Μην γκρεμίσουμε σε λίγους μήνες ό,τι χτίσαμε 12 χρόνια!

Για να βάλουμε μία σειρά στα πράγματα, μία ήττα στο Ελσίνκι θα είναι καταστροφή για την Εθνική ομάδα. Όχι γιατί δεν θα προλαβαίνει στα υπόλοιπα οκτώ ματς να σώσει την κατάσταση, αλλά γιατί η εσωστρέφεια και η γκρίνια που θα ακολουθήσουν δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμες! Αυτές οι πρώτες σαράντα μέρες με τον Ρανιέρι στον πάγκο, μου φέρνουν έντονα στο μυαλό το κλίμα που δημιουργήθηκε το 1998, στο διάστημα που ήταν ο Ιορντανέσκου στην Εθνική ομάδα. Η ισοπαλία με τη Σλοβενία, οι άστοχες κινήσεις και δηλώσεις του Ρουμάνου, τα αποτελέσματα που δεν «έβγαιναν» μέχρι τον Νοέμβριο με αποκορύφωμα την ισοπαλία με την Αλβανία και το «φλερτ» του με την ΑΕΚ ουσιαστικά είχαν δημιουργήσει ρήγμα στη σχέση του με όλους! Τελικά έφυγε νύχτα όταν χάσαμε από τη Νορβηγία.

Ο Ρανιέρι φυσικά δεν έφτασε ακόμη στο σημείο μηδέν. Μία νίκη στη Φινλανδία θα μας δώσει και πάλι την ηρεμία που έλειψε ύστερα από την ήττα της πρεμιέρας και με τη Βόρειο Ιρλανδία να ακολουθεί η ευκαιρία να ισορροπήσουμε πλήρως θα είναι δική μας. Ωστόσο αν δεν πάνε τα πράγματα όπως τα θέλουμε, τότε δεν θα ήθελα να σκέφτομαι πώς θα είναι το κλίμα στο τσάρτερ στην επιστροφή! Γι' αυτό λέω πως ακόμη και η ισοπαλία είναι ευπρόσδεκτη και αν αυτή την ώρα κάποιος μας έδινε τον ένα πόντο χωρίς να γίνει το ματς, καλό θα ήταν χωρίς κουβέντες να λέγαμε απλά «ναι».

Βασικός κανόνας όταν στραβώνει μία κατάσταση σε μία ομάδα είναι να βρεις έναν τρόπο να αντιστρέψεις τη ροή. Παίζοντας άσχημα ή όμορφα δεν έχει σημασία. Το να έρθει ένα αποτέλεσμα που να σου δίνει τον απαραίτητο χρόνο για ανάσες, είναι το αναγκαίο. Δυστυχώς, το δύσκολο ξεκίνημα σε αυτόν τον όμιλο, με ματς χωρίς κόσμο εναντίον των Ρουμάνων που δεν συνοδεύτηκε καν από ισοπαλία και αμέσως μετά επίσκεψη σε μία αφιλόξενη έδρα για εμάς, αυτόματα έβαζε τον πήχη ψηλά για έναν προπονητή που παρά την εμπειρία του δεν έχει δουλέψει σε εθνική ομάδα στο παρελθόν! Και η ιδιαιτερότητα μιας τέτοιας κατάστασης έχει πάντα τον κίνδυνο, αν τα πράγματα δεν εξελιχτούν θετικά, να σε παρασύρει σαν χιονοστιβάδα!

Η πρόσληψη του Γιώργου Καραγκούνη δεν είναι από μόνη της μία πανάκεια. Τα προβλήματα που η ίδια η ΕΠΟ άφησε να δημιουργηθούν, από τη μέρα που τελείωσε το Μουντιάλ στη Βραζιλία, δεν θα τα λύσει ο Γιώργος με το καλημέρα, αλλά αν κάποιος μπορεί να δώσει στην ομάδα αυτό που της έλειψε στα αποδυτήρια στο ματς με τη Ρουμανία, ακόμη και αν δεν αγωνίζεται πια, είναι ο «τυπάρας». Ζει και αναπνέει για την Εθνική ομάδα και η παρουσία του δίπλα στον Ρανιέρι θα διορθώσει πολλά. Αν παρά τα αγωνιστικά ζητήματα που έχουμε, οι παίκτες που διαθέτουν τις μεγαλύτερες εμπειρίες από τους διεθνείς μας σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, τότε μπορούμε να ελπίζουμε πως η βραδιά στο Ελσίνκι θα εξελιχτεί θετικά.

Αυτή η πρόκριση είναι ένα ζητούμενο για την ελληνική ομάδα που δεν μπορεί καν να τίθεται υπό συζήτηση. Τυχόν αποκλεισμός στον ευκολότερο όμιλο που μας έτυχε σε αυτά τα 12 χρόνια θα είναι αυτοκτονία που θα επηρεάσει όχι μόνο το παρόν, αλλά και το μέλλον. Το κατρακύλισμα στα ranking θα έχει ως συνέπεια πολύ πιο δύσκολες κληρώσεις σε επόμενες διοργανώσεις με αρχή εκείνη για το Μουντιάλ της Ρωσίας το 2018. Είναι ένα εφιαλτικό σενάριο που κανείς δεν θέλει να σκέφτεται, ωστόσο οφείλουν οι πάντες να το ξέρουν και να τους κρατά σε εγρήγορση. Ο,τι χτίσαμε με κόπο από το 2002 και έπειτα να μην γκρεμιστεί μέσα σε ένα διάστημα μηνών!