Υπάρχει επόμενη μέρα ακόμα και με αποκλεισμό για την Εθνική

Δυστυχώς η εξέλιξη του ομίλου για την Εθνική δεν είναι πλέον στα πόδια μας, μιας και η Βόσνιοι υποδέχονται το Βέλγιο. Θέλουν βέβαια ένα αποτέλεσμα, αλλά με αυτό το δεδομένο εμείς πρέπει να περιμένουμε το «δώρο» από τους «κόκκινους διαβόλους». Αν χαθεί η ευκαιρία των μπαράζ, η απώλεια της 2ης θέσης, αυτό θα έχει συμβεί εξαιτίας της τραγικής γκέλας με την Εσθονία. Κανείς βέβαια δεν ισχυρίζεται πως η Εθνική έχει συμβόλαιο με τη νίκη στο ματς με την Κύπρο. Έχω απεριόριστο σεβασμό στο ποδόσφαιρο της Μεγαλονήσου και στην Εθνική ομάδα και πιστεύω πως το ματς που θα παιχτεί, θα είναι στα ίσια, δίχως καμία διάθεση να χαριστεί κάτι στην Εθνική Ελλάδος που δεν αξίζει.

Θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε σε καλύτερη θέση, θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε σε θέση ισχύος έναντι της Βοσνίας. Με τα αν όμως δεν γράφεται η ιστορία στο ποδόσφαιρο κι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση. Θυμίζω πως αυτή τη στιγμή ακόμα και αν πάρουμε την 2η θέση, μπορεί να μην βρεθούμε μέσα στους οκτώ καλύτερους δεύτερους που θα παίξουν στα μπαράζ. Οπότε γενικά και όχι λόγω του δικού μας ομίλου μπορεί να βρεθούμε εκτός μπαράζ. Αυτό που προσπαθεί η στήλη ν΄αναλύσει είναι το αν μπορέσαμε να κερδίσουμε κάτι σαν ομάδα μέσα από αυτόν τον κύκλο των προκριματικών του Μουντιάλ.

Σε αυτά τα προκριματικά σίγουρα κερδίσαμε πάλι τον αυτοσεβασμό μας σαν ομάδα και τον σεβασμό των αντιπάλων. Το σκορποχώρι των προκριματικών για το EURO 2016, δεν είχε καμία σχέση με αυτή την ομάδα που συνολικά παρουσιάστηκε σε αυτά τα προκριματικά. Φυσικά και έλειψε η ποιότητα, φυσικά και δεν βρεθήκαμε στα καλύτερα μας και δυστυχώς αρκετά από τα ατού αυτής της ομάδας δεν μπόρεσαν να δώσουν αυτά που θα περιμέναμε. Η αλήθεια είναι πως μέχρι έναν βαθμό ο Σκίμπε το πάλεψε πολύ, προσπαθώντας να βάλει ορισμένες αρχές που ο συμπατριώτης του Ότο Ρεχάγκελ έβαλε στην Εθνική ομάδα και αυτές ξεθώριασαν με την πάροδο των ετών. Όμως και το ποδόσφαιρο, όπως και το ζήτημα Εθνική Ελλάδος μετά από 13 χρόνια δεν μπορεί να είναι το ίδιο.

Η Εθνική Ελλάδος έχει μια υποσχόμενη μαγιά παικτών. Προσωπικά θεωρώ πως αυτή η ομάδα που θα δώσει δύναμη στα επόμενα χρόνια είναι αυτή που έρχεται από πίσω, δηλαδή η σημερινή Ελπίδων που ήδη έχει προσφέρει τον Τάσο Δώνη. Η αλήθεια είναι όμως πως θα μπορούσαμε να έχουμε πάει καλύτερα και να κρατάμε τουλάχιστον την τύχη στα χέρια μας αν ο Σκίμπε σε ορισμένα πράγματα δεν είχε επιμείνει τόσο πολύ. Κι αναφέρομαι ειδικά στην περίπτωση του Τάσου Μπακασέτα, αντί του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου.

Η δικαιολογία που πρόβαλλε στην Συνέντευξη Τύπου ο Σκίμπε για τη μη κλήση του Λάζαρου από τον προηγούμενο κύκλο αγώνων, τουλάχιστον τον Σεπτέμβριο ήταν τουλάχιστον εξοργιστική. Ο Γερμανός απάντησε πως ο Λάζαρος δεν κλήθηκε επειδή ήταν τιμωρημένος στο πρωτάθλημα, ενώ μέχρι να δώσει η Εθνική αυτά τα παιχνίδια, με Εσθονία και Βέλγιο, ο Χριστοδουλόπουλος είχε αγωνιστεί ήδη 2 φορές σαν βασικός και 2 σαν αλλαγή με ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μπριζ, ενώ ο Μπακασέτας είχε μείνει εκτός δράσης όλο το καλοκαίρι. Θεωρώ τουλάχιστον προσβλητική την απάντηση απέναντι στη νοημοσύνη όλων και απορώ πως δεν υπήρξε επιμονή από την πλευρά όσων ρώτησαν.

Η λεπτομέρεια ανάμεσα στην αποτυχία και την επιτυχία, αν τελικά έρθει το πρώτο, μπορεί και να ήταν το γεγονός πως ο ένας παίκτης που θα μπορούσε να κάνει το κάτι παραπάνω, από τη στιγμή που έλειπε και ο Μήτρογλου στην προηγούμενη δυάδα αγώνων, δεν υπήρχε ατυχώς για εμάς. Ήταν όμως γενικά μια διδακτική προκριματική φάση, με κέρδη για το μέλλον. Ελπίζουμε όλοι η περιπέτεια να μην τελειώνει ουσιαστικά σήμερα, όμως η κατάσταση δεν είναι στα πόδια μας…