Ζω για την πρώτη προπόνηση με Μανόλο –Τζεμπούρ!!!

Το γιατί έμεινε ο Δέλλας και το πώς θα τελείωνε το υπενθύμισα και το Σάββατο. Τα είχα γράψει από τις 11 Ιουνίου, (σε περίπτωση που έμενε ο «Κολοσσός», όπως κι έγινε, αλλά είχα φανταστεί και την εξέλιξη με την εκδίωξη προ παρέλασης). Από εκεί και μετά, όταν διάβασα τα ρεπορτάζ, με την ομιλία του Μελισσανίδη στους οργανωμένους, απλά βεβαιώθηκα για την κατάληξη.

Ο Δέλλας και με δική του τεράστια ευθύνη, γιατί δεν έφυγε το καλοκαίρι, όπου θα ήταν πρώτος μάγκας, φεύγει σαν… απόκληρος. Κι ασφαλώς χρεωμένος για όσα κακά συνέβησαν στην ΑΕΚ. Για παράδειγμα όποιος θέλει να πιστεύει πως ο Ιμπίσεβιτς ή ο Λάφερτι δεν ήρθαν επειδή… δεν ήθελε ο Δέλλας, μπορεί να το πράττει. Γιατί μετά τη διαρροή, διαψεύστηκε πως είπε κάτι τέτοιο ο Δ. Μελισσανίδης, χθες στους οργανωμένους, αλλά η ρετσινιά πως ο Τράι, δεν ήθελε κάποιον απ’ αυτούς, μένει.

Απλά θυμάμαι πως ο Μιλοβάνοβιτς βγήκε και είπε πως «θα κάνουμε ότι μπορούμε για να πάρουμε τον Ιμπίσεβιτς». Δε νομίζω πως θα γινόταν τέτοια δήλωση δίχως ο προπονητής να έχει εγκρίνει την κίνηση αυτή. Επίσης θυμάμαι πως 31 Αυγούστου, η ΑΕΚ πάλευε για τον Λάφερτι. Ο Βορειοϊρλανδός ξεκίνησε με απαίτηση 1εκ. ευρώ και η πρόταση που είχε από την «Ένωση», ήταν στα 350.000 χιλιάρικα και… ανέβηκε στα 400.000.

Πολλά ακόμα υπάρχουν για το τι ήθελε ο καθένας, αλλά θα μαθευτούν εν καιρώ. Και τότε πραγματικά θα γελάσει κι ο κάθε πικραμένος με τα πράγματα που όλοι έβλεπαν. Αλλά στην ΑΕΚ εδώ και πολλά χρόνια η παράνοια έχει αντικαταστήσει τη λογική. Άλλο ένα παράδειγμα πως η μπάλα έχει χαθεί: Όσο καλός νομικός και αν είναι κάποιος, ξεπερνά τα όρια του αυτό-τρολαρίσματος, το να παίρνει για νομικό σύμβουλο της, η ΠΑΕ ΑΕΚ, τον δικηγόρο που χειρίστηκε την υπόθεση Βάλνερ, για λογαριασμό του Απόλλωνα Καλαμαριάς.

Θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά αρκεί μόνο ένα. Στην ΑΕΚ ταιριάζει απόλυτα η παροιμία «όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι, αργεί να ξημερώσει». Η «Ένωση» είχε τρία κέντρα αποφάσεων για τις μεταγραφές, (Δέλλας-Μπάγεβιτς μαζί, Μιλοβάνοβιτς και Μελισσανίδης). Το βέβαιο είναι πως ανάμεσα στα τρία μπλοκ εξουσίας, δεν υπήρξε σύμπνοια και ταύτιση απόψεων ειδικά από τα μισά της δεύτερης σεζόν και μετά.

Για τον Τζεμπούρ π.χ ξέρουμε πως τον ήθελε ο Μελισσανίδης, όχι όμως και οι Μπάγεβιτς- Δέλλας, ενώ για μεταγραφές που έκανε ο Μιλοβάνοβιτς υπήρχε δυσπιστία. Αφού καλώς ή κακώς φαγώθηκε ο Δέλλας, που νομίζω πως βγήκε μόνος του από την πόρτα, όχι μόνο για την «τεσσάρα», αλλά και για τις δηλώσεις που έκανε μετά, θα περίμενε κανείς λίγο όραμα. Τώρα πόσο όραμα, μπορεί να δώσει η προοπτική του Μανόλο Χιμένεθ, είναι κάτι που κανείς θα πρέπει να μπει στο μυαλό, όποιου σκέφτηκε την ιδέα αυτή, για να την εξηγήσει. Ένας προπονητής που έχει προηγούμενα με παίκτη που περιμένει η ΑΕΚ να επιστρέψει μπας και πάρει κάποια βοήθεια στην επίθεση. Ζω για την ώρα, που θα συνυπάρξουν σε προπόνηση Μανόλο και Τζεμπούρ.

Ένας προπονητής που μπορεί να φέρει το πιο ακραίο αποτέλεσμα. Το καλύτερο και το χειρότερο. Όλοι έπεσαν να φάνε τον Δέλλα, για όσα είπε για την τεσσάρα, αλλά θυμίζω πως ο Χιμένεθ συνήθιζε τα ακραία αποτελέσματα, υπέρ του ή εναντίον του. Το γεγονός πως κάποιοι θεωρούν επιτυχία, την κατάκτηση του Κυπέλλου του 2011, είναι δικαίωμα τους. Απλά το να πάρεις έναν προπονητή, που από τη φύση του, είναι περισσότερο παράτολμος και από την αλλαγή του Δέλλα με τον Σιμόες, θεωρώ πως μπορεί να φέρει την επανάληψη ενός αποτελέσματος, που θα φέρει αρνητική έκρηξη. Άλλωστε ο Μανόλο, δεν έφαγε εξάρα από τον Ολυμπιακό Πειραιώς, αλλά και τεσσάρα από τον Ολυμπιακό Βόλου μέσα στο ΟΑΚΑ. Φανταστείτε ανάλογο αποτέλεσμα, κάτω από αυτές τις συνθήκες με τον ρισκαδόρο Μανόλο.