις μου με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Κατάφερα να προσαρμοστώ πολύ καλά σε αυτά που ήθελε από εμένα και η συνεργασία μας ήταν πραγματικά εξαιρετική».

Η πραγματική εκτόξευση του Μπερνάρ έγινε στο δεύτερο μισό της σεζόν 2023/24, με τον Βραζιλιάνο, όμως, να έχει συμφωνήσει ήδη με την Ατλέτικο Μινέιρο. Πολλοί θεώρησαν πως η μεταγραφή του αυτή τον απελευθέρωσε μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αν και ο ίδιος δεν συμμερίζεται αυτή την άποψη.

«Το ότι είχε κλείσει η μεταγραφή μου στην Ατλέτικο Μινέιρο δεν με επηρέασε καθόλου. Εγώ πιστεύω πως ήταν μία περίοδος που απλά όλα λειτουργούσαν τέλεια και βρισκόντουσαν στη θέση τους. Το ποδόσφαιρο έχει τις δικές του φάσεις με τα πάνω και τα κάτω του. Για εμένα αυτοί οι μήνες ήταν τρομεροί, βάζοντας πολλά γκολ, ενώ μοίρασα και αρκετές ασίστ. Δεν με επηρέασε καθόλου ότι το καλοκαίρι θα επέστρεφα στη Βραζιλία το μυαλό μου ήταν μόνο στον Παναθηναϊκό, κάτι που νομίζω φάνηκε και στον αγωνιστικό χώρο».

Όσο και αν αγάπησε την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό, ο Μπερνάρ αποφάσισε πως είχε έρθει πλέον η στιγμή στα 32 να επιστρέψει πίσω στην πατρίδα του, με σκοπό να εκπληρώσει μία υπόσχεση που είχε δώσει πριν από 11 χρόνια.

«Όταν το 2013 αποχώρησα από τη Μινέιρο είχα υποσχεθεί ότι μία μέρα θα επέστρεφα πίσω στην ομάδα. Έλλειπα από τη Βραζιλία για 11 ολόκληρα χρόνια και ένιωσα πως είχε έρθει η ώρα να γυρίσω πίσω, να γυρίσω σπίτι, εκεί που ξεκίνησαν όλα. Στο κλαμπ που έκανα τα πρώτα μου βήματα στο ποδόσφαιρο και κατάφερα να κατακτήσω τους πρώτου τίτλους της καριέρας μου. Είχε έρθει η ώρα να εκπληρώσω την υπόσχεση μου».

Ότι ο Μπερνάρ θα συνεχίσει την καριέρα του μακριά από τον Παναθηναϊκό ήταν ήδη γνωστό από καιρό. Οι εμφανίσεις που πραγματοποιούσε, όμως, δεν είχαν τρελάνει μόνο τους οπαδούς της ομάδας, αλλά και τους συμπαίκτες του. Μάλιστα, οι Τερίμ και Ιωαννίδης δεν είχαν διστάσει να δηλώσουν πως θα πάνε στο αεροδρόμιο για να μην τον αφήσουν να φύγει για τη Βραζιλία.

«Αυτές οι πλάκες ήταν πάντα ωραίες γιατί αν και τα έλεγαν για αστείο έδειχνε την αναγνώριση, που είχε η ομάδα, από τους ποδοσφαιριστές έως τον προπονητή, για αυτά που προσέφερα, εγώ στον σύλλογο. Ήταν η επιβράβευση για όλη τη σκληρή μου δουλειά στην Ελλάδα. Όταν άκουγα τέτοιου είδους δηλώσεις ήμουν πάντα χαρούμενος και ευγνώμων, ήταν η απόδειξη ότι κάτι έκανα σίγουρα καλά».



Μπορεί ο ίδιος να μεγαλουργούσε με τον Φατίχ Τερίμ, όμως η συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού με τον Τούρκο στον πάγκο του ήταν αρκετά προβληματική, με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί πριν το τέλος της σεζόν.

«Θεωρώ ότι του δόθηκε το χρονικό περιθώριο για να κάνει τη δουλειά που του είχε ανατεθεί και στη συνέχεια ο κύκλος του στην ομάδα είχε ολοκληρωθεί και για αυτό και αποχώρησε. Έτσι είναι στο ποδόσφαιρο, ο κάθε ένας έχει τον δικό του κύκλο σε κάθε κλαμπ και κάποια στιγμή αυτός ο κύκλος τελειώνει, τότε είναι που υπάρχουν αλλαγές και αποχωρήσεις. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο και έτσι λειτουργεί επαναλαμβανόμενα».

