Το άγχος για την ΑΕΚ, θα είναι μετά την Μπάγερν

Κατά την ταπεινή μου άποψη, το πιο δύσκολο κομμάτι για την ΑΕΚ, είναι η ζωή μετά το παιχνίδι με την Μπάγερν. Όπως και αν έρθουν τα πράγματα και εξηγώ τι εννοώ: Η λογική λέει πως η Ένωση δύσκολα θα μπορέσει να πάρει κάτι από το ματς στην «Αλιάνζ Αρίνα». Βέβαια λογική και ΑΕΚ, δεν αποτελούν δύο έννοιες που ταυτίζονται.

Ο Δικέφαλος μπορεί να κάνει τα πιο παράλογα με τη θετική την αρνητική έννοια της λέξης, όταν βρίσκεται σε αντίστροφο mood. Γι’ αυτό και επειδή αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα κάτω του, δεν θα απέκλεια τίποτα. Το ελάχιστο που περιμένω τουλάχιστον από τους ποδοσφαιριστές της Ένωσης, είναι μια πιο μεγάλη προσπάθεια που πιστεύω πως θα έρθει, γιατί δεν γίνεται να σταθείς αλλιώς όρθιος απέναντι σε έναν μεγάλο αντίπαλο.

Από εκεί και μετά η ΑΕΚ θα έχει τις απώλειες της, θα έχει και μια σοβαρή ενίσχυση που τουλάχιστον θα της προσθέσει έναν παίκτη που θα μπορέσει λίγο να κρατήσει την μπάλα, σε σύγκριση με τα προηγούμενα παιχνίδια, όπου μπορούσε να παίξει μόνο σε περιορισμένο χρόνο. Η Ένωση με μπούσουλα την πρώτη ώρα αγώνα στην αναμέτρηση του ΟΑΚΑ, οφείλει να πορευθεί στο Μόναχο. Οτιδήποτε και αν συμβεί στην Βαυαρία όμως, η ΑΕΚ οφείλει να δει τη συνέχεια της μετά από αυτό.

Σε περίπτωση ενός απροσδόκητα θετικού αποτελέσματος για παράδειγμα, δεν επιτρέπεται στη συνέχεια να παρουσιάσει ξανά ασθένειες που είδαμε στο ματς με τον Παναθηναϊκό. Σε περίπτωση βαριάς ήττας, θα κληθεί να μαζέψει τα κομμάτια της, όπως είναι υποχρεωμένη να πράξει. Σε μια λογική ήττα, μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως θα είναι κάτι φυσιολογικό, αλλά όπως και να έχει θα πρέπει να δείξει άμεσα, σημάδια ανάκαμψης στον επόμενο αγώνα. Σε μια αναμέτρηση ειδικών συνθηκών και με έναν αντίπαλο που την ταλαιπωρεί πάντοτε.

Η ΑΕΚ πρώτα απ’ όλα μετά από κακή εμφάνιση καλείται να βγάλει αντίδραση. Καλείται και αυτή ως ομάδα, αλλά και ο προπονητής. Άσχετα με το αν ο Ουζουνίδης ήθελε να ρίξει πάλι το βάρος στους ρεπόρτερ της Ένωσης, ο κόσμος δεν έχει ανάγκη να καθοδηγηθεί από κάπου και ο ίδιος καλά θα κάνει να το συνειδητοποιήσει σύντομα. Δυστυχώς υπάρχουν και οι συγκρίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, τουλάχιστον με συλλόγους σε παρόμοια κυβικά.

Ο Ερυθρός Αστέρας του προπονητή, για τον οποίο έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να μιλάω και να γράφω εδώ και περίπου 2,5 χρόνια, δηλαδή του Βλάνταν Μιλόγεβιτς, δέχτηκε δύο μεγάλα στραπάτσα από την Παρί και την Λίβερπουλ. Βρήκε το σθένος με έναν σέντερ-φορ που μετά το χθεσινό παιχνίδι θα πάρει σίγουρα μεταγραφή, τον Πάβκοβ και με πρωταγωνιστή τον Μάρκο Μάριν ειδικά στο πρώτο μέρος και μέχρι το 65’ που αντικαταστάθηκε λόγω κόπωσης, να πάρει τρίποντο, να φτάσει στους τέσσερις και να μείνει ζωντανός τουλάχιστον για την 3η θέση σε έναν θανατηφόρο όμιλο. Στο Champions League, μπορεί να πέσεις πολλές φορές, αλλά πρέπει έστω και για ένα παιχνίδι, για μια βραδιά να υψώσεις το ανάστημα σου. Να πεις πως και μόνο γι’ αυτό το ματς άξιζες την συμμετοχή στο πάρτι των κορυφαίων.