Μπορεί να μην έφυγε ως πρωταθλητής από την Ελλάδα, ο Μπερνάρ, όμως, πρόλαβε να σηκώσει έναν τίτλο με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Ο Βραζιλιάνος κατέκτησε το Κύπελλο απέναντι στον Άρη (1-0) και όπως περιέγραψε, με αυτό το τρόπαιο θέλησε να πει το δικό του «ευχαριστώ» στη ομάδα και τους φιλάθλους για όλα όσα του προσέφεραν αυτά τα δύο χρόνια.

«Ήμασταν πολύ κοντά στο να κατακτήσουμε τίτλους σε αρκετές περιπτώσεις, όμως κάτι συνέβαινε στο τέλος και δεν τα καταφέρναμε. Από την πρώτη μέρα που ήρθα στην ομάδα όλοι μου συμπεριφέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Από τους συμπαίκτες μου, μέχρι τους προπονητές, το τεχνικό επιτελείο τους φυσιοθεραπευτές, όλοι ήταν τρομεροί. Βέβαια πάνω από όλους ήταν οι οπαδοί αυτοί που με υποδέχθηκαν με τον καλύτερο τρόπο και αυτό είναι κάτι που δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Με την κατάκτηση του Κυπέλλου μπόρεσα να δώσω και εγώ με τον τρόπο μου κάτι πίσω σε αυτή την υπέροχη ομάδα και τον κόσμο, που την ακολουθεί. Έφυγα χαρούμενος για τη Βραζιλία, γνωρίζοντας πως κατάφερα έστω και στο τέλος να ανταποδώσω στον Παναθηναϊκό κάτι για αυτά τα δύο υπέροχα χρόνια που πέρασα στην ομάδα».




Η καριέρα του Μπερνάρ δεν χρειάζεται συστάσεις. Ήρθε στην Ελλάδα με ένα ιδιαίτερα φουσκωμένο βιογραφικό, αλλά αυτά που έζησε με τον Παναθηναϊκό τον στιγμάτισαν και τον μετέτρεψαν πλέον σε έναν φανατικό οπαδό του.

«Θα κουβαλάω πάντα μαζί μου πολύ όμορφες αναμνήσεις από το πέρασμα μου από τον Παναθηναϊκό. Όλοι οι άνθρωποι του κλαμπ ήταν τρομεροί, ενώ η υποστήριξη που έπαιρνα από τους οπαδούς δύσκολα μπορεί να συγκριθεί με οτιδήποτε άλλο έχω νιώσει στη ζωή μου. Η Ελλάδα είναι μία υπέροχη χώρα και πέρασα δύο πολύ όμορφα χρόνια σε αυτή, γεμάτα με χαρούμενες αναμνήσεις».

Η επιθυμία του να επιστρέψει στην Βραζιλία και τη Μινέιρο ήταν ξεκάθαρη, αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως το «αντίο» στον Παναθηναϊκό ήταν μία απλή διαδικασία. Ο Μπερνάρ ήρθε ως ο αστέρας που θα ανεβάσει επίπεδο την ομάδα και έφυγε έχοντας εκπληρώσει την αποστολή του, γεμίζοντας ταυτόχρονα με εμπειρίες που θα κουβαλάει για πάντα μαζί του.

«Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων στον πρόεδρο της ομάδα Γιάννη Αλαφούζο και τον τότε αντιπρόεδρο Λεωνίδα Μπουτσικάρη, αλλά και σε όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα στην ομάδα αυτά τα δύο χρόνια, στα οποία έζησα πολύ χαρούμενες στιγμές. Οι οπαδοί είναι πραγματικά τρομεροί και θα τους έχω για πάντα μέσα στην καρδιά μου. Από εδώ και στο εξής ακολουθώ την ομάδα σε όλες τις διοργανώσεις που αγωνίζεται και ελπίζω σύντομα να πανηγυρίσουμε τίτλους και μεγάλες επιτυχίες. Δεν θα σταματήσω να υποστηρίζω τον Παναθηναϊκό, ενώ οι οπαδοί του είναι ένα τεράστιο κομμάτι της ιστορίας αυτού του σπουδαίου κλαμπ».